Η καθιερωμένη πια ως «Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού», που διεξάγεται σε όλα τα Σχολεία της χώρας, θέτει ως στόχο, η άθληση να είναι πρωτίστως μια ευχάριστη δραστηριότητα και μια πολύτιμη εμπειρία για τους μαθητές/τριες Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης, δίνοντας τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε οργανωμένες αθλητικές δράσεις/δραστηριότητες και την ευκαιρία να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση συνηθίζοντας σ’ έναν τρόπο ζωής και άσκησης που ιδανικά θα συνεχίσουν και στην ενήλικη ζωή τους.
Επ’ αφορμή του εορτασμού αυτής της ημέρας, συνεγγράφη το παρακάτω ποίημα, από τους υπογράφοντες στο τέλος του, μαθητές του ΓΕΛ Πύλης, αποδίδοντας έτσι την σημασία & την αξία της άθλησης στη ζωή μας, από την μαθητική μας κιόλας ηλικία!
«ΑΘΛΟΥΜΑΙ-ΧΑΡΑ-ΖΩ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»
Μια φορά κι έναν καιρό
Ονειρευόμουν τον αθλητισμό.
Είδα μια πόλη μακρινή
Και όλοι οι άνθρωποι εκεί
Ζούσαν ζωή ανθυγιεινή.
Ήταν μες στη δυστυχία, μες τη μαύρη ατονία
Ας μη μιλήσω κιόλας για παχυσαρκία.
Βρήκα μια κοπέλα, το όνομά της ήταν Σία,
Χαρακτηριστικό της η ακινησία.
Βρήκα και ένα αγόρι, τον Ρούλη,
Επρόκειτο για έναν χοντρούλη.
Μου μίλησαν γι’ αυτή την πόλη,
Απ’ τη γυμναστική απείχαν όλοι.
Ήταν τεχνολογικά προχωρημένοι
Αλλά καθόλου αθλημένοι.
Μηχανές είχαν τα χέρια αντικαταστήσει.
Την αθλητική παιδεία είχαν παραμελήσει.
Τους μίλησα για αθλητισμό
Με κοίταξαν με θαυμασμό.
Αδυνατούσαν να ασχοληθούν με τη γυμναστική
γιατί είχαν ζωή καθιστική.
Ήταν συνέχεια πιεσμένοι
Στο άγχος βουτηγμένοι.
Είχανε καθημερινότητα κουραστική,
πού χρόνος για γυμναστική;
Τους βοήθησα από τα προβλήματα να απαλλαγούν
Τους έμαθα πώς σωστά να αθληθούν
Τον χρόνο τους σοφά να αξιοποιούν
Χαμόγελα ξανά να αποκτούν.
Μετά από αυτό ξύπνησα ξαφνικά
Κοίταξα την άθληση διαφορετικά.
Άλλαξ ε χρώμα η ζωή μου
Χάρη στη γυμναστική μου.
Χριστόφορος Καρακίτσιος
Ευαγγελία Θάνου
Μαθητές Γενικού Λυκείου Πύλης
