Γράφει η Χαρμπέα Ιωάννα, Συγγραφέας παραμυθιών και μυθιστορημάτων
Κάθε μέρα ίδια και όμοια κα εσύ να παλεύεις σε αυτή τη ζούγκλα που λέγεται ζωή να κρατήσεις τις ισορροπίες της καθημερινότητας. Μηδενίζεις στο τέλος της ημέρας και πάλι από την αρχή σαν ένα αέναο ταξίδι κυνηγώντας μια ευτυχία που ίσως τελικά δεν έρθει ποτέ. Και βασανίζεσαι, στενοχωριέσαι, βλέπεις τη δυστυχία, ακούς, βοηθάς και όμως στο τελείωμα της μέρας συνειδητοποιείς ότι άδειασαν οι μπαταρίες σου μόνο για τους άλλους. Και εσύ τι ρόλο παίζεις; Μια μαριονέττα που τα σχοινιά σου κινούν οι ανάγκες των άλλων.
Όλα γίνονται γρήγορα, αυτόματα , μηχανοποιημένα και σε αυτό το τρελό ταξίδι να τα προλάβεις όλα ξεχνάς τον εαυτό σου. Εκείνος όμως δείχνει ευτυχισμένος που τα καταφέρνεις σε όλα. Και μετά αναρωτιέσαι για μένα ποιος; Αλήθεια πόσες φορές αναρωτηθήκατε σε εσάς ποιος στάθηκε όταν τον χρειαζόσασταν. Ποιος πόνεσε με το δικό σας πόνο και χάρηκε με τη χαρά σας. Ψάχνετε αδίκως δε βρίσκετε κάποιον ή μόνο ένα – δύο το πολύ άτομα.
Τα χρόνια περνάνε και η ζωή στενεύει! Οι καραμέλες που καταβροχθίσατε είναι περισσότερες από όσες σαν έχουν απομείνει. Αξίζει λοιπόν να σπαταλάτε όλα την ενέργεια και το χρόνο σας σε ανθρώπους που ποτέ δε θα ακούσετε ούτε ένα ευχαριστώ; Κάποιοι μάλιστα θα σας εναντιωθούν γιατί δεν αναγνωρίζουν την προσφορά σας. Δε θέλουν δηλαδή να την αναγνωρίσουν γιατί δεν έχουν μάθει να εκτιμάνε. Έχουν μάθει μόνο να παίρνουν χωρίς ποτέ να δίνουν. Θεωρούν δεδομένη την άψογη συμπεριφορά σας.
Εσάς όμως δε σας πτοεί η αχαριστία τους συνεχίζετε να δίνετε αφιλοκερδώς και με την ψυχή σας. Η ζωή συνεχίζει να στενεύει και η ψυχή να κουράζεται. Δεν έχετε άλλα αποθέματα. Η ζωή στένεψε ασφυκτικά. Δε μπορείτε να αναπνεύσετε από τη δυσοσμία της κακίας που ξετυλίγεται γύρω σας και τότε παίρνετε τη μεγάλη απόφαση να κοιτάξετε στον καθρέφτη και να πείτε: Εαυτέ μου σε αγαπώ!
Όταν η ζωή στενεύει οφείλουμε να ξεμπλοκάρουμε τις σκέψεις μας , να διώξουμε ο,τιδήποτε άχρηστο μας περιβάλλει και να αφήσουμε χώρο για καινούρια άτομα ή πράγματα που μόνο χαμόγελο θα μας χαρίζουν!
