Οι Δημοτικές εκλογές ως θεσμός της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας οσονούπω αριβάρουν…Τα αποτελέσματα αυτών – ως ιστορική διαδρομή – δεν μπορούν να σβηστούν (delete), από τις μνήμες των δημοτών και φυσικά ούτε να παραγραφούν οι όποιες μπαλκονάτες και με στόμφο εξαγγελίες των δημοτικών ηγετών και δημοτικών αρχόντων – συχνά ζηλωτών του λαϊκισμού, ενίοτε ταγών της ψευτιάς, της λαμογιάς και της αρ(π)αχτής…(Τα λαϊκά παιδιά, οι γνήσιοι λαϊκοί ήρωες και οι αληθινοί – γνήσιοι λαϊκοί εκπρόσωποι, ήταν πάντα με τον λαό και δίπλα στους Δημότες, όχι απέναντί τους…).
Οι Δημοτικές εκλογές δεν γίνονται για να προστατέψουμε, να χαϊδέψουμε και καλύψουμε αυτούς που διοικούν (Δήμαρχο και τους τροΐρω απ΄ αυτόν), ή πιθανούς δημοκόπους που θέλουν να διοικήσουν ως Δημοσωτήρες, αλλά γίνονται με κύριο σκοπό την αποφυγή λαθών του εκλογικού σώματος και των κρισίμως αρνητικών επιλογών του ψηφοφόρου, που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη συνέχιση της βρωμιάς και την εξυπηρέτηση των ολίγων, το μοίρασμα »οφίτσιων», τίτλων και αξιωμάτων ή την πρόσκληση και εγκατάσταση νέου τύπου αρχόντων, βελτιωμένης αρτηριοσκλήρυνσης, με ανάσυρση από τα ντουλάπια της χρεοκοπημένης Ελλάδας και των χρεοκοπημένων Δήμων… Οι τάχα και άφθαρτοι, γιατί άραγε επιδιώκουν τη συνέχιση κατοχής της »καρέκλας» που οι Δημότες τους δώσανε με την ψήφο τους;; για να συνεχίσουν ποιο έργο ή μάλλον ποιο πάρεργο;; Μήπως φέρουν τον άτυπο τίτλο του ακατάλυτου;
ΥΓ) Όταν μία δημοτική εκλογική αναμέτρηση δώσει την ευκαιρία στους Δημότες να καταγράψουν:
την άσχημη οικονομική τους κατάσταση λόγω κρίσης,
το ρήμαγμα και την κατάντια του Δήμου τους,
τον πιθανό λαϊκισμό Δημάρχων και των αυλικών των,
το γεγονός της υπανάπτυξης ή και απίστευτης υποβάθμισης των συνθηκών διαβίωσής του και του φυσικού περιβάλλοντος που ζει,
την ερημοποίηση των συναισθημάτων ειδικά στους νέους,
την ταλαιπωρία που υφίστανται οι Δημότες σχετικά με την εξυπηρέτησή τους που οφείλουν να παρέχουν οι δημοτικές αρχές,
Το μοίρασμα ΄΄πόστων΄΄ σε οικονομικά ρημαγμένους τάχα και συνεργάτες, άφθαρτους και αμόλυντους και οι οποίοι εποφθαλμιούν ως γνήσια αρπακτικά και όρνεα, να κατασπαράξουν ότι απόμεινε,
(Φοβούμαι) ότι θα ακολουθήσουν όχι τους νουνεχείς και ψύχραιμους αλλά τους πιο ακραίους δημαγωγούς και δημοκόπους, οι οποίοι δεν «εξημερώνονται», ούτε «ανασυγκροτούνται» από την εξουσία, διότι η παραμονή τους σ΄ αυτή, (την εξουσία), διασφαλίζεται μόνο με τη συνεχή αναπαραγωγή του ακραίου λόγου που τους τη χάρισε…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΘ. ΖΑΜΠΡΑΣ
Εκπ/κός, Διευθυντής 2ου Δημοτικού Σχολείου Φαρκαδόνας
ΜΑSc ΄΄Οργάνωση και Διοίκηση Εκπ/κών Μονάδων΄΄
(Δημότης Δήμου Πύλης (Δ.Δ. Καλόγηροι))
