Του Νικολάου Ιωαν. Παπαγεωργίου
Εμφανίστηκαν πριν χίλια (1000) περίπου χρόνια. Η πολιτική τους από την περίοδο του Σουλτάνου μέχρι την σημερινή “δημοκρατία” πάντα η ίδια: Η εξόντωση των υποδούλων λαών.
- Οι νεότουρκοι έσφαζαν τους Αρμενίους και εξαφάνιζαν τους Έλληνες με τα τάγματα εργασίας.
- Ο Μουσταφά Κεμάλ ξεκλήρισε τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου.
- Ο Ισμέτ Ινονού πολέμησε οικονομικά, εθνικά, και κοινωνικά τον Ελληνικό πληθυσμό.
- Ο Αντνάν Μεντερές κατέστρεψε τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης (Σεπτεμβριανά).
- Ο Μπουλέντ Ετζεβίτ σύλησε την Κύπρο, κατέλαβε και κατέχει το 40% του εδάφους της, ξεκλήρισε 200.000 ελληνοκυπρίους.
- Ο Κενάν Εβρέν εξολόθρευσε τους Κούρδους.
ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ:
- Το απάνθρωπο μέτρο του παιδομαζώματος.
- Τον βίαιο εξισλαμισμό εκατομμυρίων κατοίκων της Μικράς Ασίας.
- Την από μέρους τους χρησιμοποίηση τυχοδιωκτικών κακοποιών στοιχείων που μόνο σκοπό είχαν την λαφυραγωγία, την λεηλασία, τον ξεριζωμό λαών, τον πλουτισμό.
Σταχυολογώ έργα και λεχθέντα κατά καιρούς από άξιους για του λόγου το αληθές:
“Ξεραίνεται ο τόπος όπου πατεί ο τούρκος και δεν γνωρίζει αυτός τι σημαίνει έλεος και πόνος” (ΑΛΑΑΝΤΙΝ- ΝΤΙΝ ΑΤΑ ΜΑΛΙΚ ΜΟΥΧΑΜΕΤ, άραβας ιστορικός).
“Ο τόπος απ’ όπου θα περάσει ο τούρκος ερημώνεται και μετατρέπεται σε ερείπια” (ΙΜΠΝ ΤΟΥΛΟΥΝ -16ος αιών- άραβας ιστορικός).
“Κατά την κατάληψη της Δαμασκού από τους στρατιώτες του Σουλεϊμάν οι τούρκοι ήταν αιμοδιψείς και σκληροί. Η καταστροφή ήταν τόσο φρικτή ώστε προκαλούσε τον τρόμο” (ΜΟΥΧΑΜΕΤ ΤΟΥΛΟΥΝ, ιστορικός).
“Η τουρκική φυλή οπουδήποτε κι αν πήγε μια πλατεία κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς της και σε όλη την έκταση της κυριαρχίας της ο πολιτισμός εξαφανιζόταν” (ΓΛΑΔΣΤΩΝ).
“Οι τούρκοι υπήρξαν ένας πρωτόγονος βάρβαρος λαός που για μόνη έκφραση είχε τον πόλεμο. Ήλθαν σαν ανεμοστρόβιλος λεηλατώντας και φονεύοντας στο δρόμο τους” (ΤΖΩΝ ΚΡΟΟΥ αμερικανός ιστορικός).
“Αφού λοιπόν περάσαμε ἐν στόματι μαχαίρας τους απίστους -χριστιανούς- σε 42 χωριά, αιχμαλωτίσαμε τις γυναίκες και τα παιδιά τους, λαφυραγωγήσαμε τις πλούσιες περιουσίες τους, στο τέλος κάψαμε τα χωριά τους. Έτσι συνεχίσαμε με βήμα γοργό την πορεία μας προς την Πελοπόννησο” (αρχηγός της τουρκικής στρατιάς, Ιούλιος 1821).
“Ο τούρκος αντικρίζει τον χριστιανό σαν κάτι πολύ ακάθαρτο. Δεν ήταν ποτέ ούτε γεωργός, ούτε άποικος. Ήταν βάρβαρος και λαφυραγωγός” (ΧΕΝΡΥ ΜΟΡΓΚΟΝΤΑΟΥ πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τουρκία, 1913 – 1916).
“Η Τουρκία οπουδήποτε κι αν βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή”. (ΚΛΕΜΑΝΩ 1920).
“Οι Τούρκοι πέρασαν απ’ έξω και το παν μεταβλήθηκε σε ερείπια και πένθος. Η Χίος έγινε χωράφι γεμάτο στάχτη και αγκάθια” (ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ).
“Ο βάρβαρος τουρκικός λαός δεν πρέπει να θεωρηθεί ποτέ ευρωπαίος” (Ο δικός μας ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ).
Τα ίδια περίπου είπαν και πολλοί άλλοι καταξιωμένοι.
Εμείς, ο περιούσιος λαός, το μάννα του πολιτισμού, που έχουμε για προμετωπίδα τον διχασμό, την πολιτική διχόνοια και που ούτε προ των μεγάλων κινδύνων δεν μονιάζουμε;
Πάντα, ή συνήθως πάντα, μας φταίνε οι άλλοι.
Μήπως φταίμε εμείς και μόνο εμείς;
Προφανώς μας διαφεύγει πως ο άνθρωπος είναι δημιουργός της τύχης του.
- Γιατί αντιμετωπίζουμε με περισσή επιπολαιότητα όζοντα θέματα που μας απασχολούν και αφορούν στις σχέσεις μας με τους Μογγόλους. (Υδρογονάνθρακες, πετρέλαια, νησιά του Αιγαίου, επέκταση χωρικών υδάτων, εξοπλισμοί κ.λ.π.).
- Γιατί ξεχάσαμε τι ανέφερε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για το Αιγαίο το 1992 στον Αλέξη Παπαχελά: “Εμείς θα πάρουμε το μεγαλύτερο κομμάτι, οι τούρκοι το μικρό και την οριογραμμή θα μας την καθορίσει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης”.
Και οι φονιάδες μας απειλούν καθημερινά, αλωνίζουν το Αιγαίο με drowns και υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών τους πάνω από τα νησιά μας, δηλώνοντας παράλληλα πως μερικά απ’ αυτά θα τα καταλάβουν κολυμπώντας με μαγιό (ολόσωμο η τόπλες).
Εμείς;¨
- Που αντί να παρακολουθήσουμε το “Κύριε ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή…” την Μεγάλη Τρίτη στην εκκλησία, σπεύσαμε να ακούσουμε τις ιερές μουσικές των σούφι δερβίσηδων στο φετιχιέ τζαμί.
- Που συναντιόμαστε με τον ούννο σε θέρετρο της ΙΣΤΑΜΠΟΥΛ, όπου μεταξύ του ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ και άλλων ανεξήγητων κινήσεων, που ομολογώ πως μου είναι δύσκολο να ερμηνεύσω και οι οποίες με οδήγησαν στο ερώτημα: Μήπως ἤγγικεν η ώρα της διανομής των ιματίων μας, όπως συνέβη και με την (Βόρειο;) Μακεδονία;
- Που άμα λάχει φυτεύουμε ελαιόδεντρα μαζί με τη γλάστρα, πάμε με ποδήλατο στο Καστελόριζο, χορεύουμε ζεϊμπέκικο στην Αλικαρνασσό υπο ήχους μπάντας που παιάνιζε τον χορό της κοιλιάς.
Τα επί χρόνια τεκταινόμενα στην περιοχή μας είναι ιδιαιτέρα ανησυχητικά, αποτελούν πολύ επικίνδυνο φαινόμενο για το γεωπολιτικό μέλλον της χώρας και καλούν όλους τους έλληνες σε καθημερινή επαγρύπνηση.
Απέναντι μας κατοικοεδρεύει ο αδίστακτος. Τι εμπιστοσύνη μπορεί να έχει οποιοσδήποτε σ’ αυτόν;
Η πατρίδα μας πρέπει να είναι έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο. Απαιτείται η, με γρήγορους ρυθμούς, ενίσχυσή της με τα αναγκαιούντα μέσα, καθώς και η στήριξη του πολλαπλασιαστού ισχύος που είναι το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων.
Κακά τα ψέματα. Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.
Σημειώνεται πως στην δύσκολη ώρα πάλι μόνοι θα είμαστε.
Υ.Γ. Στοιχεία από συνοπτικό σημείωμα:
Η ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, του δημοσιογράφου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΛΟΜΕΝΟΥ
