(Η φωτό από το πρώην δημοτικό Κατάστημα του πρώην Δ. Γόμφων στη Λυγαριά)
Μέχρι & ρόλο “Κλητήρα” αρχίζουν να αναλαμβάνουν τα αδέσποτα σε δημοτικά κτίρια του Δήμου Πύλης, καθώς ο πληθυσμός τους αντί να μειωθεί αυξάνεται τελευταία, αφού μέχρι σήμερα το φαινόμενο δεν είναι διαχειρίσιμο από πλευράς δημοτικής Αρχής.
Εικόνες που δεν αρμόζουν σε μια πολιτισμένη & οργανωμένη κοινωνία εν έτει 2017. Εικόνες που δεν είναι εύκολο να αντικρίσει κάποιος ταξιδεύοντας σε ευρωπαϊκές χώρες & στις ΗΠΑ. Σε χώρες όπου οι Αρχές, σέβονται τα δικαιώματα πολιτών & ζώων.
Το φαινόμενο των αδέσποτων, που έχει καταντήσει πλέον αγιάτρευτη πληγή, είναι αλήθεια όχι μόνο για το Δήμο Πύλης, δεν είναι ούτε απλό, ούτε αστείο. Αποτελεί σοβαρή απειλή για τη δημόσια Υγεία, όπως αναφέρεται από τους αρμοδίους, αλλά & από φιλοζωικά σωματεία σε άρθρα που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα, όταν φαινόμενο είναι σε έξαρση & χρήζει ιδιαίτερης προσοχής & άμεσης αντιμετώπισης.
Επικίνδυνοι ιοί όπως το καλαζάρ & η λύσσα(η οποία επανέκαμψε στη χώρα μας ύστερα από 25 χρόνια) απειλούν την δημόσια υγεία, και όπως τονίζουν οι αρμόδιοι πρέπει να λαμβάνονται άμεσα μέτρα.
Την ίδια στιγμή έχουν αυξηθεί τα κρούσματα επιθέσεων που έχουν δεχθεί πολίτες από αδέσποτα σκυλιά τα οποία κυκλοφορούν κατά αγέλες, πεινασμένα, άρρωστα ή χτυπημένα. Να αναφέρουμε εδώ τρεις πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις για τον Δήμο Πύλης, που είδαν το φως της δημοσιότητας:
1) Την περίπτωση που αδέσποτα στο Ελευθεροχώρι επιτέθηκαν σε ποδηλάτη ο οποίος μεταφέρθηκε, ύστερα από δαγκωματιές, στο Νοσοκομείο Τρικάλων.
2) Την περίπτωση που αγέλη αδέσποτων σκύλων στη Λυγαριά, επιτέθηκε σε πρόβατα τα οποία μάλιστα εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στον περιφραγμένο χώρο του ποιμνιοστασίου(μαντρί), με αποτέλεσμα τον ελαφρύ τραυματισμό τριών εξ αυτών & τον πιο επικίνδυνο ενός.
3) Και την σοβαρότερη των περιπτώσεων, όπου συνδημότισσά μας διερχόμενη με το ΙΧ αυτοκίνητό της, στο οποίο επέβαινε & ο οχτάχρονος γιος της, ερχόμενη από Τρίκαλα & διερχόμενη του σημείου έξω από το πρώην δημοτικό Κατάστημα της Λυγαριάς, τρία αδέσποτα που “φιλοξενούνται” στον αύλειο χώρο του κτιρίου, τις χίμηξαν γαβγίζοντας, κατά τον συνήθη τρόπο των σκύλων. Η κυρία αφού τρόμαξε από το απότομο ξεπέταγμα των σκύλων & για να τα αποφύγει έκανε μία απότομη κίνηση του τιμονιού, με αποτέλεσμα το ΙΧ να εκτραπεί της πορείας του & να ανατραπεί, αποκομίζοντας ευτυχώς μερικούς μώλωπες από το όλο συμβάν.
Και ήταν τα συγκεκριμένα σκυλιά της φωτογραφίας, που προκάλεσαν το τροχαίο & τα ίδια που σήμερα όλως τυχαίως είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε & εμείς σε ρόλο “Κλητήρα”, καθώς επισκεφθήκαμε το δημοτικό κτίριο στηΛυγαριά για λόγους ρεπορτάζ επί άλλου θέματος & την ώρα που πατήσαμε στο πρώτο σκαλί, μας γρύλισαν με άγρια διάθεση. Καταλαβαίνοντας(ως ιδιοκτήτες σκύλου) πως το γρύλισμα αποτέλεσε σήμα προς τον επισκέπτη ότι “εισβάλλει” στην περιοχή τους, δεν προχωρήσαμε άλλο, επειδή δεν γνωρίζαμε(και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε μια τέτοια περίπτωση την αντίδραση ενός αδέσποτου σκύλου, παρά μόνο αυτός που τα ταϊζει) ποια θα ήταν η τελική αντίδραση των σκύλων, όντως αδέσποτα & έτσι χρησιμοποιήσαμε την παράπλευρη είσοδο για να μπούμε στο κτίριο.
Δεν είναι επίσης λίγες οι περιπτώσεις καταγγελιών από πολίτες, παιδιά-μαθητές, αθλητές & περιπατητές, που δεν αισθάνονται σίγουροι για την σωματική τους ακεραιότητα, καθώς αδέσποτα συναντάει κανείς σε οποιοδήποτε σημείο, είτε εντός, είτε εκτός οικισμού.
Όμως είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε ότι: Και στην δική μας περίπτωση & στις άλλες τρεις παραπάνω, αλλά & σε πολλές άλλες, δεν είναι ότι τα ζώα αυτά έχουν κάποια προσωπική διαφορά με τον καθέναν από εμάς & επιλέγουν την επίθεση, για να μας εκδικηθούν, ούτε επέλεξαν να ζήσουν ως αδέσποτα. Είναι το γεγονός ότι αυτά τα ζώα δεν ένιωσαν ποτέ τη στοργή, ένα τρυφερό χάδι, ένα απλό γεύμα από καρδιάς. Έστω μια τρυφερή κουβέντα & μια κλεφτή ματιά κατανόησης. Αναγκαστικά λοιπόν στην μοναχική & δύσκολη αυτή ζωή τους, βγαίνουν στην επιφάνεια & επικρατούν τα άγριά τους & αγελαία ένστικτα για επιβίωση & άδικα τους φορτώνονται οι όροι “κακός” & “επικίνδυνος”. Για τους λόγους αυτούς εν ολίγοις δικαιολογημένη & άδικη & η συμπεριφορά τους.
Δυστυχώς! τα κρούσματα επιθέσεων αδέσποτων ζώων σε ανθρώπους έχουν αυξήσει και τα περιστατικά δηλητηριάσεων, καθώς κάποιοι αδίστακτοι, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους (ως άλλοι Τσαλρς Μπρόνσον),τοποθετούν φόλες σε σε διάφορα σημεία, θεωρώντας ότι δίνουν λύση στο πρόβλημα, φτάνοντας όμως στα άκρα για τα δύσμοιρα ζωντανά, που μόνο αυτά δεν φταίνε για το συγκεκριμένο φαινόμενο, μιας & δεν είναι αυτά που το δημιούργησαν, παρά μόνον, εμείς… Οι άνθρωποι!
Από την μια πλευρά, φταίνε κατά κύριο λόγο, οι ανεγκέφαλοι πρώην ιδιοκτήτες τους που τα εγκαταλείπουν για διάφορους λόγους, αλλά & η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγική τους διαδικασία, που συναντάται κυρίως σε ποιμενικά.
Από την άλλη, ευθύνεται η αρμόδια διαχειριστική Αρχή, που στην περίπτωση των αδέσποτων είναι ο κάθε Δήμος, που από τη στιγμή που το πρόβλημα υπάρχει δεν μπορεί να βρει τη διάθεση & τη σοβαρότητα που αρμόζει, για να αντεπεξέλθει & να δώσει ριζική λύση, αρμόζουσα σε πολιτισμένη & όχι τριτοκοσμική χώρα.
Ο σκύλος αποτέλεσε ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ανθρώπινης κοινωνίας στο πέρασμα των χρόνων. Είναι ίσως ο πολυτιμότερος σύντροφος του ανθρώπου, στις διάφορες πτυχές της ζωής του. Αυτός είναι ο ρόλος του & κανένας άλλος. Αυτός του αρμόζει. Αυτός ήταν, είναι & θα είναι ο προορισμός του. Δίπλα στον άνθρωπο.
Κανένας άλλος ρόλος δεν του ταιριάζει…Πόσο μάλλον αυτός του ΑΔΕΣΠΟΤΟΥ!!! & με τη Βούλα “Κλητήρα”.
