Του Νικολάου Ιωάννου Παπαγεωργίου
Και τι δεν είδαμε και ακούσαμε πριν λίγες μέρες στον λεγόμενο τίτλοις ναό της δημοκρατίας, χώρο όπου ψηφίζονται οι νόμοι που διέπουν την ομαλή λειτουργία του κράτους, ενίοτε μέσω ευπρεπών αντιδικιών μεταξύ εκπροσώπων αντιπάλων παρατάξεων.
- Τον δίκαιο, άξιο, ήρεμο, ευπατρίδη αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Νικήτα Κακλαμάνη να ορθώνεται ωρυόμενος: “Καθίστε κάτω, σας ανακαλώ στην τάξη. Βουλή είναι αυτή”; Μου θύμισε την προ ετών επίκληση: Φρουρά!!! Φρουρά!!!
- Υπουργό της κυβέρνησης να αποκαλεί τον σκληρό του ΣΥΡΙΖΑ “σκύλο”, ο οποίος κατά τα λεχθέντα έγινε βουλευτής με χρήματα του τσοπάνου χωρίς πρόβατα, αλλά με βοσκοτόπια, οικονομικού παράγοντα του τόπου.
- Τον κ. “σκληρό σκύλο” να απαντά με τον δικό του ιδιαίτερα ευγενικό τρόπο, πως ο τσοπάνος μετά την έκφραση “βγάλε τον σκασμό” έπεσε χαμαί προφασιζόμενος ζαλάδες και ποιών την νήσσαν.
- Άλλον αιρετό που, κατερχόμενος του βήματος, χαιρετούσε τους καθημένους εκπροσώπους μας, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην ομώνυμη ταινία “Μαυρογιαλούρος”.
- Έτερον εκπρόσωπό μας να αναφέρει πως “τα τεκταινόμενα διαδραματίζονται σε χώρο που ομοιάζει με βούρκο, από τον οποίο αναδύεται βρώμα και δυσοσμία”.
- Τους τριακόσιους (300), που επί τριήμερον φλυαρούσαν μπροστά σε ανύπαρκτο ακροατήριο για θέματα άσχετα με το αντικείμενο σύγκλισης της Βουλής. Μοιραία θυμήθηκα το επίγραμμα της μάχης των Θερμοπυλών που οι τριακόσιοι (300) Σπαρτιάτες λένε: “ Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι”.
Αναφερόμενος σε άλλη κατηγορία τριακοσίων (300) τόλμησα την παρακάτω παράφραση “Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν τοῖς Ἕλλησι ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων χρήμασι τρεφόμενοι”.
- Τους αρχηγούς – ταγούς όλων των παρατάξεων, τους μαχομένους για μας τους άμοιρους και το καλό του τόπου, που δεν δίστασαν να μνημονεύσουν τους αειμνήστους: Μητσοτάκη πατέρα, Ανδρέα Παπανδρέου, Τσοχατζόπουλο ως παραδείγματα ή αμαρτωλούς προκατόχους τους, αγνοώντας τον κόσμο που όπως πάει το πράγμα, σε λίγο θα τρέφεται παρακολουθώντας εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση, ή θα σιτίζεται μόνο με μυρωδιές μπριζόλας, ψαριού, σούπας, πατάτας, μελιτζάνας, ή και κοτόπουλου.
Ακούς εκεί λασπολογία και τοξικότητα, ένοχος ή βλαξ και άτομο μειωμένου καταλογισμού!
Μα κύριέ μου σε ποιον τα λέτε αυτά; Μήπως στον κ. πρωθυπουργό της χώρας; Μήπως στον καλώς ή κακώς 38%; Και σεις κ. 38% εξηγείστε μου παρακαλώ. Γιατί όταν ζορίζεστε (ανθρώπινο είναι το ζόρισμα) βάζετε το χέρι σας στην αριστερή τσέπη, ανακατεύτε τα δάχτυλα σας, η χασμάσθαι, ευτυχώς όχι θορυβωδώς;
Δεν εκφέρω γνώμη, παρά το γεγονός που πολλοί λένε πως στροφάρω.
Κι αυτός ο ΚΥΡ! Αδυνατώ να εννοήσω πώς με δυο καρικατουρακουβέντες καταφέρνει να μας υπενθυμίζει τα κακά του τόπου όπως:
- Η Ελλάδα παράγει καπνό και λάδι. Το ένα βλάπτει σοβαρά την υγεία και το άλλο την πολεοδομία.
- Τι διαφορά έχουν τα Σπάτα από το Ελληνικό; Όση διαφορά έχει ο Ελευθέριος Βενιζέλος από τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
- Χολή μου βρήκαν, προστάτη μου βρήκαν, έλκος μου βρήκαν. Μόνο κρεβάτι σε νοσοκομείο δεν μου βρήκαν.
Και ο απίθανος Γ. Σουρής που πριν 100 και πλέον χρόνια έγραψε:
Σὲ κάθε δρόμο θὰ ‘στηνα κι ἀπὸ μιὰ κρεμάλα
τοὺς κυβερνῶντες θὰ ‘στελνα σὲ γάϊδαρο καβάλα.
Σὰ σκύλοι νὰ ψοφήσουνε στὸν Κάνθαρον ἐκεῖ.
Ἀρχὴ καμμιὰ δὲν θὰ ‘μενε στὸ ἔθνος, οὔτε κόμμα
Καὶ ἴσως τότε θὰ ‘λειπε ἡ μούχλα καὶ ἡ βρώμα.
Ελλάδα μου ότι και να ψηφίσω να ξέρεις ότι με πληγώνεις.
Και κάτι άλλο: Αν έτσι είναι ο ναός της δημοκρατίας, εγώ είμαι ο Αβραάμ Πάπας.
