(Με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών)
Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
Έκανε μεγάλο κρότο το έγκλημα στα Τέμπη και ακούστηκε όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά και έξω απ’ αυτήν.
Δεν είναι και μικρό πράγμα η θανατηφόρος εμπλοκή 57 ανθρώπων με φλεγόμενες λαμαρίνες ως αποτέλεσμα αυτής της σιδηροδρομικής τραγωδίας.
Ο θρήνος του εθνικού δράματος, δεδομένος, όπως δεδομένο είναι και το κυνήγι των μαγισσών που λέγεται αναζήτηση των υπευθύνων.
Και ενώ όλοι ψάχνουν να βρουν «Τις πταίει;», είναι ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε μία κατάδυση στην μνήμη αυτής της χώρας και να θυμηθούμε πως το έγκλημα των Τεμπών , δεν είναι ‘’στιγμιαίο αλλά διαρκές’’.
Ο φάκελος «Τροχαία Ατυχήματα», σε όλες τις μορφές τους, στην Ελλάδα έχει ανοίξει από πολλά χρόνια και δεν προβλέπεται να κλείσει σε κάποιο κοντινό μέλλον. Πρόκειται για φάκελο που το περιεχόμενό του αποτελεί το εθνικό Grand Guignol.
Είναι λοιπόν ευκαιρία να ανακαλέσουμε και άλλες ανάλογες στιγμές εθνικού πένθους, γιατί υπάρχει κίνδυνος να ξεχαστούν,όπως και πολλά αλλά δράματα σ’ αυτήν την χώρα.
Φαίνεται τελικά, πως η κοιλάδα των Τεμπών πρέπει να είναι καταραμένη.
Στις 4/10/1999 στην κατά τα άλλα σ’ αυτήν την ειδυλλιακή διαδρομή , μέσα σε ένα εκδρομικό πούλμαν, συνάντησαν τον θάνατο Εξη (6) νεαροί φίλαθλοι του ΠΑΟΚ.
Ακολούθησαν αναθέματα και κατάρες, αλλά και πολιτικές διαβεβαιώσεις πως δεν θα ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία σ’ αυτόν τον δρόμο. Χρειάστηκαν να περάσουν μόνο τέσσερα χρόνια και στις 13/4/2003, εικοσιένα (21) εκδρομείς μαθητές , άφησαν την τελευταία τους πνοή, αποκεφαλισμένοι, στον ίδιο δρόμο, κάτω από τις συνθήκες ενός ανείπωτου τροχαίου.
Έμειναν οι υποσχέσεις και τα εικονοστάσια για να θυμίζουν τον άδικο θάνατό τους και αν σας φέρει ο δρόμος από εκεί , αφήστε ένα λουλούδι και ένα δάκρυ ,στον τύμβο τους.
Εδώ λοιπόν στην καταραμένη περιοχή των Τεμπών ήλθε να προστεθούν στον κατάλογο των νεκρών , και οι νεκροί του πρόσφατου σιδηροδρομικού δυστυχήματος.
Και δεν υπολογίζονται σ’ αυτούς τους θανάτους και οι λιγότερο θορυβώδεις , στην ίδια διαδρομή, που δεν ήταν και λίγοι.
Αργησε πολύ να γίνει ο καινούργιος δρόμος και ο λογαριασμός είχε πολύ αίμα , ιδίως νεανικό.
Και πώς να ξεχάσει κανείς εκείνη την εμπόλεμη ζώνη που την είχαν βαφτίσει ”Πέταλο του Μαλιακού’’ και που όσοι περνούσαν αυτή την διαδρομή αλώβητοι, θεωρούσαν τους εαυτούς τους, τυχερούς.
Όχι όμως και οι επτά (7) μαθητές που στις 27/4/2004 , άφησαν την ζωή και τα νιάτα τους στην άσφαλτο του Μαλιακού πετάλου.
Ο θρήνος στον τόπο της καταγωγής τους στην Φαρκαδόνα δεν έχει κοπάσει ακόμα για τα επτά αυτά παιδιά.
Εκεί λοιπόν στις όχθες του Μαλιακού κόλπου, ο χάρος έκοβε διόδια, πληρωμένα με σάρκα και αίμα.
Άργησε, παρ’ όλες τις κατά καιρούς υποσχέσεις και εκεί να ολοκληρωθεί ένας ασφαλής δρόμος ,και μόνο τα αναθέματα στις παρυφές του παλιού δρόμου, θυμίζουν την εθνική σφαγή.
Και μην νομίζετε πως τα θαλασσινά ταξίδια ήταν πιο ασφαλή. Αρκεί να θυμηθούμε τους πνιγμένους που ταξίδεψαν πάνω σε σαπιοκάραβα που κάποιοι έλεγχοι, τα έκριναν κατάλληλα. Έτσι λοιπόν έχουμε:
1966: Το οχηματαγωγό ‘’Ηράκλειον’’ βυθίστηκε στην Φαλκονέρα. Μαζική δολοφονία διακοσίων είκοσι τεσσάρων (224) ανθρώπων.
1983: Η ‘’Χρυσή ακτή’’ βυθίστηκε ανοιχτά της Καρύστου. Είκοσι έξι (26) οι νεκροί.
1996: Το ‘’Δύστος’’ βυθίστηκε ανατολικά της Κύμης και μαζί του είκοσι (20) αθώοι.
2000: το οχηματαγωγό ‘’Σάμαινα’’ εμβολίζει και βυθίζει την τορπιλάκατο ‘’Κωστάκος’’ σε συνθήκες ναυτικής άσκησης και απόλυτης νηνεμίας. τέσσερεις (4) από το πολεμικό καράβι οι νεκροί.
2000: Το εξπρές ‘’Σάμινα’’ , φουντάρισε ‘έξω από την Πάρο. Ογδόντα ένας (81) οι πνιγμένοι.
Και αν όλα αυτά είναι θλιβερό παρελθόν, το παρόν είναι το ίδιο ζοφερό.
Στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της Κρήτης, επικρατούν συνθήκες σφαγείου. Αυτούς τους δρόμους, μόνο με τάμα σε άγιο , τους διασχίζεις σώος.
Και αν ταξίδευες στην παλιά διαδρομή Πατρών – Κορίνθου, λένε , πως πρώτα έπρεπε να συντάξεις την διαθήκη σου!
Και να, μερικά στατιστικά που επισφραγίζουν την διαχρονική εθνική τροχαία τραγωδία.
Κρήτη. Έτος 2022: Πενήντα έξι (56) νεκροί . Πελοπόννησος. Έτος 2022: Σαράντα οκτώ (48) νεκροί. Πανελληνίως: Ετος 2022: Εξακόσιοι πενήντα τέσσερεις (654) νεκροί.
Οι στατιστικές ανεβάζουν τους νεκρούς από τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα, σε εξήντα (60) ανά εκατομμύριο κατοίκων.
Πρόκειται για νούμερα που προκαλούν ίλιγγο. Μια ελληνική κωμόπολη ξεκληρίζεται κάθε χρόνο. Κατά κανόνα οι νεκροί είναι νεαρά άτομα, δηλαδή στην πιο παραγωγική ηλικία.
Είναι αυτοί που αν ζούσαν, θα τεκνοποιούσαν και θα βοηθούσαν στην επίλυση του δημογραφικού προβλήματος. Δουλεύοντας θα αύξαιναν το εθνικό ΑΕΠ και θα ενίσχυαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Θα ήταν η ατμομηχανή της εθνικής ανάπτυξης και σ’ αυτούς θα στηρίζονταν η εθνική άμυνα.
Χωρίς να υπολογίσει κανείς το κόστος συντήρησης των τραυματιών.
Και το ερώτημα διαχρονικό: Ποιος φταίει για αυτό το μακελειό;
Μα τι ρωτάτε, λες και δεν το γνωρίζουμε!
Είναι αυτοί που μισό αιώνα τώρα ροκάνισαν τα δις των πακέτων Ντελόρ, των ΕΣΠΑ και των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων για την ανάπτυξη οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.
Είναι αυτοί που μετέτρεψαν τις σχέσεις κράτους –εργολάβων, σε πάρτι και μεγάλο φαγοπότι.
Είναι οι ίδιοι που φύτεψαν με τον κομματικό παραγοντισμό μέσα στην κρατική μηχανή ανίκανους και επικίνδυνους ανθρώπους σαν τον Κυρ- Βασίλη, σταθμάρχη στην Λάρισα και τους υπεύθυνους της άλλης εθνικής τραγωδίας στο Μάτι.
Είναι ο αμαρτωλός και επικίνδυνος συνδικαλισμός.
Φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν μας δίδαξε πώς να κυκλοφορούμε πεζή και εποχούμενοι.
Φταίει η ‘’ανεξάρτητη’’ δικαιοσύνη, που μέσα από τις χρονοβόρες εκδικάσεις των εργολαβικών ενστάσεων, δεν επέτρεψε την υλοποίηση ενός σωτήριου οδικού –σιδηροδρομικού δικτύου στον κατάλληλο χρόνο.
Φταίει ότι άλλο μπορεί να φανταστείτε, μα πάνω από όλα φταίνε τα άδεια πολιτικά κουστουμάκια και ταγεράκια που διαχειρίζονται χρόνια τώρα, την τύχη αυτού του τόπου.
Χαλάλι τους λοιπόν ο τίτλος των serial killers.
Υ.Γ. Στην Κόρινθο εκτός από “Το βαπόρι από την Περσία”, εδώ και λίγα χρόνια, συνέλαβαν έντεκα (11) άτομα. Τέσσερεις (4) υπαλλήλους του τμήματος συγκοινωνιών και επτά (7) από τις τοπικές σχολές οδήγησης που σε συνεργασία , εξέδιδαν πλαστά διπλώματα οδήγησης , έναντι αμοιβής. Τα κέρδη τους εκτιμώνται σε 300.000 έως 600.000 ευρώ. Λένε πως εξέδωσαν 300 περίπου πλαστά διπλώματα, κυρίως σε αλλοδαπούς . Το αντιλαμβανόμαστε; Τριακόσιοι Χάροι κυκλοφορούν οδηγώντας ανάμεσά μας. Αυτό βέβαια συμβαίνει λίγο πολύ και σε άλλα τμήματα συγκοινωνιών της χώρας. Αλλωστε πληθαίνουν οι καταγγελίες, πως η απόκτηση διπλώματος οδήγησης χωρίς μπαξίσι, είναι σπάνιο πράγμα.
Ετσι, για να καταλάβουμε ότι αυτό που συμβαίνει στα πάσης φύσεως τροχαία δυστυχήματα στην χώρα, είναι προαναγγελθέντες θάνατοι, με την ευλογία της πολιτείας.
