Ερευνητές στην Κίνα ανέπτυξαν μια διαδικασία που μετατρέπει τα πτερύγια των παροπλισμένων ανεμογεννητριών σε πολύτιμους πόρους για την κατασκευή δρόμων. Η τεχνική τους, η οποία συνδυάζει τη φυσική θραύση με τη χημική επεξεργασία, επιτρέπει σε ένα άχρηστο υλικό να εξυπηρετήσει την κοινωνία με έναν εντελώς νέο τρόπο.
Το πόσο εύκολη είναι η ανακύκλωση μιας ανεμογεννήτριας εξαρτάται από το μέρος που αποσύρεται. Αν και ο πύργος και η πλήμνη (το κουτί που περιέχει τα μηχανικά εξαρτήματα της ανεμογεννήτριας) αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από μέταλλο, το οποίο μπορεί να μετατραπεί σε σκραπ και να ανακυκλωθεί, τα πτερύγια είναι μια άλλη ιστορία.
Επειδή αυτά πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στον άνεμο, κατασκευάζονται από ίνες γυαλιού, ίνες άνθρακα και εποξειδική ρητίνη – τρία σκληρά υλικά που είναι εξίσου δύσκολο να ανακυκλωθούν. Αυτό σημαίνει ότι μόλις μια λεπίδα συμπληρώσει τα 20 έως 25 χρόνια λειτουργίας της, συνήθως στέλνεται σε χωματερή.
