Μια όμορφη, ευχάριστη, δημιουργική και διαδραστική ημέρα, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είχαν οι μαθητές και μαθήτριες της Ε΄ & ΣΤ΄ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου Γόμφων κατά την οποία με τρόπο συνεργατικό και υπεύθυνο, παρασκεύασαν γλυκό του κουταλιού «περγαμόντο», με τη βοήθεια και την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους κ. Ευαγγελίας Κατσαρού, κ. Πάνου Δημητρίου και την εποπτεία του Διευθυντή της σχολικής μονάδας κ. Αθανασίου Φασούλα.
Στα πλαίσια του Πολιτιστικού τους Προγράμματος «Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ» και στην ενότητα: «υλική διατροφή-παραδοσιακές συνταγές-μεσογειακή κουζίνα», αποφάσισαν να δράσουν με απλά υλικά της ελληνικής γης και να δημιουργήσουν ένα γευστικότατο έδεσμα με ένα ξεχωριστό εσπεριδοειδές.
Καταρχήν ενημερώθηκαν για αυτόν τον καρπό και τη χρήση του: Το εσωτερικό του καρπού του περγαμόντου δεν τρώγεται ωμό, όμως γίνεται γλυκό του κουταλιού και μαρμελάδα. Το ξύσμα του φλοιού χρησιμοποιείται ευρύτατα στη ζαχαροπλαστική. Το άρωμα του περγαμόντου είναι ξεχωριστό και έντονο και χρησιμοποιείται σε τεράστια ποικιλία τσαγιών, με διασημότερο το τσάι Earl Grey, καθώς και στα λουκούμια. Επίσης το περγαμόντο χρησιμοποιείται ως συστατικό σε κουλουράκια, σε σοκολάτες, στον χαλβά, σε φρουί γλασέ, σε αρωματισμένο γάλα (Χιώτικο γάλα), καθώς και σε σοκολάτα κουβερτούρα.
Τέλος, το περγαμόντο χρησιμοποιείται περιορισμένα ως συστατικό και στη μαγειρική, κυρίως ως συνοδευτικό κρέατος. Στην Άνδρο παρασκευάζεται και έχει ιδιαίτερη αξία το πράσινο, ολόκληρο περγαμόντο, όπως και το καρουλάκι φλοιού περγαμόντο στο τέλος του χειμώνα.
Μία από τις σημαντικότερες εφαρμογές του είναι στην καλλυντική βιομηχανία, στην οποία χρησιμοποιείται εδώ και περίπου τρεις αιώνες, σε σαπούνια, αρώματα, λοσιόν, αποσμητικά κ.ά.. Η χρήση του τοποθετείται χρονικά στην εποχή που εμφανίστηκε και η κολόνια (νερό της Κολωνίας). Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι πολλές: αναλγητικές, αντικαταθλιπτικές, αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και κατευναστικές. Το αιθέριο έλαιο του περγαμόντου είναι περιζήτητο και χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία.
Κατόπιν προχώρησαν οργανωμένα και με προσοχή στα διάφορα στάδια εκτέλεσης της συνταγής: πολύ καλό πλύσιμο του φρούτου, τρίψιμο της φλούδας με υπομονή και ευαισθησία, μετατροπή της φλούδας με τη βοήθεια οδοντογλυφίδας ως σαλιγκαράκια, μούλιασμα στο νερό για να ξεπικρίσουν και τέλος το βράσιμο στο σιρόπι του μέχρι να ολοκληρωθεί το μαλάκωμα και το δέσιμο του γλυκού.
Και τέλος η στιγμή της δοκιμασίας όπου όλα τα παιδιά γεύτηκαν τη δημιουργία τους, που αληθινά όπως φάνηκε και από τις αντιδράσεις τους, ήταν γευστικότατο.
Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία και ο ενθουσιασμός των μικρών ζαχαροπλαστών αρκετά μεγάλος, ώστε αποφάσισαν να προβούν και στην επόμενή τους συνταγή μαγειρικής ή ζαχαροπλαστικής, ίσως λίγο πιο πολύπλοκης και στοχευμένης.
