Η ζωή των πολιτών δεν αρχίζει ούτε τελειώνει στο λιβάνισμα των δεξιών πολιτικών. Υπάρχει & η καθημερινότητα. Την ημέρα των Χριστουγέννων(όλη την ημέρα) & την επόμενη(τουλάχιστον το απόγευμα) δεν υπήρχε φαρμακείο στη Πύλη να εφημερεύει.
Ημέρες που στην περιοχή μας υπήρχε έντονη παρουσία επισκεπτών. Το απόγευμα της Δευτέρας επισκέπτης της περιοχής έψαχνε φαρμακείο για το παιδί του. Θέλοντας να τον βοηθήσω, πήρα τηλέφωνο στο αναγραφόμενο κινητό στο φαρμακείο χωρίς να απαντήσει.
Πήρα & σε προσωπικό τηλέφωνο, τα ίδια. Πήρα στα γύρω χωριά (Αγ. Βησσαρίωνα, Παλαιομονάστηρο,Λυγαριά) καμία απάντηση. Τον πήρα τον άνθρωπο στο Μουζάκι όπου ήμουν σίγουρος θα υπάρχει εφημερεύον & έλυσε το πρόβλημα του. Κάποιος επισκέπτης μου είπε, στη Πύλη τις αργίες εύκολα βρίσκεις ζάχαρη & καφέ, φάρμακα όμως όχι.
Ντράπηκα για την κατάντια του τόπου μου. Ερώτηση: δεν έπρεπε σε κάθε φαρμακείο να υπάρχει κάθε μέρα ταμπελάκι με το όνομα, το τηλ & τη διεύθυνση κάποιου που να εφημερεύει η έστω όταν τον καλείς να προσέρχεται;
Το φαρμακείο δεν είναι μπακάλικο. Είναι κατάστημα παροχής υπηρεσιών υγείας. Στο κινητό μου υπάρχουν καταγεγραμμένες οι κλήσεις προς τα τηλέφωνα που βρήκα στο site του φαρμακευτικού συλλόγου Τρικάλων.
