(Photo: Pexels)
Ο πόνος είναι ένα δυσάρεστο αίσθημα, που προκαλείται σε σημείο ή σε όργανο του σώματος από αρρώστια, χτύπημα, τραυματισμό ή από άλλες αιτίες. Είναι επίσης και ένας τρόπος να με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο.
Μπορούμε να αντιδράσουμε, να φωνάξουμε, να κλάψουμε, να δείξουμε στους άλλους τη δυσφορία μας, ακόμα και να βρίσουμε. Και τις περισσότερες φορές μιλάμε για αυτό στους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας, σε φίλους ή τον γιατρό μας.
Τι γίνεται όμως με τα αγαπημένα μας κατοικίδια; Τα κατοικίδια διαφέρουν από εμάς. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, οι οποίοι, όπως αναφέραμε, μιλούν όταν έχουν κάποιο είδος ιατρικού προβλήματος ώστε με αυτόν τον τρόπο να μπορούν να λάβουν θεραπεία, οι σκύλοι και οι γάτες έχουν διαφορετική αντίληψη για το τι σημαίνει πόνος και τι μπορεί να σημαίνει το αποτέλεσμα αυτού του πόνου. Επίσης, δεν μπορούν να μιλήσουν. Και, όπως ξέρουμε, τον κρύβουν καλά. Οπότε δεν είναι πολύ εύκολο σε εμάς να καταλάβουμε αν πονάνε.
Γιατί τα ζώα κρύβουν τον πόνο;
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι ”γιατί τα ζώα κρύβουν τον πόνο τους”; Όλα έχουν να κάνουν με το ένστικτο, το οποίο ωθεί τον σκύλο ή τη γάτα μας στο να κρύβουν σημάδια πόνου ή αγωνίας. Αυτό δηλαδή είναι ένα εξελικτικό κατάλοιπο από τους άγριους προγόνους τους. Στη φύση, τα συμπτώματα του πόνου δείχνουν αδυναμία, δείχνουν ότι το ζώο είναι ευάλωτο, κάτι που μπορεί να ”μυρίσουν” τα άλλα ζώα θηρευτές και να κάνουν επιθέσεις. Επιπλέον τα άρρωστα και τραυματισμένα ζώα είναι πιο πιθανό να εγκαταλειφθούν από την αγέλη τους, όταν φαίνονται ευάλωτα. Ο λόγος είναι ότι επειδή κάνουν τα άλλα μέλη επίσης πιο ευάλωτα.
Παρόλο που οι σκύλοι και οι γάτες μας μπορεί να μην είναι έξω και να κυνηγούν προσπαθώντας να επιβιώσουν, εντούτοις εξακολουθούν να έχουν αυτά τα ένστικτα που έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου.
Όταν λοιπόν το ζώο σας πονάει, είναι σε μειονεκτική θέση, δείχνει αδυναμία. Έτσι συχνά βλέπει τα άλλα ζώα του σπιτιού ως απειλές που θα του πάρουν το φαγητό, το νερό κτλ. Για αυτό και δεν δείχνει σημάδια ότι πονάει. Νιώθει πιο ασφαλές με το κρύψιμο του πόνου του παρόλο που μπορεί να ζει σε προστατευμένο περιβάλλον και δεν κινδυνεύει από τίποτα.
Αυτή η συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι μπορεί να του συμβαίνει. Να προσπαθούμε να εντοπίσουμε αλλαγές στη συμπεριφορά του, άλλα ασυνήθιστα πράγματα που κάνει κτλ.
