ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ -ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση είναι η συνέχεια της προηγούμενης απεργίας στην 1η του Οκτώβρη, που έβγαλε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους σε όλη την χώρα στέλνοντας το μήνυμα της απόρριψης του Νομοσχεδίου για το 13ωρο και την ευελιξία .
Οι μεγάλες απεργιακές και λαικές συγκεντρώσεις, φέρνουν στην επιφάνεια τις συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης.
-Την ακρίβεια που ληστεύει το εισόδημα μας
-την κατάσταση που επικρατεί στο Δημόσιο σύστημα υγείας και πρόνοιας
-την πανακριβη εκπαίδευση και την αβεβαιότητα της νεολαίας για το επαγγελματικό της μέλλον, πάρα τα όσα χαρτιά και εφόδια μαζεύει με επίπονη προσπάθεια
-Τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς της λαικής περιουσίας
-τους εκατοντάδες νεκρούς και σακατεμένους στους χώρους δουλειάς.
-Τον χαρακτήρα των Ιμπεριαλιστικών πολέμων και τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς τους οποίους πληρώνουμε πανάκριβα , την ίδια στιγμή που μας λένε πως χρήματα για μισθούς και τις άλλες λαικές ανάγκες δεν υπάρχουν.
Όσες προσπάθειες και αν κάνουν τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα να μας πείσουν ότι μοχθούν για την υπεράσπιση της Ειρήνης , όπως γίνεται αυτές τις μέρες στην Μέση Ανατολή και στην Γάζα, γνωρίζουμε πολυ καλά πως προετοιμάζονται για γενικευμένο πόλεμο. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ξεπεράσει τα αδιέξοδα του και τις αντιφάσεις του.
Οι ανταγωνισμοί τους για πρόσβαση σε νέες πλουτοπαραγωγικές πηγές και αγορές , σε συνδυασμό με γεωστρατηγικές επιδιώξεις για την χάραξη νέων συνόρων φέρνουν την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής. Δεν διστάζουν να θυσιάσουν εκατομμύρια ζωές προκειμένου να υπερασπίσουν τα κέρδη τους και την εξουσία τους και το καπιταλιστικό σύστημα να πάρει παράταση ζωής.
Εργαζόμενες – Εργαζόμενοι
Σήμερα είναι το επόμενο βήμα στον αγώνα που δίνουμε με βασικό αίτημα να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Νομοσχέδιο που η έμπνευση και συγγραφή του έγιναν απευθείας απο τους εργοδοτικούς συνδέσμους. Η κυβέρνηση και οι μεγαλοεργοδότες υλοποιώντας τους μακρόπνοους σχεδιασμούς της Ε.Ε. που έρχονται απο πολύ παλιά και βλέπουν πολύ μακριά στο μέλλον βαφτίζουν σύγχρονο ,μεταρυθμιστικό και ευκαιρία να δουλεύουν οι εργαζόμενοι 13ώρες την ημέρα.
Κι έχουν το θράσος να το θεωρούν επωφελές για μας γιατί θα παίρνουμε περισσότερα λεφτά για να μας κάνουν την ζωή καλύτερη. Παραδέχονται δηλαδή ότι οι μισθοί που μας δίνουν δεν φτάνουν ούτε για τα στοιχειώδη και αυτά μέχρι τα μισά του μήνα. Εργοδότες και Κυβέρνηση θέλουν να καθορίζουν πλήρως τη ζωή μας.
Κάθε πότε και πόσο θα δουλεύουμε , να καθορίζουν οι ίδιοι πόσο θα μας πληρώνουν, να καθορίζουν πόσο ελεύθερο χρόνο θα έχουμε , αν θα μπορούμε να έχουμε κοινωνικές σχέσεις, αν και πότε θα βλέπουμε τα παιδιά μας , αν θα μπορούμε και πότε να ψυχαγωγηθούμε να διασκεδάσουμε, να ασχοληθούμε με άλλα ενδιαφέροντα. Πότε και πόση άδεια θα παίρνουμε. Όλα αυτά με το επιχείρημα ότι : όλα πρέπει να καθορίζονται με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων τους. Με μια φράση , να είμαστε το γρανάζι μιας μηχανής που θα μας προγραμματίζουν κατά πως οι ίδιοι οι καπιταλιστές θέλουν.
Όλες αυτές τις μέρες που το νομοσχέδιο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση ακούστηκαν διάφορα επιχειρήματα .Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές είναι οι τοποθετήσεις που έγιναν στην επιτροπή της Βουλής.
Οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών ενώσεων στα πλαίσια της ακρόασης των φορέων για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους.
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) τόνισε ότι το νομοσχέδιο απαντά στις ανάγκες για “ανάκαμψη της παραγωγικότητας και βελτίωση της ανταγωνιστκότητας των επιχειρήσεων”.
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) τόνισε ως σημαντικό γεγονός “την συμπεριλήψη των προτάσεων των εργοδοτών του κλάδου για τις άδειες ”.
Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδας (ΣΒΕ) χαρακτήρισε τις ρυθμίσεις “ως επι των πλείστων ιδιαίτερα θετικές”.
Η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας ( ΕΣΕΕ) είπε ότι το νομοσχέδιο “έχει θετικό πρόσημο και αυτό είναι αντίληψη του συνόλου του εμπορικού κόσμου της χώρας” .
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχανιών & Τροφίμων (ΣΕΒΤ) τόνισε πως “το υπο διαβούλευση νομοσχέδιο βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση . Άλλωστε αποσκοπεί στον εκσυχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας και στην εναρμόνιση της με το σύγχρονο κοινωνικό και θεσμικό περιβάλλον” .
Στον αντίποδα αυτών τον τοποθετήσεων είναι οι θέσεις των εργαζομένων , και των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.
Είναι χαρακτηριστική η παρέμβαση στην επιτροπή της Βουλής της προέδρου του Συλλόγου Επιθεωρητών Ασφαλείας & Υγείας στην Εργασία η οποία υπογράμισε : η κατάργηση του 8ωρου και η επέκταση των 13 ωρών δουλειάς που μπορεί να φθάσουν μέχρι και 78 ώρες εργασίας την εβδομάδα, θα οδηγήσουν τους εργαζόμενους σε πλήρη εξουθένωση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια και υγεία τους, με συνέπεια την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.
Σύμφωνα με διεθνείς επιστημονικές μελέτες, σημείωσε, η ημερήσια εργασία από 6 έως 8 ώρες θεωρείται ιδανική για τη διατήρηση καλής υγείας και ασφάλειας εργαζομένων, ενώ η εφαρμογή επαρκών διαλειμμάτων κατά τη διάρκεια εργασίας συμβάλλει στη μείωση του σωματικού και ψυχικού φόρτου.
Υπογράμμισε ότι η 13ωρη εργασία είναι επικίνδυνη και ανθυγιεινή ενώ ακόμη και διεθνείς οργανισμοί, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, τεκμηριώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις από τις πολλές ώρες εργασίας. Όπως εξήγησε, η υπέρβαση του 8ωρου συνδέεται με την αύξηση των παρακάτω κινδύνων:
- Εργατικών ατυχημάτων σοβαρών και θανατηφόρων.
- Καρδιαγγειακών νοσημάτων.
- Υπέρτασης.
- Στεφανιαίας νόσου.
- Εγκεφαλικών επεισοδίων.
- Ψυχικών διαταραχών – άγχος, κατάθλιψη κ.ά.
- Μυοσκελετικών προβλημάτων.
- Διαταραχών του ύπνου, μόνιμη κόπωση.
- Εξάντληση του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Διαταραχή διάθεσης και αυξημένη ευερεθιστότητα.
- Μείωση της συγκέντρωσης και της πνευματικής διαύγειας.
- Αύξηση λαθών και ατυχημάτων στη διάρκεια εργασίας.
Συνεπάγεται ακόμα περιορισμό του προσωπικού χρόνου και των κοινωνικών σχέσεων, εκμηδένιση του ελεύθερου χρόνου, επιβάρυνση της οικογενειακής ζωής, μειωμένο χρόνο ψυχαγωγίας, υποβάθμιση συνολικά της ποιότητας ζωής.
Η Παναγιώτα Ρόζου τόνισε επίσης ότι η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ελλείψεις σε μέτρα υγιεινής και ασφάλειας με αποτέλεσμα την αύξηση των επαγγελματικών κινδύνων είναι το πραγματικό υπόβαθρο των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, τονίζοντας μάλιστα ότι τα περισσότερα ατυχήματα, οι τραυματισμοί, οι ασθένειες και τα εργατικά ατυχήματα καταγράφονται σε υπερωριακό χρόνο ή σε χρόνο υπερεργασίας.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το 2024 αναγγέλθηκαν 17.359 εργατικά ατυχήματα και από αυτά τα 48 ήταν θανατηφόρα ενώ στη λίστα δεν περιλαμβάνονται -γιατί δεν καταγράφονται- τα παθολογικά και τροχαία θανατηφόρα όπως και τα εργατικά ατυχήματα στα ορυχεία και στον κλάδο των ναυτεργατών.
Συνέχισε, παρουσιάζοντας στοιχεία της Γιουροστάτ, σύμφωνα με τα οποία στη χώρα μας καταγράφεται μόλις το 30% των εργατικών ατυχημάτων, ενώ σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ασφάλεια και την Εργασία στην Ευρώπη οι θάνατοι στην Ελλάδα από επαγγελματικές ασθένειες υπολογίζονται στους 2.500, παρότι δεν δηλώνονται οι επαγγελματικές ασθένειες στη χώρα μας.
Η Π. Ρόζου κατήγγειλε ότι οι ελεγκτικές αρχές υποστελεχώνονται, η Επιθεώρηση Εργασίας συστηματικά απαξιώνεται με μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και αναγκαίες υλικοτεχνικές υποδομές. Η Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας είναι πλήρως υποστελεχωμένη, με ελλείψεις σε επιθεωρητές, διοικητικό προσωπικό και οδηγούς. Το προσωπικό είναι στο 50% από τον προβλεπόμενο αριθμό του 2000, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 55 έτη, δηλαδή είναι μια γερασμένη υπηρεσία, όπως είπε.
Μάλιστα, σημείωσε ότι το 2024 ο αριθμός των επιθεωρητών μειώθηκε στους 233 πανελλαδικά από 243 που ήταν το 2023, γεγονός που σημαίνει ότι στον κάθε επιθεωρητή αναλογεί να ελέγξει 1.509 επιχειρήσεις και 10.773 εργαζόμενους χωρίς να υπολογίζεται ο δημόσιος τομέας.
Τέλος, κατήγγειλε ότι το άρθρο 59 υποβαθμίζει αυθαίρετα τους γιατρούς της Επιθεώρησης Εργασίας και επανέλαβε το αίτημα του κλάδου για καταβολή του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.
Εργαζόμενες – Εργαζόμενοι
Κάθε νόμος τους και ένα λιθαράκι για να υψώσουν τοίχους προστασίας των συμφερόντων του Κεφαλαίου για να μας καθυποτάξουν και να συνεχίσουν ανενόχλητοι να καρπώνονται τον πλούτο που τα εκατομμύρια των εργαζομένων παράγουν .
Αυτό το Κράτος υπηρετεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ , αυτό το κράτος υπηρέτησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ μαζί με διάφορα άλλα κόμματα που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις τους. Κόμματα που φτιάχνονται και εξαφανίζονται με συνοπτικές διαδικασίες , αφού πρώτα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους για να βγάλουν το σύστημα από τα αδιέξοδα. Κόμματα τάχα αντισυστημικά , αλλά μέχρι το μεδούλι ταυτισμένα με το καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτό το κράτος θέλουν να διαχειριστούν και να υπηρετήσουν παλιοί και νέοι σωτήρες που τους εμφανίζουν στο πολιτικό προσκήνιο. Αυτό κάνουν και τα στελέχη αυτών των κομμάτων που βρίσκονται στο συνδικαλιστικό κίνημα ,στην ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και σε άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις .
H πλειοψηφία της διοίκησης στη ΓΣΕΕ αρνήθηκε την απεργιακή κλιμάκωση, όπως έκανε και με τους άλλους κρίσιμους αντεργατικούς νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, όπως έκανε και στις απεργίες για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Η λέξη ντροπή είναι λίγη για να εκφράσει την προδοτική στάση των παρατάξεων της ηγετικής ομάδας στη ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας να τους γυρίσουν την πλάτη. Να ηττηθεί αποφασιστικά η γραμμή της ταξικής συνεργασίας και της κοινωνικής ειρήνης, της υπεράσπισης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων που έχει συμβάλει στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων μας.
Καμία αυταπάτη ,κανένας συμβιβασμός του κινήματος στην εξυπηρέτηση του συστήματος μέσα από κυβερνητικές εναλλαγές.
Το λέμε καθαρά ριζικές αλλαγές υπέρ των συμφερόντων των εργατών και του λαού χωρίς κίνημα ρήξης και ανατροπής δεν μπορούν να υπάρξουν .
Εμείς είμαστε η πραγματική αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση ,το ταξικά οργανωμένο και προσανατολισμένο λαϊκό κίνημα .Έτσι πρέπει να κρίνουμε και τα κόμματα από την στάση τους απέναντι στο κίνημα ,από το πώς διαθέτουν τα στελέχη τους στην πράξη και όχι στα λόγια ,από την στάση τους μέσα στους εργασιακούς χώρους , από την στάση τους απέναντι στα αφεντικά . Τελικά τι κάνουν αυτά τα στελέχη και τα κόμματα , είναι με τα αφεντικά κάνοντας τεμενάδες και υποκλίσεις ή είναι με την εργατιά και το λαό , Γιατί και με τους δυο δεν μπορεί να είναι . Για να κερδίσει ο Λαός πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
Εργαζόμενες – Εργαζόμενοι
Συνεχίζουμε τον αγώνα να δηµιουργηθεί κίνηµα ρήξης και ανατροπής που δεν θα περιµένει νέους «σωτήρες» και δεν θα εγκλωβίζεται σε αυταπάτες κυβερνητικών εναλλαγών που τελικά διαιωνίζουν την κυριαρχία του κεφαλαίου.
Εμείς πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την κρίσιμη ώρα , που ο Λαός μας και οι Λαοί όλου του κόσμου θα στρέψουμε τα πυρά μας κατά των εκμεταλλευτών μας, εμείς πρέπει να πάρουμε την εξουσία γιατί εμείς είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου και εμείς πρέπει να τον καρπωθούμε.
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Δύναµή µας η ΟΡΓΑΝΩΣΗ, Δρόµος µας η ΑΝΑΤΡΟΠΗ
