Του Νικολάου Ιωαν. Παπαγεωργίου
Ζήτησαν από τον Σωκράτη να δώσει τον ορισμό του μορφωμένου και κείνος αντί να αναφέρει κάτι για συσσώρευση γνώσεων, είπε πως η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς.
Ποιούς λοιπόν θεωρώ μορφωμένους; Αυτούς που:
- Αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική.
- Είναι έντιμοι σε όλες τους τις συναλλαγές.
- Αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.
- Δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους.
- Δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και τη δόξα τους.
Ο αείμνηστος Προέδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος αποσπασματικά κάπως έτσι περιγράφει στους οξυρρυγχείους παπύρους του τους Έλληνες κυβερνώντες και λαό:
- Οι κυβερνώντες πρέπει να έχουν νοοτροπία πατρικίων και όχι ιππέων.
- Ο Έλληνας είναι ο πιο εγωιστής από όλα τα έθνη του κόσμου. Το άτομο του είναι πάντων χρήματων μέτρο. Ατίθασο ορθώνεται το εγώ των Ελλήνων. Ίσως ήρθε ο καιρός όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την οικοδόμηση του ιδανικού κόσμου και υιοθέτησε την τέχνη του “γκρεμίζειν” τις πραγματικές αξίες. Παραδέχονται μόνο τη δική τους κρίση.
Σπάνια πείθονται “τοῖς κείνων ῥήμασι” πάρα μόνο στα δικά τους “ῥήματα”. Έτσι αν σκαλίσεις λίγο μέσα στους ποιο πολλούς Έλληνες, θα βρεις έναν υπερόπτη, έναν άσημο, η ένα εγώ μεγαλύτερο και από την πατρίδα. Βλέπουμε λοιπόν πως κυρίως τον απασχολεί μόνο η προσωπική του περίπτωση, το προσωπικό του εγώ, απέναντι σ’ ένα νόμο δίκαιο στην ολότητά του.
Πες τους: Σας υπόσχομαι αλλαγή, θα θεσπίσω νέους νόμους, δεσμεύομαι. Άλλο που δεν θέλουν. Κουβέντες αρκετές να ικανοποιήσουν την ανυπομονησία τους. Πάνω σ’ αυτούς τους Έλληνες πρωτοπόρους στον θανάσιμο κατήφορο στηρίζονται και άρχουν οι εκάστοτε κρατούντες.
Ο Μενέλαος Παγουλάτος στο ανθολόγιο του γράφει: “Η επίγνωση είναι απλή υπόθεση και προπαντός μέλημα μόνο ατομικό. Εκτός των ατόμων, πρέπει να πασχίζουν και το κράτος και το σχολείο και η οικογένεια και η κοινωνία. Ως πότε επί τέλους θα στηριζόμαστε στα δεκανίκια των προγόνων για να καλύψουμε τις κακομοιριές και τα ελαττώματα μας; Μήπως είναι καιρός να ανεβούμε σε ξυλοπόδαρα για να φαινόμαστε μεγάλοι όπως οι προγονοί μας;”.
Και μείς, αντί να προσαρμόσουμε τις συμπεριφορές μας στις υποδείξεις σοφών και καταξιωμένων ανθρώπων, προκειμένου να βγούμε από τον φοβερό κατήφορο που πήρε η πατρίδα, σιγοντάροντας την κατάσταση, πληρώνουμε αδρά τους ταγούς, και έτσι συμμετέχουμε ενεργά στους δημόσιους σκυλοκαυγάδες τους.
Εκλογές γαρ προ των πυλών. Όλα μας τα προβλήματα αν δεν τα έλυσαν θα τα λύσουν. Και αν δεν τα λύσουν, γιατί να τα θυμόμαστε αλώστε;
Χάριν παιδιάς μνημονεύω μερικά: Ελληνοτουρκικές σχέσεις, μακεδονική γλώσσα, φράχτης όχι του αίσχους αλλά του Έβρου, predator, ale-retour του τρένου των Τεμπών, πακιστανοί φίλοι, παιδεραστές πάσης φύσεως, κόκκινα δάνεια, ιδιωτικά χρέη, πρώτες κατοικίες, κομματικοί κομπάρσοι, μαλιστάκηδες, μαφία της Μυκόνου, παιδεία, υγεία, ασφάλεια, αυξήσεις μισθών και συντάξεων το πάρτα της Λιανείου ρήσεως…
Ομηρικές οι μάχες των ταγών εντός και εκτός του ναού. Πάρε κόσμε ή δώσε και σε μένα μπάρμπα. Το ψέμα πρωτοστατεί. Τι να πεις;
Θυμήθηκα μικρό που ρώτησε την μάνα του: Μαμά άμα λέω ψέματα θα πάω στην κόλαση;
Και εκείνη: Όχι παιδάκι μου, βουλευτής θα γίνεις.
Προβληματισμένοι φίλοι μου πρότειναν:
- Την υπερψήφιση του νεοσύστατου κόμματος με τον τίτλο Φ.Ο.Λ.Α. το οποίο επί του παρόντος απαρτίζεται από τους ευυπόληπτους κυρίους: Βολεψόπουλο, Δελφίνο, Λογοδιάρροια, Παιξοπουλάκη, Σημαιούλα, Φαταούλα, Υποσχεσόπουλο.
- Εάν δεν σχηματισθεί κυβέρνηση μετά την 21η Μαΐου εφέτος, να διενεργούνται εκλογές ανά τετράμηνο. Εμείς πάντως οι απόμαχοι, οι χαμηλόμισθοι, οι άνεργοι όλο και κάτι θα αρπάζουμε.
Το σύστημα κάνοντας και βλέποντας ποτέ δεν απέτυχε.
