Γερό το χτύπημα από τον περιβόητο κορονοϊό, όχι μόνο στον τομέα της Υγείας & Οικονομίας, αλλά όπως γίνεται κατανοητό και στις διαπροσωπικές σχέσεις, ιδίως των Ελλήνων, καθώς η αμεσότητα και η καθημερινή προσωπική επαφή, είναι στοιχεία που κουβαλούμε εξ αρχαιοτάτων χρόνων στο DNA μας και τώρα έχει ατονήσει, καθώς ο νέος ύπουλος ιός, έχει επιβάλλει τους δικούς του όρους και κανόνες.
Τα νέα μέτρα, που επιβλήθηκαν ως φυγήν αδύνατον, πολύ σωστά από Υπουργείο Υγείας και συναρμόδιες Υπηρεσίες, φαίνεται τελικά πως άρχισαν να τηρούνται από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, περιορίζοντας περιττές μετακινήσεις & άνευ λόγου συναθροίσεις, αναγκάζοντάς μας κάποιες από αυτές να γίνονται σε εξωτερικούς χώρους και στα πεταχτά κι όπως αποκαλύπτουν οι φωτό, τηρούντος των προληπτικών κανόνων ασφαλείας, χωρίς να μας στερούν έστω μια «Καλημέρα».
Μία μορφή διαπροσωπικής σχέσης εκ του μακρόθεν έχει πλέον επικρατήσει & στην ελληνική κοινωνική πραγματικότητα εν μέσω κορονοϊού, θυμίζοντας κάπως, συνελεύσεις της «Εκκλησίας του Δήμου» των ευκλεών προγόνων μας, δίνοντας ένα καλοκαιριάτικο τόνο στις πλατείες των χωριών, που σε άλλη περίπτωση κάτι τέτοιο θα φάνταζε κάπως πρώιμο.
Από τέτοιου είδους ολιγόωρες συναντήσεις δεν θα μπορούσε να λείψει βέβαια & το κλασικό θεσσαλικό «μασλάτ», που δεν αφήνει να πάει τίποτα χαμένο χωρίς να σχολιαστεί δεόντως, γεννώντας καινούργιες πατέντες γέλιου, μέχρι και αποφθέγματα με βασικότερο όλων θέμα, τι άλλο… τον κορονοϊό, όπως το περίφημο….
«Νειψ, σφουγγίσ, άλλαξ’ του βρακί σ’, κι δεν έχς ανάγη’ απού τίποτας».
Βέβαια όλα αυτά και «Απ΄αλάργα να’ μαστε αγαπημένοι» και προπαντός ΑΣΦΑΛΕΙΣ & ΥΓΙΕΙΣ!!!
