Η αγαπημένη μου θεία Λούλα, 96 Μαΐων παρακαλώ, ουδέποτε αποκάλυψε τις πολιτικές της πεποιθήσεις. Αντί απάντησης σε σχετικά ερωτήματα, παρείχε, και ακόμα παρέχει, τη ζεστή της φιλοξενία σε αριστερούς, δεξιούς και οτιδήποτε άλλο, πάντα με την ίδια αγάπη και αμεροληψία, ενώ δεν δίστασε να φροντίσει ακόμα και αγνώστους που, κατά την διάρκεια της κατοχής, χτυπούσαν την πόρτα της για βοήθεια στο κέντρο του Βόλου.
Σε αντίθεση με όσους έμαθαν να κρατούν τα πιστεύω για τον εαυτό τους, βάζοντας στη θέση του «εγώ» το «εμείς», οι σημερινοί αρνητές του εμβολιασμού διαλαλούν την πνευματική τους πραμάτεια και τις θέσεις τους με ύφος ερευνητών ΝΑΣΑ και βάλε, θεωρώντας ότι μόνο αυτοί κατέχουν τη μεγάλη αλήθεια. Συμπεριφορές οι οποίες θα ήταν μόνον παιδαριώδεις εάν δεν ήταν και δυνητικά καταστροφικές. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τις έχουν αποδοθεί ανατριχιαστικές ομοιότητες με ολοκληρωτικά καθεστώτα που άφησαν τα θλιβερά αποτυπώματά τους στην ιστορία.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας, η άρνηση του εμβολισμού εκπορεύεται κυρίως από την τάση να προστατεύσει ο αρνητής κάτι που θεωρεί κρίσιμο για αυτόν και την ταυτότητα του. Με απλά λόγια, ο αρνητής του εμβολιασμού προτάσσει το «εγώ» και προδήλως αδιαφορεί για το «εμείς».
Τι γίνεται όμως όταν αυτός ο αρνητής είναι –για παράδειγμα– δάσκαλος, γιατρός ή δικαστής; Πως θα μπορέσει να αποβάλει το βαρύ χιτώνιο του «εγώ» και να επιτελέσει το καθήκον του, όταν απέναντί του έχει κάποιον από την άλλη πλευρά, την πλευρά των «κοινών θνητών»; Πώς θα διασφαλιστεί η αμεροληψία ενεργειών και αποφάσεων, και πώς, τελικά, θα δαμαστεί το τέρας της πανδημίας; Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα για την υιοθέτηση του Ρωμαϊκού «salus populi suprema lex esto» (η σωτηρία του λαού είναι ο υπέρτατος νόμος), που κατισχύει οποιωνδήποτε άλλων συνταγματικών και λοιπών δικαιωμάτων;
Γιάννης Κουτεντάκης
