(Φωτ. REUTERS / Benoit Tessier)
Η Τουρκία δεν έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Eνωση και θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση η προενταξιακή βοήθεια στην κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν, τονίζει σε αποκλειστική συνέντευξη στην «Κ» η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών για τη γαλλική προεδρία Βαλερί Πεκρές
Η Τουρκία δεν έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Eνωση και θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση η προενταξιακή βοήθεια στην κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν, τονίζει σε αποκλειστική συνέντευξη στην «Κ» η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών για τη γαλλική προεδρία Βαλερί Πεκρές, η οποία χαρακτηρίζει την αμυντική συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας ως «υπόσχεση για την ειρήνη και τη σταθερότητα».
Η βασική αντίπαλος του Εμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας κάνει λόγο για μοναχική διπλωματία στο Ουκρανικό, μιλώντας για την ανάγκη η Ε.Ε. να εμφανίζεται με μία φωνή και θέση προκειμένου να ασκεί πολιτική επιρροής. Η ίδια δηλώνει ότι την εμπνέει η πολιτική της Ελλάδας στο μεταναστευτικό, καθώς «συμφιλιώνει τον έλεγχο της μετανάστευσης και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», και τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης του Frontex με πόρους και δυνατότητες. «Είμαι στο βαρύκεντρο της Δεξιάς και γι’ αυτό πιστεύω ότι μπορώ να νικήσω τον Εμανουέλ Μακρόν», αναφέρει χαρακτηριστικά, ερωτώμενη πού τοποθετεί πολιτικά τον εαυτό της.
Μεταξύ άλλων, θεωρεί ότι η Γαλλία πρέπει να μειώσει το χρέος και τις δαπάνες της, όπως και να απαλλάξει τους νέους επιχειρηματίες από τα κρατικά βάρη στα πρώτα 3 χρόνια, με απώτερο στόχο να αυξήσει τον μέσο μισθό στη χώρα της. Χαιρετίζει, δε, τη «θαρραλέα δουλειά» στην ελληνική οικονομία, με την επισήμανση ότι η Ελλάδα στάθηκε όρθια ως σταθερό μέλος της Ε.Ε. «παρά το μέγεθος των κραδασμών».
– Η γαλλική οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμό 7% το 2021, το υψηλότερο ποσοστό από το 1969. Βεβαίως, μεσολάβησε το 2020 ύφεση 8% λόγω της πανδημίας και το γαλλικό δημόσιο χρέος αγγίζει σήμερα σχεδόν το 120% του ΑΕΠ. Ποια είναι η κεντρική ιδέα της δικής σας πρότασης για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης;
– Πράγματι, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι ο γαλλικός ρυθμός ανάπτυξης μειώθηκε κατά 8% το 2020, μια από τις ισχυρότερες πτώσεις στην Ευρώπη, και ότι αυξήθηκε κατά μόνο 7% το 2021. Απέχουμε ακόμη από την ανάπτυξη του 2019. Δεν υπάρχει κάτι για να πανηγυρίσουμε. Η Γαλλία θα βγει αποδυναμωμένη από την κρίση της COVID, κάτι που δεν ισχύει για όλους τους γείτονές μας, ειδικά τη Γερμανία.
Σήμερα, δεν έχουμε πλέον περιθώρια ελιγμών: κολοσσιαίο χρέος, αβυσσαλέο έλλειμμα, επίπεδα ρεκόρ υποχρεωτικών εισφορών, διοικητική γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Η Γαλλία αποτυγχάνει. Δεν είναι φυσιολογικό να χρειάζονται έξι γενιές σήμερα για να γίνει στέλεχος ένα παιδί εργάτη. Είναι άδικο και έρχεται σε αντίθεση με τα δικαιώματα και τις αρχές μας για δουλειά, αξία, προσπάθεια.
Ενα από τα κύρια μέτρα του προγράμματός μου θα είναι να απαλλάξω τους νέους επιχειρηματίες μέσα στα πρώτα 3 χρόνια, να τους δώσω αρκετό αέρα για να αναπτύξουν και να ξεκινήσουν τα πρότζεκτ τους με τις καλύτερες συνθήκες. Πρέπει να επαναφέρουμε την αξία της εργασίας στην αναπτυξιακή στρατηγική μας.
– Ανάπτυξη με το κράτος ή ανάπτυξη με τον ιδιωτικό τομέα;
– Με τον ιδιωτικό τομέα, αλλά πρέπει να το κάνουμε σε συμφωνία με το κράτος, για να τον κάνουμε πιο αποτελεσματικό, στην υπηρεσία του λαού. Ο ένας πρέπει να συνοδεύει και να υποστηρίζει τον άλλον.
Η Ελλάδα ακολουθεί μια γενναία πολιτική στο μεταναστευτικό που με εμπνέει: συμφιλιώνει τον έλεγχο της μετανάστευσης και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
– Αν βρισκόσασταν στο Ελιζέ, ποια θα ήταν η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών σας για τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωζώνης;
– Για να είμαστε σε θέση να διαπραγματευτούμε, θα πρέπει οι ίδιοι, ως έθνος, να είμαστε σε θέση να μεταρρυθμίσουμε τη χώρα, να έχουμε το θάρρος να κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο, που σημαίνει να μειώσουμε το χρέος και τις κρατικές δαπάνες. Οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης πρέπει να εξελιχθούν, όχι για την εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά για να παρέχουν καλύτερη προστασία στις ευρωπαϊκές εταιρείες.
– Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η συνταγή για μια αποτελεσματική πολιτική στο μεταναστευτικό;
– Αυτό που θέλω είναι η Ευρώπη να ανακτήσει τον έλεγχο της μοίρας της. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή ακολουθεί μια γενναία πολιτική που με εμπνέει: τα κέντρα για τους αιτούντες άσυλο που άνοιξε η κυβέρνηση στα νησιά της Σάμου, της Κω και της Λέρου συμφιλιώνουν τον έλεγχο της μετανάστευσης και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πρέπει να εφαρμόσουμε τέτοιες καλές πρακτικές στη Γαλλία. Επιθυμώ επίσης να ενισχύσω τον ευρωπαϊκό οργανισμό Frontex, ο οποίος επί του παρόντος δεν διαθέτει τους απαραίτητους πόρους για να εκτελέσει την αποστολή του.
Η μετανάστευση θα είναι θέμα προτεραιότητας της Ευρώπης για τα επόμενα χρόνια. Είναι επίσης ένα ζήτημα για τη Γαλλία. Η Ευρώπη έχει δείξει μεγάλη αφέλεια για πάρα πολύ καιρό. Η μεταναστευτική κρίση του 2015 είναι χαρακτηριστική: πάνω από 2,4 εκατομμύρια αιτήσεις ασύλου υποβλήθηκαν εντός της Ενωσης. Αυτές οι ανεξέλεγκτες ροές πρέπει να σταματήσουν. Η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων της, τερματίζοντας πάνω από μια δεκαετία χαλαρής μετανάστευσης.
– Πώς αξιολογείτε την πρόσφατη αμυντική συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας;
– Αυτή η εταιρική σχέση σηματοδοτεί μια εξαιρετική αμυντική συνεργασία μεταξύ δύο σημαντικών μεσογειακών χωρών. Πράγματι, όπως τόνισε πρόσφατα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, διασφαλίζει «την ενίσχυση της Νότιας Ευρώπης και σηματοδοτεί μια πρώτη προσπάθεια για ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία».
Είναι ένα μέσο άμυνας, που δεν «στρέφεται εναντίον κανενός», όπως είπε πρόσφατα ο Ελληνας πρωθυπουργός. Η Τουρκία λοιπόν κάνει λάθος που θεωρεί ότι απειλεί την «περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα», εκτός αν έχει πολεμοχαρείς προθέσεις κατά της Ελλάδας, οι οποίες δεν θα ήταν επιθυμητές για κανέναν. Αυτή η γαλλοελληνική στρατηγική εταιρική σχέση αντιπροσωπεύει, κατά την άποψή μου, μια υπόσχεση για ειρήνη και σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πέρα από τη γεωπολιτική πτυχή, αυτή η συμφωνία σηματοδοτεί για άλλη μια φορά την αριστεία της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία αρδεύει διάφορους σημαντικούς τομείς απασχόλησης. Αυτά είναι λοιπόν καλά νέα τόσο για τη γεωπολιτική όσο και για την οικονομία.
Πάνω απ’ όλα, αυτή η εταιρική σχέση μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας αναδεικνύει τελικά μια ιδέα που υπερασπίζομαι με θέρμη: την απαραίτητη ευρωπαϊκή προτίμηση στις αμυντικές αγορές προκειμένου να διασφαλιστεί μια ευρωπαϊκή πολιτική κυριαρχίας έναντι άλλων μεγάλων δυνάμεων.
Αντιμέτωπη με την ουκρανική κρίση, η Ευρώπη να μιλήσει με μία φωνή
– Πώς προσεγγίζετε το πρότζεκτ της ευρωπαϊκής κοινής άμυνας; Μέχρι πού μπορεί να προχωρήσει η ευρωπαϊκή ενοποίηση σε αυτόν τον τομέα;
– Ο Εμανουέλ Μακρόν τονίζει αυτό το θέμα ως μία από τις κύριες επιτυχίες του. Το κρέντο του: «Η αμυντική Ευρώπη έχει προχωρήσει περισσότερο κατά την πενταετή θητεία μου από ό,τι τις προηγούμενες δεκαετίες».
Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Οι λίγες αδιαμφισβήτητες πρόοδοι είναι και παραπλανητικές και απέχουν πολύ από το να εδραιωθούν με την πάροδο του χρόνου, αλλά επίσης αντισταθμίζονται σε μεγάλο βαθμό από μπλοκαρίσματα ή ακόμα και πισωγυρίσματα. Θα χρειαστεί μια διαυγής αναθεώρηση για να επιλεγεί σωστά τι αξίζει να κατοχυρωθεί στους «27», τι αξίζει να αντιμετωπίζεται εντός της Ε.Ε. εάν είναι δυνατόν ή εκτός Ε.Ε. εάν απαιτεί περισσότερη ευελιξία, και τι πρέπει να επανεξεταστεί στις διάφορες διμερείς συνεργασίες εκτός Ε.Ε. διεξοδικά και αυστηρά. Πρέπει να βγούμε από αυτό το ξόρκι, να πείσουμε τους συνεργάτες αντί να τους κάνουμε διαλέξεις, και να προωθήσουμε την ευελιξία για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
– Από τη μία πλευρά, μέλος της δυτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ με το βλέμμα στραμμένο στην Ε.Ε. Από την άλλη πλευρά, παράγοντας αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Αναφέρομαι στην Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την αλληλεπίδραση της Ευρώπης με τη χώρα που πολλοί χαρακτηρίζουν δύσκολο γείτονα;
– Ο εκφοβισμός της τουρκικής κυβέρνησης δεν με εντυπωσιάζει. Θα εναντιωθώ στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η διαδικασία της οποίας έχει μόνο ανασταλεί. Και θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση η τρέχουσα προενταξιακή βοήθεια. Με εμένα ως πρόεδρο, η Γαλλία θα είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά του ισλαμισμού και υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών.
– Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην Ουκρανία και ποια θεωρείτε ότι θα πρέπει να είναι η στρατηγική της Ε.Ε. σε αυτήν την κρίση;
– Κατ’ αρχάς, δεν θα είχα την ίδια διπλωματία με τον Εμανουέλ Μακρόν. Εχει μια αλαζονική και μοναχική διπλωματία. Επίσης, όταν βλέπω τη Μαρίν Λεπέν και τον Ερίκ Ζεμούρ να ευθυγραμμίζονται μόνιμα με τις ρωσικές θέσεις, λέω ότι δεν είναι η Γαλλία όρθια, αλλά η Γαλλία γονατισμένη.
Κατά τη γνώμη μου, αν όντως είμαστε σύμμαχοι –και όχι υποτακτικοί– των Ηνωμένων Πολιτειών, πρέπει να έχουμε έναν πραγματικό λόγο απέναντι στη Ρωσία, έναν πραγματικό διάλογο, όχι έναν διάλογο υποταγής αλλά έναν διάλογο με ισορροπία δυνάμεων. Η κατάσταση στην Ουκρανία μας διδάσκει πως όταν αυτός ο διάλογος δεν διεξάγεται νωρίς και δεν τροφοδοτείται επαρκώς, και όταν δεν προβλέπουμε πιθανές κρίσεις, τότε διατρέχουμε τον κίνδυνο να βρεθούμε σε εξαιρετικά σοβαρές καταστάσεις, όπως συμβαίνει σήμερα.
Σήμερα δεν έχουμε διπλωματία επιρροής, είμαστε πολύ μόνοι. Το να κάνεις διπλωματία σημαίνει να έχεις συμμαχίες. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε τα κοινά μας συμφέροντα και αυτό ισχύει για την πυρηνική ενέργεια, την αμυντική βιομηχανία, τον φόρο άνθρακα. Αντιμέτωποι με την ουκρανική κρίση, πρέπει να μιλήσουμε με μία φωνή δείχνοντας ότι η ευρωπαϊκή θέση είναι ισχυρή και ομόφωνη.
– Η Γαλλία δοκιμάστηκε πρώτη από τις υψηλές τιμές στην ενέργεια, γεγονός το οποίο έδωσε λαβή και για την εμφάνιση των «Κίτρινων Γιλέκων». Πόσο σας ανησυχεί το φαινόμενο του πληθωρισμού και της ακρίβειας στην Ευρώπη, ιδίως σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής, και πού εντοπίζετε τις λύσεις;
– Το κοινωνικό μας μοντέλο δεν έχει ανάσες. Αυτή τη στιγμή, η Γαλλία βρίσκεται στη 12η θέση ως προς τον μέσο μισθό στην Ευρώπη, 10% λιγότερο από το Βέλγιο και 20% λιγότερο από τη Γερμανία!
Ως εκ τούτου, θα ξεκινήσω διασφαλίζοντας ότι η εργασία πληρώνει πραγματικά περισσότερα από την πρακτική άσκηση, αυξάνοντας τους μισθούς, επιτρέποντας στους Γάλλους να εργάζονται περισσότερο για να κερδίζουν περισσότερα. Αλλά θέλω επίσης να παλέψω ενάντια στο αυξανόμενο κόστος ζωής. Και πρώτα, θα αντιμετωπίσω την αύξηση των τιμών της ενέργειας.
Σε σύγκριση με το 2019, ο λογαριασμός ενέργειας έχει αυξηθεί κατά 360 ευρώ ετησίως και για όσους θερμαίνονται με φυσικό αέριο ο λογαριασμός έχει αυξηθεί κατά 500 ευρώ σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Οσο για τους Γάλλους που κατοικούν σε απομονωμένες περιοχές, ο λογαριασμός των καυσίμων γίνεται αστρονομικός, απλώς επειδή χρειάζονται το αυτοκίνητο για να πάνε στη δουλειά τους. Και για άλλη μια φορά, είναι οι αγροτικές περιοχές που παραμελήθηκαν από τον Εμανουέλ Μακρόν και που πληρώνουν τα περισσότερα. Χρειαζόμαστε μια πραγματική ενεργειακή πολιτική, βασισμένη κυρίως στην πυρηνική ενέργεια. Οταν κάποιοι θέλουν να κλείσουν πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής τη στιγμή που είναι η φθηνότερη ενέργεια, χωρίς άνθρακα, και πάνω από όλα βασισμένη σε μια εθνική βιομηχανία αριστείας, πραγματικά εξοργίζομαι.
Θα βάλω τέλος σε αυτήν την πενταετή –αν όχι δεκαετή– περίοδο περιφρόνησης, δουλεύοντας χέρι χέρι με όλους τους παράγοντες, αποκαθιστώντας τη διαβούλευση με όλους τους εταίρους. Για να αποκαταστήσω εντέλει την εμπιστοσύνη που έσπασε ο Εμανουέλ Μακρόν.
– Ποια εικόνα αποκομίζετε από την Ελλάδα, την οποία πρόσφατα επισκεφθήκατε; Είχατε μάλιστα επαφές με τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του.
– Είμαι αληθινά δεμένη με την Ελλάδα και τον ιδρυτικό της ρόλο στον δυτικό μας πολιτισμό. Η Ευρώπη χτίστηκε πάνω στη θεμελιώδη φιλοσοφική, πολιτική και πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Αυτή η πολιτιστική παρακαταθήκη βρίσκεται στην πηγή του οράματός μας για την Ευρωπαϊκή Ενωση και της δίνει όλο το νόημά της: η Ελλάδα έθεσε τα θεμέλια με ένα σύνολο αξιών που η Ευρώπη συνεχίζει να υπερασπίζεται σήμερα, όπως η δημοκρατία, η επιδίωξη του δημόσιου καλού και μια συγκεκριμένη ιδέα για την ανθρωπιά. Ο δεσμός μας είναι πολιτιστικός, ιστορικός και πολιτικός.
Η εγγύτητα των δύο χωρών μας είναι μεγάλη και πρέπει να ενισχυθεί. Η Ελλάδα διοικείται από έναν αξιοσέβαστο πρωθυπουργό, μέλος της πολιτικής μου οικογένειας, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον οποίο μίλησα όταν ήρθα στην Αθήνα. Οσον αφορά την αντιμετώπιση των τριών μεγάλων κρίσεων που έπληξαν την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια: την οικονομική κρίση, τη μεταναστευτική κρίση και την κρίση υγείας, παρά το μέγεθος των κραδασμών, η Ελλάδα παρέμεινε ένα σταθερό μέλος της Ενωσης. Η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει μια θαρραλέα δουλειά για την αποκατάσταση της οικονομίας, την οποία χαιρετίζω.
– Πού θα τοποθετούσατε τον εαυτό σας ως προς την πολιτική σας ταυτότητα; Πιο κοντά στο κέντρο ή πιο κοντά στα δεξιά του πολιτικού φάσματος;
– Εχω αυτή την ικανότητα να συγκεντρώνω γύρω μου όλες τις ευαισθησίες, την κοινωνική ευαισθησία, την ευρωπαϊκή αλλά και την ευαισθησία της εθνικής κυριαρχίας. Είμαι στο βαρύκεντρο της δεξιάς και γι’ αυτό πιστεύω ότι μπορώ να νικήσω τον Εμανουέλ Μακρόν.
Να γίνουμε ξανά αληθινό έθνος
– Ποιο είναι το διακύβευμα σε αυτές τις προεδρικές εκλογές και πού θα κριθεί η μάχη;
– Η μεγάλη πρόκληση σήμερα είναι να γίνουμε ξανά ένα αληθινό έθνος. Η Γαλλία του Εμανουέλ Μακρόν είναι μια χώρα που έχει χάσει τον έλεγχο των συνόρων της και των μεταναστευτικών ροών της, η οποία έχει διαλυθεί και δεν αγαπά πλέον τον εαυτό της. Η παθητικότητά της έχει κάνει τη Γαλλία ένα κατακερματισμένο έθνος, «διασπαρμένο σαν τα κομμάτια ενός παζλ». Για να μην κρατήσει άλλο αυτή η κατάσταση, θα πρέπει πρώτα να ανακτήσουμε τον έλεγχο στους δρόμους, στα σύνορα, στα σχολεία μας. Η χώρα μας έχει μεγάλη ανάγκη για τάξη και αρμονία. Χρειάζεται σεβασμό. Σεβασμό σε όλους τους συμπατριώτες μας. Θα είμαι η πρόεδρος μιας ανανεωμένης, ανακτημένης γαλλικής υπερηφάνειας. Μιας Δημοκρατίας που αγαπά τον εαυτό της.
Πηγή:kathimerini.gr
