Του Φιλοπροοδευτικού Συλλόγου Μεσοχώρας «Η Βυτσίστα»
Αλησμόνητε Κώστα με συντριβή σταθήκαμε στο φέρετρό σου, αδυνατώντας να πιστέψουμε την αναχώρησή σου από τον μάταιο αυτό κόσμο, να φύγεις τόσο νέος, μόλις 55 ετών.
Ο Κώστας υπηρέτησε στον Στρατό Ξηράς και ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός το έτος 2008, προήχθη μέχρι τον βαθμό του Λοχαγού, υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και Επιτελικά Γραφεία ανάλογα κάθε φορά του βαθμού του. Φοίτησε κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας του στα διάφορα σχολεία του όπλου του, ως επίσης: Σχολείο βασικής εκπαίδευσης καταδρομών και Σχολείο βασικής εκπαίδευσης Ανθυπασπιστών. Τιμήθηκε με τα παρακάτω παράσημα και μετάλλια για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην Πατρίδα: Μετάλλιο Στρατιωτικής αξίας Β’ Τάξης, Διακριτικό Υπηρεσίας σε παραμεθόριες περιοχές και Μετάλλιο ευδόκιμου Υπηρεσίας Α’ Τάξης.
Μετά την αποστρατεία του από τον Στρατό Ξηράς, συνέχισε την ενεργό δράση σε πολλούς τομείς. Υπήρξε ιεροψάλτης του Ιερού Ναού Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ,ήταν γνώστης της βυζαντινής μουσικής και καλός ψάλτης, ήταν ένας άνθρωπος ευλαβής, ταπεινός και αγαπητός σε όλους, προσέφερε τις ιεροψαλτικές υπηρεσίες αφιλοκερδώς. Όση γαλήνη και ευγένεια μοίρασες κάθε Κυριακή και γιορτή στην εκκλησία , τόση να λάβεις στο νέο σου ταξίδι.
Τις περισσότερες ώρες περνούσε στο κτήμα του ασχολούμενος με αγροτικές εργασίες. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου μας και καλός συνεργάτης, σε όλες τις συνεδριάσεις είχε έναν καλό λόγο για όλους, πάντα έλεγε «Εμείς όπως αρμόζει θα πρέπει να εκφράζουμε ελεύθερα την γνώμη μας, έστω και εάν κάποιοι δεν συμφωνούν». Ο Κώστας είχε την ευτυχία να δημιουργήσει μια καλή και άξια οικογένεια, διότι ο Θεός του χάρισε όπως του άξιζε μια πιστή και ικανότατη σύζυγο την Αναστασία, η οποία του έφερε στη ζωή δύο εξαίρετες κόρες την Κωνσταντίνα – Ραφαηλία και τη Δέσποινα – Ειρήνη, που θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομα του.
Κώστα, δεν θα ξεχάσουμε την ώρα που σε αποχαιρετούσε η κόρη σου Δέσποινα – Ειρήνη, μαθήτρια Λυκείου που σου έλεγε «Μπαμπά σε αγαπάμε, ήσουνα το στήριγμά μας, πάντα αντιμετώπιζες με το χαμόγελο όλα τα θέματα, έφυγες όμως πολύ νωρίς» με τα λόγια αυτά όλοι οι παρευρισκόμενοι δακρύσαμε, αλλά και η κόρη σου που έδειχνε δυνατή, με πόνο ψυχής, λύγισε και με λυγμούς και δάκρυα έπεσε στην αγκαλιά της μητέρας της. Αυτή η στιγμή θα μείνει βαθιά χαραγμένη στις καρδιές μας.
Ο Θεός να δώσει κουράγιο στη σύζυγό του Αναστασία, στα παιδιά της και να στείλει την εξ ύψους παρηγορία.
Για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Παύλος Τσιάντας Ηλίας Παπαδημητρίου
