“Των Θαλασσών τα Λόγια” 14ος Διαγωνισμός Ποίησης Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου

14ος Διαγωνισμός Ποίησης και Πεζόμορφου Στοχασμού ΣΠΕΚ “Των Θαλασσών τα Λόγια”
Αφιερωμένος στα 50 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Καββαδία

Ο Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου προκηρύσσει τον 14ο Διαγωνισμό Ποίησης και Πεζόμορφου Στοχασμού με τίτλο «Των Θαλασσών τα Λόγια», τιμώντας τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Καββαδία (1910–1975), του ποιητή που κατέγραψε με τρόπο μοναδικό τη ναυτική ζωή, τη φυγή και το ταξίδι στο άγνωστο. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε στις 6 Απριλίου 2025 και λήγει στις 16 Μαΐου 2025. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και δωρεάν.

🔹 Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι ελληνόφωνοι δημιουργοί από Ελλάδα, Κύπρο, Ομογένεια, Εξωτερικό.
🔹 Τα έργα υποβάλλονται σε μία από τις δύο κατηγορίες:

1. Ποίηση (12–20 στίχοι / 90–150 λέξεις)

2. Πεζόμορφος στοχασμός (16–23 σειρές / 250–370 λέξεις)

Προϋποθέσεις Συμμετοχής

• Το έργο πρέπει να είναι ανέκδοτο, αυθεντικό, και γραμμένο αποκλειστικά για τον παρόντα Διαγωνισμό.

• Γλώσσα: Πανελλήνια δημοτική, ορθογραφημένο, χωρίς λέξεις ή εκφράσεις μίσους, ρατσισμού ή αντικοινωνικού χαρακτήρα.

• Αποστολή: σε αρχείο Word (.doc ή .docx), με γραμματοσειρά Calibri ή Times New Roman, μέγεθος 12, μονό διάστιχο.

• Στο ίδιο αρχείο συμπεριλαμβάνονται:
  • Ονοματεπώνυμο
  • Έτος γέννησης
  • Τόπος καταγωγής
  • Σπουδές
  • Ιδιότητα
  • Πλήρη στοιχεία διεύθυνσης, email και τηλέφωνο επικοινωνίας
  • Φωτογραφία υψηλής ευκρίνειας του συμμετέχοντα

Οι ανήλικοι συμμετέχουν με έγγραφη συναίνεση γονέα ή κηδεμόνα.

📧 Αποστολή έργων:
στο email: [email protected]
με ΘΕΜΑ: 14ος Διαγωνισμός Ποίησης και Πεζόμορφου Στοχασμού – “Των Θαλασσών τα Λόγια”

Απονομή – Παρουσίαση – Βραβεία

Η παρουσίαση της Ανθολογίας με τα έργα που θα διακριθούν και θα ανθολογηθούν, τους συμμετέχοντες, καθώς και η τελετή απονομής, θα πραγματοποιηθεί στις 17 Ιουνίου 2025 στην Αθήνα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν 26/5/2025.  Οι δύο πρώτοι διακριθέντες θα λάβουν εκδοτικά βραβεία. Όλοι οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα απόκτησης της Ανθολογίας με τα επιλεγμένα έργα σε έντυπη μορφή, καθώς θα διατίθεται προς πώληση για το κοινό. Η Κριτική Επιτροπή απαρτίζεται από καταξιωμένους πανεπιστημιακούς, λογοτέχνες και επιστήμονες, οι οποίοι θα επιλέξουν τα έργα με βάση συγκεκριμένα ποιοτικά και αισθητικά κριτήρια. Τα ονόματά τους δεν θα ανακοινωθούν μέχρι την ολοκλήρωση του έργου τους, για λόγους διαφάνειας και αμεροληψίας. Ηλεκτρονικές τιμητικές διακρισείς θα σταλούν με email στους διακριθέντες.

✨ Συμμετοχή στον ΣΠΕΚ

Όλοι οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση εγγραφής ως Αρωγά ή Φίλια Μέλη του ΣΠΕΚ, αποκτώντας πρόσβαση σε δράσεις, ενημερώσεις και δυνατότητες αρθρογραφίας στον διαδικτυακό κόμβο: 🔗 www.cultural-association.org

📅 Μη χάσετε την ευκαιρία να συμμετάσχετε σε έναν διαγωνισμό όπου η ποίηση και ο στοχασμός γίνονται γέφυρα έκφρασης, μνήμης και τιμής για έναν σπουδαίο Έλληνα δημιουργό.

Για ερωτήσεις και πληροφορίες:
✉ [email protected]

📜 Για τον Νίκο Καββαδία

Ο Νίκος Καββαδίας, γνωστός και ως ο ποιητής της θάλασσας, γεννήθηκε το 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας και έζησε ως ναυτικός και ασυρματιστής, ταξιδεύοντας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Έγραψε ποιήματα που μιλούν για εξωτικά λιμάνια, τη μοναξιά του ταξιδιού και την ανθρώπινη απώλεια. Πέθανε το 1975, αλλά η ποίησή του, ιδίως μέσα από τις μελοποιήσεις του Θάνου Μικρούτσικου, παραμένει ζωντανή στις καρδιές μας.

Σταυρὸς τοῦ Νότου
Στὸ Γιῶργο Θεοτοκᾶ

Ἔβραζε τὸ κύμα τοῦ Γαρμπῆ.
Ἤμαστε σκυφτοὶ κι οἱ δυὸ στὸ χάρτη
γύρισες καὶ μοῦ ῾πες πὼς τὸ Μάρτη
σ᾿ ἄλλους παραλλήλους θά ῾χεις μπεῖ.

Κούλικο στὸ στῆθος σου τατού,
ποὺ ὅσο κι ἂν τὸ καῖς δὲν λέει νὰ σβήσει.
Εἶπαν πὼς τὴν εἶχες ἀγαπήσει
σὲ μία κρίση μαύρου πυρετοῦ.

Βάρδια πλάι σὲ κάβο φαλακρὸ
κι ὁ Σταυρὸς τοῦ Νότου μὲ τὰ στράλια.
Κομπολόι κρατᾶς ἀπὸ κοράλλια
κι ἄκοπο μασᾶς καφὲ πικρό.

Τὸ Ἄλφα τοῦ Κενταύρου μία νυχτιὰ
μὲ τὸ παλλινώριο πῆρα κάτου.
Μοῦ ῾πες μὲ φωνὴ ἑτοιμοθανάτου:
«Νὰ φοβᾶσαι τ᾿ ἄστρα τοῦ Νοτιᾶ».

Ἄλλοτε ἀπ᾿ τὸν ἴδιο οὐρανὸ
ἔπαιρνες τρεῖς μῆνες στὴν ἀράδα,
μὲ τοῦ καπετάνιου τὴ μιγάδα,
μάθημα πορείας νυχτερινό.

Σ᾿ ἕνα μαγαζὶ τοῦ Nossi Be
πῆρες τὸ μαχαίρι, δύο σελίνια
μέρα μεσημέρι ἀπὰ στὴ λίνια
ἄστραψες σὰ φάρου ἀναλαμπή.

Κάτου στὶς ἀχτὲς τῆς Ἀφρικῆς
πᾶνε χρόνια τώρα ποὺ κοιμᾶσαι.
Τὰ φανάρια πιὰ δὲν τὰ θυμᾶσαι
καὶ τ᾿ ὡραῖο γλυκὸ τῆς Κυριακῆς.

Πικρία

Ξέχασα κεῖνο τὸ μικρὸ κορίτσι ἀπὸ τὸ Ἀμόι
καὶ τὴ μουλάτρα ποὺ ἔζεχνε κρασὶ στὴν Τενερίφα,
τὸν ἔρωτα, ποὺ ἀποτιμάει σὲ ξύλινο χαμόι,
καὶ τὴ γριὰ ποὺ ἐμέτραγε μὲ πόντους τὴν ταρίφα.

Τὸ βυσσινὶ τοῦ Τισιανοῦ καὶ τοῦ περμαγγανάτου
καὶ τὰ κρεβάτια ξέχασα τὰ σαραβαλιασμένα
μὲ τὰ λερὰ σεντόνια τους τὰ πολυκαιρισμένα,
γιὰ τὸ κορμί σου, ποὺ ἔδιωχνε τὸ φόβο τοῦ θανάτου.

Ὅ,τι ἀγαποῦσα ἀρνήθηκα γιὰ τὸ πικρό σου ἀχείλι:
τὸν τρόμο ποὺ δοκίμαζα πηδώντας στὸ κατάρτι,
τὸ μπούσουλα, τὴ βάρδιά μου καὶ τὴν πορεία στὸν χάρτη,
γιὰ ἕνα δυσεύρετο, μικρὸ θαλασσινὸ κοχύλι.

Τὸν πυρετὸ στοὺς Τροπικούς, τοῦ Rio τὴ μαλαφράντζα,
τὴν πυρκαγιὰ ποὺ ἀνάψαμε μία νύχτα στὸ Μανάο.
Τὴ μαχαιριὰ ποὺ μοῦ ῾δωσε ὁ Μαγιάρος στὴν Κωστάντζα
καὶ «Σὲ πονάει μὲ τὴ νοτιά; – Ὄχι ἀπ᾿ ἀλλοῦ πονάω.»

Τοῦ τρατολόγου τὸν καημό, τοῦ ναύτη τὴν ὀρφάνια
τοῦ καραβιοῦ ποὺ κάθισε τὴν πλώρη τὴν σπασμένη.
Τὶς ξεβαμμένες στάμπες μου, πού ῾χα γιὰ περηφάνια
γιὰ σένα, ποὺ σαλπάρισες, γολέτα ἀρματωμένη.

Τί νὰ σοῦ τάξω, ἀτίθασο παιδί, νὰ σὲ κρατήσω;
Παρηγοριά μου ὁ σάκος μου, σ᾿ Ἀμερικὴ κι Ἀσία.
Σύρμα ποὺ ἐκόπηκε στὰ δυὸ καὶ πῶς νὰ τὸ ματίσω;
Κατακαημένε, ἡ θάλασσα μισάει τὴν προδοσία.

Κατέβηκε ὁ Πολύγυρος καὶ γίνηκε λιμάνι.
Λιμάνι κατασκότεινο, στενό, χωρὶς φανάρια,
ἀπόψε ποὺ ἀγκαλιάστηκαν Ἑβραῖοι καὶ Μουσουλμάνοι
καὶ ταψιδέψαν τὰ νησιὰ στὸν πόντο, τὰ Κανάρια.

Γέρο, σοῦ πρέπει μοναχὰ τὸ σίδερο στὰ πόδια,
δύο μέτρα καραβόπανο, καὶ ἀριστερὰ τιμόνι.
Μία μέδουσα σὲ ἀντίκρισε γαλάζια καὶ σιμώνει
κι ἕνας βυθὸς ποὺ βόσκουνε σαλάχια καὶ χταπόδια.

Θεσσαλονίκη
Στὸ Γιῶργο Κουμβακάλη

Ἤτανε κείνη τὴ νυχτιὰ ποὺ φύσαγε ὁ Βαρδάρης,
τὸ κύμα ἡ πλώρη ἐκέρδιζεν ὀργιὰ μὲ τὴν ὀργιά.
Σ᾿ ἔστειλε ὁ πρῶτος τὰ νερὰ νὰ πᾶς γιὰ νὰ γραδάρεις,
μὰ ἐσὺ θυμᾶσαι τὴ Σμαρὼ καὶ τὴν Καλαμαριά.

Ξέχασες κεῖνο τὸ σκοπὸ ποὺ λέγανε οἱ Χιλιάνοι
-Ἅγιε Νικόλα φύλαγε κι Ἅγια Θαλασσινή.-
Τυφλὸ κορίτσι σ᾿ ὁδηγάει, παιδὶ τοῦ Modigliani,
ποὺ τ᾿ ἀγαποῦσε ὁ δόκιμος κι οἱ δύο Μαρμαρινοί.

Νερὸ καλάρει τὸ Fore Peak, νερὸ καὶ τὰ πανιόλα
μὰ ἐσένα μία παράξενη ζαλάδα σὲ κινεῖ.
Μὲ στάμπα ποὺ δὲν φαίνεται σὲ κέντησε ἡ Σπανιόλα
ἢ τὸ κορίτσι ποὺ χορεύει ἀπάνω στὸ σκοινί;

Ἀπάνω στὸ γιατάκι σου φίδι νωθρὸ κοιμᾶται
καὶ φέρνει βόλτες ψάχνοντας τὰ ροῦχα σου ἡ μαϊμού.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ μάνα σου κανεὶς δὲν σὲ θυμᾶται
σὲ τοῦτο τὸ τρομακτικὸ ταξίδι τοῦ χαμοῦ.

Ὁ ναύτης ρίχνει τὰ χαρτιὰ κι ὁ θερμαστὴς τὸ ζάρι
κι αὐτὸς ποὺ φταίει καὶ δὲ νογάει, παραπατάει λοξά.
Θυμήσου κεῖνο τὸ στενὸ κινέζικο παζάρι
καὶ τὸ κορίτσι πού ῾κλαιγε πνιχτὰ μὲς στὸ ρικσά.

Κάτω ἀπὸ φῶτα κόκκινα κοιμᾶται ἡ Σαλονίκη.
Πρὶν δέκα χρόνια μεθυσμένη μοῦ ῾πες «σ᾿ ἀγαπῶ».
Αὔριο, σὰν τότε, καὶ χωρὶς χρυσάφι στὸ μανίκι,
μάταια θὰ ψάχνεις τὸ στρατὶ ποὺ πάει γιὰ τὸ Depot.

Οἱ 7 νάνοι στὸ s/s Cyrenia
Στὴν Ἔλγκα

Ἑφτά. Σὲ παίρνει ἀριστερά, μὴν τὸ ζορίζεις.
Μάτσο χωρᾶνε σὲ μία κούφιαν ἀπαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστὲς, στεριὰ μυρίζεις.
Ὁ πιὸ μικρὸς ἀχολογάει μ᾿ ἕνα καλάμι.

Γυαλίζει ὁ Σὴμ τῆς μηχανῆς τὰ δύο ποδάρια.
Ὁ Ρὲκ λαδώνει στὴν ἀνάγκη τὸ τιμόνι.
Μ᾿ ἕνα φτερὸ ξορκίζει ὁ Γκόμπι τὴ μαλάρια
κι ὁ στραβοκάνης ὁ Χαρὰμ πίτες ζυμώνει.

Ἀπ᾿ τὸ ποδόσταμο πηδᾶν ὡς τὴ γαλέτα.
-Μπορῶ ποτὲ νὰ σοῦ χαλάσω τὸ χατίρι;
Κόρη ξανθὴ καὶ γαλανὴ ποὺ ὅλο ἐμελέτα
ποιὸς ρήγα γιὸς θὲ νὰ τὴν πιεῖ σ᾿ ἕνα ποτήρι.

Ραμὰν ἀλλήθωρε, τρελέ, ποὺ λύνεις μάγια,
κατάφερε τὸ σταυρωτὸ τοῦ Νότου ἀστέρι
σωρὸς νὰ πέσει, νὰ σκορπίσει στὰ σπιράγια
καὶ πές του κάτω ἀπὸ ἕνα δέντρο νὰ μὲ φέρει.

Ὁ Τότ, τοῦ λείπει τὸ ἕνα χέρι μὰ ὅλο γνέθει,
τοῦτο τὸ ἀπίθανο σινάφι νὰ βρακώσει.
Ἐσθήρ, ποιὰ βιβλικὴ σκορπᾶς περνώντας μέθη;
Ρούθ, δὲ μιλᾶς; Γιατί τρεκλίζουμε οἱ διακόσιοι;

Κουφὸς ὁ Σάλαχ, τὸ κατάστρωμα σαρώνει.
-Μ᾿ ἕνα ξυστρὶ καθάρισέ με ἀπ᾿ τὴ μοράβια.
Μὰ εἶν᾿ ἕνα κάτι πιὸ βαθὺ ποὺ μὲ λερώνει.
-Γιέ μου, ποῦ πᾶς; -Μάνα, θὰ πάω μὲ τὰ καράβια.

Fata Morgana
Στὴ Θεανὼ Σουνᾶ

Θὰ μεταλάβω μὲ νερὸ θαλασσινὸ
στάλα τὴ στάλα συναγμένο ἀπ᾿ τὸ κορμί σου
σὲ τάσι ἀρχαῖο, μπακιρένιο ἀλγερινό,
ποὺ κοινωνοῦσαν πειρατὲς πρὶν πολεμήσουν.

Στρείδι ὠκεάνιο ἀρραβωνίζεται τὸ φῶς.
Γεύση ἀπὸ φλούδι τοῦ ροδιοῦ, στυφὸ κυδώνι
κι ὁ ἄρρητος τόνος, πιὸ πικρὸς καὶ πιὸ στυφός,
ποὺ ἐναποθέτανε στὰ βάζα οἱ Καρχηδόνιοι.

Πανὶ δερμάτινο ἀλειμμένο μὲ κερί,
ὀσμὴ ἀπὸ κέδρο, ἀπὸ λιβάνι, ἀπὸ βερνίκι,
ὅπως μυρίζει ἀμπάρι σὲ παλιὸ σκαρὶ
χτισμένο τότε στὸν Εὐφράτη στὴ Φοινίκη.

Χόρτο ξανθὸ τρίποδο σκέπει μαντικό.
Κι ἕνα ποτάμι μὲ ζεστή, λιωμένη πίσσα,
ἄγριο, ἀκαταμάχητο, ἀπειλητικό,
ποτίζει τοὺς ἁμαρτωλοὺς ποὺ σ᾿ ἀγαπῆσαν.

Rosso romano, πορφυρὸ τῆς Δαμασκός,
δόξα τοῦ κρύσταλλου, κρασὶ ἀπ᾿ τὴ Σαντορίνη.
Ὁ ἀσκὸς νὰ ρέει, κι ὁ Ἀπόλλωνας βοσκὸς
νὰ κολυμπάει τὰ βέλη του μὲ διοσκορίνη.

Σκουριὰ πυροχρωμη στὶς μνῆμες τοῦ Σινᾶ.
Οἱ κάβες τῆς Γερακινῆς καὶ τὸ Στρατόνι.
Τὸ ἐπίχρισμά του ἅγια σκουριὰ ποὺ μᾶς γερνᾶ,
μᾶς τρέφει, τρέφεται ἀπὸ μᾶς, καὶ μᾶς σκοτώνει.

Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, ἀρτοφόρι.
Ἅγια λαβίδα καὶ ἱερὴ ἀπὸ λαμινάρια.
Μπροστὰ στὴν Πύλη δύο δαιμόνοι σπαθοφόροι
καὶ τρεῖς Ἀγγέλοι μὲ σπασμένα τὰ κοντάρια.

*

Ποῦθ᾿ ἔρχεσαι; Ἀπ᾿ τὴ Βαβυλώνα.
Ποῦ πᾶς; Στὸ μάτι τοῦ κυκλῶνα.
Ποιὰν ἀγαπᾶς; Κάποια τσιγγάνα.
Πῶς τὴ λένε; Φάτα Μοργκάνα.

Πάντα οἱ κυκλῶνες ἔχουν γυναικεῖο
ὄνομα. Εὔα ἀπὸ τὴν Κίο.
Ἡ μάγισσα ἔχει τρεῖς κόρες στὸ Ἀμανάτι
καὶ ἡ τέταρτη εἶν᾿ ἕν᾿ ἀγόρι μ᾿ ἕνα μάτι.

Ψάρια ποὺ πετᾶν μέσα στὴν ἄπνοια,
ὄστρακα, λυσίκομες κοπέλες,
φίδια τῆς στεριᾶς καὶ δέντρα σάπια,
ἄρμπουρα, τιμόνια καὶ προπέλες.

Νά ῾χαμε τὸ λύχνο τοῦ Ἀλαδίνου
ἢ τὸ γέρο νάνο ἀπ᾿ τὴν Καντόνα.
Στείλαμε τὸ σῆμα τοῦ κινδύνου
πάνω σὲ ἄσπρη πέτρα μὲ σφεντόνα.

Δαίμονας γεννᾶ τὴ νηνεμία.
Ξόρκισε, Allodetta, τ᾿ ὄνομά του.
Λούφαξεν ὁ δέκτης τοῦ ἀσυρμάτου,
καὶ φυλλομετρᾶ τὸν καζαμία.

Ὁ ἄνεμος κλαίει. Σκυλὶ στὰ λυσσιακά του.
Γειὰ χαρά, στεριά, κι ἀντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε ἡ ψυχή μας ἀπὸ κάτου,
ἔχει καὶ στὴν κόλαση μπορντέλο.

Ο Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου (ΣΠΕΚ) είναι φορέας πολιτισμού, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, εγγεγραμμένος στο Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελλάδας. Έχει Όραμα  ν’ αναδείξει τον ενιαίο Ελληνικό Πολιτισμό (Γράμματα, Τέχνες, Γλώσσα, Παράδοση, Ιστορία κ.ά.) σ’ όλους τους Έλληνες, Κύπριους, Ομογενείς, να τους καλεί να συμμετέχουν στον εμπλουτισμό και στη μεταλαμπάδευσή του στην Ε.Ε., διεθνώς, και να αναπτύσσονται πνευματικά. Ιδρύθηκε με Όραμα να στηρίζει και να προάγει ευρέως τη λογοτεχνική και καλλιτεχνική δημιουργία σε Ελλάδα, Κύπρο και Ομογένεια, αλλά και τις συναφείς επιστήμες (Ελληνική Γλώσσα, Άυλη Κληρονομιά, Ιστορία, Περιβάλλον, Υγεία, Τουρισμός, Μνημεία, Κοινωνιολογία, Φιλοσοφία κ.ά.) επιβεβαιώνοντας έτσι την οικουμενικότητα του Ελληνικού Πολιτισμού και τα ωφέλιμα οικουμενικά ιδεώδη του.

Για τον σκοπό αυτό θέτει Αποστολή με σχέδια δράσης, προγράμματα, επιτροπές και σύγχρονα μέσα (https://cultural-association.org, Web RadioTV “SOLOMOS”, Ψηφιακή Λέσχη Ανάγνωσης Δ.Α.Δ.Α. κ.ά.) στα οποία συμμετέχουν μέλη του ΣΠΕΚ, επιστήμονες, άνθρωποι του λόγου και της τέχνης και σύμβουλοι σε 30 περίπου χώρες. Αποστολή του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου είναι να δημιουργεί υποδειγματική «Πολιτιστική Ταυτότητα» για αυτογνωσία και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλαδιτών, Κυπρίων και Αποδήμων σε Ελλάδα, Κύπρο και διεθνώς. Είναι γι’ αυτό που συνεχώς δομεί νέες βιώσιμες, λειτουργικές και αποτελεσματικές υποδομές, διασυνδέσεις, σχέδια, προγράμματα και διεθνείς σχέσεις για επίτευξη του οράματος σ’ όλα τα πεδία.

Οι Στόχοι του ΣΠΕΚ είναι πολλαπλοί και συνεχώς εμπλουτίζονται όπως μεταξύ άλλων, η ενίσχυση και διασφάλιση της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και η Πολιτιστική Διπλωματία για «εξαγωγή» σε ξένες χώρες έργων τέχνης και μεταφρασμένων λογοτεχνικών και επιστημονικών έργων. Ευγενής στόχος του ΣΠΕΚ είναι να ενώσει τους απανταχού ελληνόφωνους λογοτέχνες, καλλιτέχνες και επιστήμονες προς κοινούς στόχους, με τα σύγχρονα μέσα του αλλά και με κλασικούς τρόπους, όπως εκδόσεις για Ανθολογίες, Λογοτεχνικές σειρές, Περιοδικές / Ψηφιακές εκδόσεις, Διαγωνισμούς, Βραβεύσεις, Μελέτες, Εκθέσεις, Συνέδρια, Φεστιβάλ, Ψηφιακό Αναγνωστήριο, Εργοβιογραφικά πορτρέτα, ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις, εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, Μουσικές Παραστάσεις, Sponsors Gifts Gallery με εργόχειρα και εικαστικά έργα κ.ά. Ειδικότερα, ο ΣΠΕΚ αγωνίζεται με σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία να παράγει έργο με υψηλή ευαισθησία προς την προστασία του Πλανήτη – της Φύσης και των Ευπαθών Κοινωνικών Ομάδων προσφέροντας δωρεάν ηλεκτρονικές εκδόσεις eBook, Audiobook, καθώς και ποικίλα επιμορφωτικά προγράμματα.

Για μια πλήρη εικόνα του ΣΠΕΚ επισκεφθείτε τον διεθνή ιστότοπο: www.cultural-association.org και επικοινωνήστε μαζί μας στο email: [email protected]g