Την Τετάρτη μπαίνει ο Μάρτης ο πρώτος μήνας της Άνοιξης, που φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά, όλοι προσμένουμε με ανυπομονησία, μιας & ο Χειμώνας που αφήνουμε πίσω μας, ήταν από τους δυσκολότερους των τελευταίων χρόνων & η δίψα μας, ως Έλληνες, για πολύ ήλιο, γίνεται πλέον επιτακτική ανάγκη.
Και όπως όλοι γνωρίζουμε ο μήνας Μάρτιος είναι στενά συνυφασμένος με την «Μαρτιά» ή «Μάρτη». Το περιβόητο ασπροκόκκινο βραχιολάκι φτιαγμένο από κλωστή, που από τη προηγούμενη, την τελευταία δηλ. μέρα του Φλεβάρη, μικροί – μεγάλοι, φοράμε σε χέρι, πόδι ή δάχτυλο .
Για φέτος το «Άξιον Εστί» & η Μαρία Τζάνη στην Πύλη έχει την δική της πρόταση στις «Μαρτιές», μια ολοκληρωμένη σειρά από ποικίλα σχέδια για εσάς & τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το κατάστημα στην κεντρική οδό της Πύλης & να διαλέξετε κάτι στα γούστα σας.
Λίγα λόγια για την ιστορία & τις ερμηνείες του «κομψού» αυτού εθίματος.
Η ιστορία
Οι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν «Μάρτη» και μάλιστα οι κοπέλες στόλιζαν με «Μάρτη» και το άγαλμα της Αθηνάς.
Ο Παυσανίας λέει πως την πρόληψη αυτή την είχαν πάρει από τους Αιγυπτίους. Όταν τελείωνε ο μήνας έπλεναν την κόκκινη κλωστή (ταινία) στον Ιλισσό και την έκρυβαν για τον άλλο χρόνο. Έτσι η ταινία αυτή πήγαινε από γενιά σε γενιά και όσο πιο παλιά ήταν τόσο πιο γούρικη θεωρείτο.
Το έθιμο & οι ερμηνείες
Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο εξαπλωμένο σε όλα τα Βαλκάνια, λόγω της υιοθέτησής του από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι και το διατήρησαν. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, επειδή οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων συνήθιζαν να δένουν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, συνηθίζεται να φοριέται στον καρπό του χεριού ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Είναι ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο αυτός που φορά το Μάρτη, κυρίως τα μικρά παιδιά, προστατεύονται είτε από ασθένειες γενικά ή «για να μην τα κάψει ο ήλιος», για να «μην τα μαυρίζει ο ήλιος» ή για να «μην τα πιάνει το μάτι». Συμβολικά το λευκό και το κόκκινο χρώμα το συναντάμε συχνά στη δεισιδαιμονία όταν είναι να αποτρέψουμε κάποιο κακό.
Ο «Μάρτης» φτιάχνεται την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό του χεριού σαν βραχιόλι. Καμμιά φορά φοριέται ακόμα και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, ώστε να μην σκοντάφτει ο κατοχός του.
Σε κάποιες περιοχές της χώρας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο. Σε άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να τον πάρουν τα πουλιά για να χτίσουν τη φωλιά τους.
