(φωτό:Καλλιέργεια ρίγανης στο Κιλελέρ)
Σε εξέλιξη η φύτευση, ανησυχία για τη διάθεση στις αγορές του εξωτερικού
Στα χωράφια, φυτεύοντας τη νέα σοδειά, βρίσκονται αυτές τις μέρες οι παραγωγοί αρωματικών φυτών στη Θεσσαλία, ελπίζοντας σε μια καλύτερη χρονιά από την προηγούμενη. Και αυτό γιατί, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η αγορά του εξωτερικού, στην οποία εξάγονται τα περισσότερα φυτά, μπορεί οι παραγωγοί να μην μπαίνουν μέσα, αλλά ο τζίρος δεν είναι αντίστοιχος της άριστης ποιότητας των προϊόντων που παραδίδουν. Κι όταν αναφερόμαστε στα αρωματικά φυτά στη Θεσσαλία, το μυαλό όλων πηγαίνει στη ρίγανη, η οποία σιγά σιγά κερδίζει έδαφος στον κάμπο.
Το Νέο Περιβόλι θεωρείται η καρδιά της ρίγανης, καθώς από εκεί τα τελευταία χρόνια και χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες των εταιρειών φυτωρίων του Αποστόλη Μπίλλη και του Δημήτρη Τσιούτσιου ξεκίνησε η συστηματική καλλιέργεια της ρίγανης, αλλά κι άλλων φυτών, όπως λεβάντα, θυμάρι, τσάι κ.λπ.
Τόσο οι δύο εταιρείες, όσο και ο συνεταιρισμός παλεύουν για να εξασφαλίσουν την πώληση της ρίγανης στο εξωτερικό, αλλά τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Στις αποθήκες τους παραμένει ακόμη περσινή ποσότητα.
Ωστόσο, οι παραγωγοί δεν χάνουν την πίστη τους. Ελπίζουν ότι, έστω και με αργά βήματα, θα καταφέρουν να κατακτήσουν τις διεθνείς αγορές, με όχημα την ποιότητα του προϊόντος.
Οι πωλήσεις στοχεύουν τις αγορές του εξωτερικού (κυρίως Αμερική, Ολλανδία, Γερμανία), ενώ τα ελληνικά φυτά υφίστανται σκληρό ανταγωνισμό από τα γειτονικά, της Τουρκίας, τα οποία υστερούν σε ποιότητα, αλλά είναι πολύ πιο φθηνά. Δυστυχώς, η τιμή αποτελεί βασικό κριτήριο επιλογής στα αρωματικά φυτά για τον καταναλωτή.
Σύμφωνα με τους παραγωγούς ρίγανης, το προϊόν θα κερδίσει επιπλέον έδαφος στην αγορά, αν αποδειχθεί η πολλαπλή χρήση του φυτού, όπως π.χ. ως συντηρητικό στα φαγητά (σε εξέλιξη κάποιες σχετικές έρευνες), ως αντιβιοτικό σε ζωοτροφές ή αν εξελιχθεί η παραγωγική διαδικασία του ελαίου, η τιμή του οποίου θα είναι διπλάσια.
¡Να σημειωθεί ότι η συγκομιδή της ρίγανης και της λεβάντας γίνεται μηχανοποιημένα, οι φυτεύσεις ξεκινούν στις αρχές Οκτωβρίου, αλλά φέτος στον κάμπο καθυστέρησαν, λόγω της ανομβρίας. Από τη νέα χρονιά θα ξεκινήσουν τα ποτίσματα (αν και η ρίγανη δεν θέλει πολύ νερό), την άνοιξη θα πάρουν σειρά οι καλλιεργητικές φροντίδες και τον Ιούνιο θα ξεκινήσει η συγκομιδή.
ypaithros.gr
