Του Νικολάου Ιωάν. Παπαγεωργίου
Ήταν εκεί οι φίλοι μου Μπάμπης και Θύμιος. Έξω από Τράπεζα. Η ουρά πολύ μεγάλη. Κόσμος πολύς με μάσκες και αποστάσεις. Τους ρώτησα: Τι κάνετε εδώ; Τι κάνουν όλοι αυτοί εδώ; Ειρωνικά μου απάντησαν πως είναι αδικηθέντες συνταξιούχοι που περιμένουν τα αναδρομικά!!!!!
Στα πεταχτά ανέγνωσα μερικούς τίτλους εφημερίδων που κρέμονταν σε παρακείμενο περίπτερο.
- «Αναδρομικά. 15 μυστικά και απαντήσεις».
- «Αναδρομικά σε βάθος εξαετίας».
- «Τρέχουν για προσφυγές οι συνταξιούχοι».
Χωρίς να το θέλω, το άρρωστο μυαλό μου με οδήγησε σε περιστατικό που συνέβη κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων. Τότε που καράβι ξεκίνησε από την νότια Ελλάδα για την Μακεδονία μεταφέροντας άλογα για το ιππικό. “Ἐν πλῷ” τα άλογα, λόγω έλλειψης τροφής αναστατώθηκαν και άρχισαν να κλωτσούν χλιμιντρίζοντας. Ο κίνδυνος να βυθιστεί το καράβι ήταν ορατός.
Ο καπετάνιος συγκάλεσε συμβούλιο για το «τι μπορεί να γίνει». Τη λύση έδωσε ο υπεύθυνος επί της τροφοδοσίας υπαξιωματικός του ιππικού. Έτσι όταν χλιμίντριζαν τα άλογα για τροφή εκείνος με τη σάλπιγγά του σήμαινε “ΝΟΜΗ” και εκείνα ηρεμούσαν. Εφαρμόζοντας λοιπόν την μέθοδο “ΒΑΡΑ ΝΟΜΗ”, “κατ΄ ἐξακοθούθησιν” κατάφερε να τα ξεγελά μέχρι που το μεταγωγικό πλοίο έφθασε στο Λιτόχωρο.
Υποπτεύομαι πως ο εν λόγω Υπαξιωματικός γνώριζε τον νόμο του Νομπελίστα Ρώσου ψυχιάτρου Παυλώφ, ο οποίος πριν γίνει διάσημος μελετούσε το πεπτικό σύστημα των σκύλων.
Συγκεκριμένα παρατήρησε ότι επειδή τα τάιζαν οι βοηθοί του που φορούσαν άσπρες ιατρικές ρόμπες με το φαγητό και όποτε τις έβλεπαν έτρεχαν τα σάλια τους. Για να καταλήξει τελικά και στο συμπέρασμα ότι όπως οι σκύλοι έτσι και οι άνθρωποι είναι δυνατόν να εκπαιδευτούν στο να συνδέουν τεχνητά ερεθίσματα με λειτουργίες του οργανισμού, όπως το σάλιο από το στόμα!!!
Αραδιάζω τα παραπάνω γιατί περπατάω στο δρόμο και ακούω χλιμιντρίσματα και ποδοβολητά αλόγων, βλέπω άσπρες ρόμπες και σκύλους γεμάτους σάλια, βλέπω και ακούω καθημερινά διάφορους να λένε πως θα δοθούν τα αναδρομικά οριζόντια (ευτυχώς που δεν θα τα δώσουν κάθετα) σε όλους ανεξαιρέτως. Άλλοι λένε πως θα δοθούν με δόσεις σε χρόνο από 24 έως 30 μήνες και μερικοί πολύ αισιόδοξοι σε 72 μηνιαίες δόσεις!!!
Βλέπω και ακούω. Ούτε οσμίζομαι, ούτε γεύομαι, ούτε πιάνω, ούτε τσεπώνω!!!!
Γι αυτό προτείνω όλοι εμείς οι των 72 δόσεων να καλοπιάσουμε τον κ. πορτιέρη, τον Πέτρο εννοώ, να μας καλοδεχθεί όταν με το καλό έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Τουλάχιστον με τα χρήματά μας να περάσουμε καλά εκεί!!!
