Σχεδόν 55 χρόνια αφότου άναψε κατά λάθος, ο κρατήρας φυσικού αερίου Darvaza δείχνει επιτέλους σημάδια ότι καταλαγιάζει. Βρίσκεται στην καρδιά της ερήμου Καρακούμ στο Τουρκμενιστάν και είναι γνωστός ως «H Πύλη της Κoλάσεως», λόγω της φωτιάς που μαίνεται στο εσωτερικό του από το 1971, σύμφωνα με το mymodernmet.
Το πώς δημιουργήθηκε ο κρατήρας είναι μια ενδιαφέρουσα και σχετικά άγνωστη ιστορία. Τη δεκαετία του 1970, η περιοχή της ερήμου Καρακούμ ανήκε στη Σοβιετική Ένωση. Σοβιετικοί μηχανικοί θέλησαν να εξορύξουν πετρέλαιο από την περιοχή και ξεκίνησαν γεωτρήσεις. Αντί για πετρέλαιο, όμως, εντόπισαν ένα κοίτασμα φυσικού αερίου που δεν μπορούσε να υποστηρίξει το βάρος των μηχανημάτων, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει.
Η κατάρρευση παρέσυρε ολόκληρο το καταυλισμό των επιστημόνων, αφήνοντας πίσω της μια τεράστια λεκάνη σε σχήμα μπολ, διαμέτρου περίπου 70 μέτρων και βάθους 30 μέτρων. Το φυσικό αέριο που ήταν παγιδευμένο άρχισε να διαρρέει στην ατμόσφαιρα με ανησυχητικό ρυθμό, απειλώντας την τοπική πανίδα. Οι επιστήμονες αποφάσισαν να βάλουν φωτιά στο φυσικό αέριο, υπολογίζοντας ότι θα χρειαζόταν λίγες εβδομάδες για να εξαντληθεί. Ωστόσο, ο κρατήρας Darvaza καίει εδώ και δεκαετίες, και μόλις το 2025, σχεδόν 55 χρόνια μετά τη δημιουργία του, φαίνεται ότι οι φλόγες του αρχίζουν να σβήνουν.
Σύμφωνα με την Turkmengaz, τη κρατική εταιρεία φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν, οι φλόγες του κρατήρα παρουσίασαν εμφανή εξασθένιση στις 5 Ιουνίου 2025. Επιστήμονες που παρακολουθούν τις φωτιές παρουσίασαν έρευνα στο διεθνές επιστημονικό συνέδριο TESC 2025, η οποία δείχνει ότι οι φλόγες έχουν μειωθεί σχεδόν στο ένα τρίτο του αρχικού τους μεγέθους.
Παρατήρησαν επίσης ότι πλέον οι φλόγες του κρατήρα είναι ορατές μόνο από κοντινή απόσταση, ενώ στο παρελθόν ήταν ορατές από χιλιόμετρα μακριά. Αξιωματούχοι της Turkmengaz και επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι αυτή η ταχεία πτώση οφείλεται στην εξάντληση των αποθεμάτων φυσικού αερίου, γεγονός που σημαίνει ότι ο φλεγόμενος κρατήρας ίσως πλησιάζει στο τέλος του.
Τα νέα έγιναν δεκτά με ικανοποίηση από τους πολίτες του Τουρκμενιστάν. Ο φλεγόμενος κρατήρας ήταν εδώ και καιρό θέμα διαλόγου, με πολλούς να υποστηρίζουν ότι η συνεχής καύση πολύτιμου φυσικού αερίου είναι ζημιογόνα και επικίνδυνη. Το σταδιακό σβήσιμο του κρατήρα σηματοδοτεί ίσως το τέλος ενός από τα πιο ασυνήθιστα ανθρωπογενή φαινόμενα στον κόσμο και κλείνει ένα κεφάλαιο δεκαετιών στην ιστορία του Τουρκμενιστάν.
Πηγή:mikropragmata.lifo.gr
