Γράφει ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιεροψαλτών Ν Τρικάλων, Αθανάσιος Γ Δημητρίου, Υποψ. Διδακτορας Εκκλησιαστικής ιστορίας, MSc, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής
Η φράση αυτή είναι πολύ παλαιά και έχει τις ρίζες της στο Βυζάντιο.
Στις μέρες μας η φράση «πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι» λέγεται για όσους βρίσκουν τον θάνατο για ασήμαντn αφορμή, και χωρίς μάλιστα να υπάρξει τιμωρία για τον υπεύθυνο του θανάτου τους. Η φράσn αυτή έχει την αφετηρία της στα χρόνια της βυζαντινής εποχής. Στην εποχή αυτή, επειδή τα διάφορα ζώα συχνά έμπαιναν στα αμπέλια και προξενούσαν ζημιές στα σταφύλια.
Οι ιδιοκτήτες είχαν το δικαίωμα από τον νόμο να τοποθετούν, κατά την εποχή της ωρίμανσης των σταφυλιών, παγίδες στα αμπέλια τους. Και επειδή οι σκύλοι αγαπούσαν τα σταφύλια, πολλές φορές έπεφταν θύματα της επιθυμίας τους να τα γευτούν. Έτσι, αν θανατώνονταν κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο κύριός τους δεν είχε από τον νόμο δικαίωμα να ζητήσει από τον ιδιοκτήτη να αποζημιωθεί.
