Ήρθε η ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να μην ερημώσει ο τόπος μας.
Οι ζωές μας δεν είναι κόστος.
Όλοι μαζί, συντονισμένα, συνεχίζουμε τον αγώνα μας.
Μετράμε ήδη 10 μήνες από την καταστροφική πλημμύρα και τα πολυπληθή προβλήματα είναι εδώ, φορτωμένα στις πλάτες μας. Εδώ η κουτσουρεμένη πρώτη αρωγή – ψίχουλα, πολύ μακριά από τις τεράστιες ανάγκες αποκαταστάσεων στα σάπια σπίτια και μαγαζιά μας ενώ δεν αναγράφονται στον προϋπολογισμό ποσά για περαιτέρω αποζημιώσεις και ότι σχετικό δίνεται μόνο ως υπόσχεση και για μεγάλο βάθος χρόνου. Εδώ οι συνεχείς κόφτες των όρων και προϋποθέσεων της κυβέρνησης για να μας πετάξουν έξω ακόμα και από αυτήν την υποτυπώδη οικονομική στήριξη.
Εδώ ο γραφειοκρατικός λαβύρινθος των ατελείωτων, πολύπλοκων, ακριβοπληρωμένων σε ιδιώτες μηχανικούς διαδικασιών, οι επίτηδες αφημένες από την κυβέρνηση υποστελεχωμένες επιτροπές αποτίμησης ζημιών και ελέγχου. Εδώ οι εκατοντάδες οικογένειες που μένουν σε ένα δωμάτιο στο υγρό σπίτι τους γιατί μόνον αυτό μπορούσαν να φτιάξουν. Εδώ οι πληγέντες που ζουν εγκλωβισμένοι σε δύσκολες συνθήκες στο γκέτο του Κουτσόχερου.
Εδώ τα μπαζωμένα κανάλια και ρέματα, τα σπασμένα αναχώματα, οι ζημιές σε αγροτική οδοποιία, εδώ η απόρριψη των αναγκαίων έργων που θα μας θωράκιζαν ουσιαστικά από πλημμύρες, αφού η κυβέρνηση τα θεωρεί ακριβά και επιλέγει να μας αφήνει να πνιγόμαστε. Εδώ η εγκατάλειψη του Κέντρου Υγείας από απαραίτητες, βασικές ιατρικές ειδικότητες, οι ελλιπείς υπηρεσίες υγείας που όλοι μας θα πρέπει να πληρώσουμε σε ιδιώτες. Εδώ είναι τα στίφη των εντόμων (κατσαρίδων, γρύλων, κ.α.) ενώ λείπουν οι υγειονομικοί έλεγχοι και παρεμβάσεις σε μια ολόκληρη περιοχή που καλύφθηκε από φερτά υλικά και λύματα για πολλές μέρες. Εδώ είναι η ακρίβεια, τα χαράτσια, το φορομακελειό, ο φόβος των πλειστηριασμών για τους πληγέντες και μη.
Απ’ την άλλη εδώ είναι, ξεκάθαρες οι ιεραρχήσεις, οι προτεραιότητες της κυβέρνησης καθώς και της περιφέρειας και του δήμου που τις συμμερίζονται. Πατώντας πάνω στην καταστροφή που έγινε, με ταχύτητα εφαρμόζει ακάθεκτη τις πολιτικές της που στρέφονται ενάντια στις ανάγκες μας.
Με ταχύτητες διαδικασίες ψήφισε την Ανώνυμη Εταιρεία «Οργανισμό Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας», που θα κάνει το νερό πανάκριβο εμπόρευμα για τα νοικοκυριά, τα μαγαζιά, για αγροτικές καλλιέργειες και κτηνοτροφικές ενασχολήσεις ενώ θα είναι ισχυρό το ενδεχόμενο εξαγοράς από μεγαλοεπιχειρηματίες για να κερδοσκοπήσουν. Ενώ μας προειδοποιούν ότι θα ξαναπλημμυρίσουμε, απορρίπτουν την κατασκευή έργων που θα αντιμετωπίσουν οριστικά αυτόν τον κίνδυνο επειδή δεν θέλουν να διαθέσουν τόσα χρήματα για το λαό και επειδή δεν θα κερδίζουν από αυτά οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως για παράδειγμα από την κατασκευή δρόμων που μπαίνουν διόδια.
Αλλά και η χρηματοδότηση μικρών έργων γίνεται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς και χωρίς καμία βεβαίωση ότι τελικά θα υλοποιηθούν. Στην πρόσφατη παρουσίαση του προγράμματος της περιφερειακής αρχής για τις πλημμύρες ο κ. Κουρέτας ήταν κάτι παραπάνω από σαφής. Θα υλοποιούνται μικρά έργα μόνον και αυτά ανάλογα με τα χρήματα που θα δίνονται και όταν θα δίνονται. Δηλαδή «πάρτε απόφαση τι σας περιμένει»!!!
Πηγαίνοντας ακόμα παραπέρα αυτές τις πολιτικές της επιλογές η κυβέρνηση προωθώντας σε όλη της την έκταση την ατομική ευθύνη και ψήφισε την ιδιωτική ασφάλιση για σπίτια, μαγαζιά, καλλιεργήσιμη γη. Έτσι βγάζει από πάνω της κάθε ευθύνη αποζημίωσης ενώ ανοίγει την πόρτα της κερδοσκοπίας σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που θα γδάρουν οικονομικά τους κατοίκους των περιοχών που πλήττονται.
Ενώ δεν δίνει παρά μόνο υποσχέσεις για στήριξη νοικοκυριών, μικρομάγαζων, αγροτών και κτηνοτρόφων, προωθεί την «ανάπτυξη» των μεγαλοεπιχειρηματιών, την «αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου», την βίαιη αλλαγή καλλιεργειών, που θα πετάξει έξω από τα χωράφια τους πολλούς μικροκαλλιεργητές, ανοίγοντας παράλληλα ορθάνοιχτα την πόρτα στους οικονομικούς ομίλους για να γεμίσουν ο κάμπος με φωτοβολταϊκά και τα βουνά με ανεμογεννήτριες.
Η παραπάνω κατάσταση, η εμπειρία που μαζέψαμε 10 μήνες τώρα, μας κάνουν ξεκάθαρο ότι αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι αγώνας επιβίωσης. Αγώνας όχι μόνο για τους κατοίκους της Φαρκαδόνας αλλά συνολικά για τις περιοχές μας, γιατί κανείς δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να μπορεί να ζει με την αβεβαιότητα, το φόβο, περιμένοντας πότε θα γίνει το νέο έγκλημα της πλημμύρας και να προσεύχεται να μην είναι ο «τυχερός»!! Δεν αποδεχόμαστε να ζούμε στη λογική του «πάμε και όπου βγει»!!
Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα το θετικό για εμάς, να καθόμαστε άπραγοι στην πλημμυρισμένη γωνιά μας αναμένοντας στήριξη απ’ όλους αυτούς που μας άφησαν και εξακολουθούν να μας αφήνουν έρμαια σε καιρικά φαινόμενα, ακρίβεια, φοροληστεία, φτώχεια και εξαθλίωση. Τα προβλήματά μας είναι κοινά, τα παλεύουμε και αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Όλοι μαζί, να ενώσουμε τις φωνές μας, να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για να μείνουμε ασφαλείς στον τόπο μας, στα σπίτια μας, στις δουλειές μας.
Καλούμε όλους τους πλημμυροπαθείς, όλους τους κατοίκους των περιοχών μας να στηρίξουν τις διεκδικήσεις μας, ώστε να τους αναγκάσουμε να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματά μας. Καλούμε όλους και όλες να διατρανώσουμε το δίκιο μας και την αποφασιστική απάντησή μας σ’ όλη αυτήν την κατάσταση που ζούμε, να δώσουμε συντονισμένα αγωνιστικό στίγμα την Παρασκευή 12 Ιούλη κλείνοντας συμβολικά τον κόμβο της Φαρκαδόνας από 9 – 11 π.μ.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΛΗΜΜΥΡΟΠΑΘΩΝ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ
