Ntala Eirini

Της Ειρήνης Ντάλα/Φιλολόγου

Είμαστε σαν χαμαιλέοντες. Παίρνουμε τον τόνο και το χρώμα του ηθικού μας χαρακτήρα απ’ αυτούς που μας περιστοιχίζουν έγραφε ο Άγγλος φιλόσοφος Τζων Λοκ

Οι άνθρωποι για τη δημιουργία και την ολοκλήρωση του χαρακτήρα μας συνηθίζουμε να μιμούμαστε ανθρώπους .Ανθρώπους που θεωρούμε πρότυπα, που τους χρησιμοποιούμε ως υποδείγματα τελειότητας ως προς κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Ο διαφωτιστής  φιλόσοφος πίστευε λοιπόν πως μεγαλύτερη σημασία έχει για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα το περιβάλλον από το οποίο περιστοιχίζεσαι παρά η συστηματοποιημένη διδασκαλία.

Εσύ από ποιους περιστοιχίζεσαι;

Μια ματιά στον περίγυρο μας θα μας οδηγήσει σε συμπεράσματα για αυτό που είμαστε και στην αιτία που οδηγηθήκαμε εκεί . Βεβαία λέγοντας περίγυρος σήμερα δεν εννοούμε μονάχα την οικογένειά μας και τους κοντινούς φίλους και συγγενείς .Με την κατάληψη πού έχουν κάνει τα τεχνικά μέσα ,η τηλεόραση και τα  μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή μας θα έλεγα πως περίγυρος είναι  και ο οποιαδήποτε εμφανίζεται στην οθόνη μας. Κρυφές και φανερές επιρροές που δανειζόμαστε στοιχεία τους ,ακόμη και χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Και ακριβώς σε αυτή τη μη αντίληψη κρύβεται ο κίνδυνος.

Ως ενήλικας θα τολμήσω να πω ότι εμείς διαθέτουμε περισσότερα όπλα να προστατευτούμε. Τεχνικές και εργαλεία  να φιλτράρουμε το καθετί , να το αξιολογήσουμε, να το  κρίνουμε ,να  το αποφύγουμε ή το κάνουμε κτήμα μας. Το βλέμμα και η αγωνία μου είναι στραμμένα στο πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας ,στα παιδιά μας.

Η ανησυχία των γονέων σήμερα δεν μπορεί να σταματά στις παρέες των παιδιών τους αλλά οφείλει να περιλαμβάνει  την επιρροή των ανθρώπων  που τα παιδιά τους ακολουθούν στα social media, που με ένα πάτημα του κουμπιού  τους φέρνουν στα σπίτια μας.

Άνθρωποι χωρίς αντικείμενο, που αποκτούν εύκολα και χωρίς να κοπιάσουν χρήματα με ανήθικους ως επί το πλείστον τρόπους και πρακτικές ,που αρέσκονται στο να προβάλλουν μάλιστα τα πλούτη τους, την έπαρση τούς , χαρακτήρες βίαιοι και προσβλητικοί, άνθρωποι με παραβατική ζωή, με ανήθικη ζωή και δυστυχώς τεράστια προβολή. Άκριτη αυτοπροβολή θα υπογράμμιζα.

Με φοβίζει η εξοικείωση σε αυτή την κουλτούρα, με φοβίζει η εξοικείωση των παιδιών με το τίποτα.

Πριν λίγες μέρες ευτυχώς δημοσιοποιήθηκε η διαμάχη δύο τράπερ  στη βραδιά των μουσικών βραβείων της χώρας μας  Σε μια γιορτή όπου προβάλλεται η μουσική , η τέχνη ,ο πολιτισμός, σε ένα χώρο που είναι κατάμεστος από νέα παιδιά να γίνεται ρινγκ από δύο ανθρώπους πολύ αγαπητούς στη νεολαία ξένισε .Ξύλο, βωμολοχίες, ύπαρξη όπλων όπως αναφέρθηκε από παριστάμενους .

Βέβαια εμένα τουλάχιστον δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση από ανθρώπους  που αντιπροσωπεύουν ένα είδος  μουσικής με στίχους σεξιστικους,μισογυνιστικους  που σε ωθούν στη παραβατικότητα στο τζόγο, στη  χρήση ναρκωτικών ,στη μοιχεία,  πορνεία  και γενικά σε κάνουν να νιώθεις άνετα και cool με ό,τι σε απομακρύνει από την ηθική και την αρετή. Δεν θα τους φορτώσω όλα τα δεινά της κοινωνίας μας αλλά όπως όλοι μας φέρουν μερίδιο ευθύνης για τη βία και την ανοσία σε αυτή.

Με στεναχωρεί βαθιά που υπάρχει κόμματι της νεολαίας μας ,που θαυμάζει το είδος αυτό της κοινωνίας μας και με  ξένισε η απάθεια τους είτε από φόβο είτε από αποδοχή .Από την άλλη είμαι αισιόδοξη και πολύ χαρούμενη για την άμεση αντίδραση  καλλιτεχνών που αποδοκίμασαν την ίδια στιγμή το γεγονός λαμβάνοντας το λόγο, που προσπάθησαν να προστατέψουν το κόσμο από μια άσχημη εξέλιξη ή και αποχώρησαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

Μάλιστα η διάσταση που έλαβε το θέμα  τις επόμενες μέρες και οι απόψεις που ακούστηκαν  είναι παρήγορη καθώς αποδείχτηκε πως τέτοιες συμπεριφορές  δεν  εκφράζουν την πλειοψηφία της κοινωνίας μας και ειδικότερα των νέων.

Είναι παρηγοριά πως στα νέα παιδιά  δεν  απουσιάζει η κριτική σκέψη, η ιδεολογία, η ηθική τα οράματα. Οφείλουμε όμως να επιστήσουμε την προσοχή σε όσους βλέπουμε να ταλαντεύονται ή να έχουν ήδη επιλέξει για τους δικούς τους λόγους το λάθος δρόμο. Δεν πρέπει να επιρρίψουνε ευθύνες στο παιδιά. Η αστάθεια σε συμπεριφορές ,ο ενθουσιασμός της ηλικίας, η υπερβολική ανασφάλεια αλλά και  ταυτόχρονα η υπερβολική αυτοπεποίθηση της ηλικία ,η απειρία και οι επιρροές τους κάνουν ευάλωτους.

Τους δίνουμε άλλοθι, αλλά οφείλουμε να τους προστατέψουμε ,να τους συνετίσουμε. Ο παραορμητισμός ,η μίμηση , η προσπάθεια να βρουν τα πατήματά τους να μην τους στοιχίσει. Δικαίωμα στο λάθος έχουν αλλά όχι στο καταστροφικό, όχι σε  αυτό που δεν έχει πισωγύρισμα .Εκεί είναι ο ρόλος μας ως γονείς.

Πολλά έχουν ειπωθεί από την αρχαιότητα ακόμη για το αν ο άνθρωπος γεννιέται ή γίνεται. Κατά βάση κατέληξαν στην ύπαρξη μια φυσικής προδιάθεσης, μιας εν δυνάμει ικανότητας  ,μια φυσικής προίκας που το άτομο οφείλει να εξελίξει για να κατακτήσει την αρετή, την ηθική, τον χαρακτήρα πρότυπο που αρμόζει να υπάρχει σε μια κοινωνία. Αυτό βέβαια θα επιτευχθεί με την καλλιέργεια, με την εξάσκηση, με τη συνήθεια.

Εκεί κρύβεται ο ρόλος του καθοδηγητή ,εκεί πρέπει να λειτουργήσουμε εμείς ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί, ως κοινωνία. Όχι με διδάγματα, όχι με φωνές και απειλές…με τη στάση ζωής μας, με συζητήσεις, με επιχειρήματα. Για να ολοκληρωθεί ένας χαρακτήρας πρέπει να του δώσουμε όλα τα εφόδια .Ας δώσουμε στα παιδιά εναλλακτικές , για να είναι ολοκληρωμένος ο χαρακτήρας του ανθρώπου, πρέπει να έχει όλα τα συστατικά.

Η συνταγή θέλει την αλήθεια την δικαιοσύνη, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια ,την άδολη αγάπη, την φιλευσπλαγχνία, την αλληλεγγύη , την ενσυναίσθηση και πόσα άλλα που θα ρίξουμε σε καζάνι όχι σε κατσαρόλα.

Ο επίσης διαφωτιστής  Σκωτσέζος φιλόσοφος Ντέιβιντ Χιουμ στο πεδίο της ηθικής υποστήριζε ότι η έννοια του ορθού και του εσφαλμένου δεν απορρέει από τον λόγο, αλλά προέρχεται από το ενδιαφέρον του καθενός μας για ευτυχία. Το ανώτατο ηθικό καλό, είναι η καλοσύνη, ένα ανιδιοτελές ενδιαφέρον  και συνώνυμο με την ανθρώπινη ευτυχία για τη γενική ευδαιμονία της κοινωνίας. Ο Τζόρτζ Μπέρκλεϊ από την άλλη συμπληρώνει ότι αυτό που πραγματικά υπάρχει είναι η ψυχή και το περιεχόμενο της συνείδησης

Ας εστιάσουμε στην ευτυχία των παιδιών μας λοιπόν, ας δουλέψουμε στο χτίσιμο της συνείδησης τους για να πλάσουμε ευτυχισμένους ανθρώπους. Ο ευτυχισμένος και ευσυνείδητος άνθρωπος ,ο γεμάτος, ο πλήρης  , ο εφοδιασμένος δεν έχει κακία ,δεν ασπάζεται τη βία ,δεν επιθυμεί το κακό του άλλου, δεν αφήνει ανοιχτή τη πόρτα σε  λάθος πρότυπα .

Στο ερώτημα που έθεσα στο τίτλο του κειμένου μου ,θα μου επιτρέψετε να απαντήσω, συμπεραίνοντας πως είμαστε εμείς ελλιπείς  ,είμαστε εμείς λάθος όταν επιλέγουμε λάθος πρότυπα. Θα είμαι ευτυχής (λαμβάνοντας υπόψη μου και το κλίμα των ημερών με την αγωνία των αποτελεσμάτων των πανελληνίων) αν τα παιδιά μου πετύχουν ως άνθρωποι ,εξοπλισμένοι με ηθικά χαρακτηριστικά, ισχυρή συνείδηση που θα τους βοηθάει να οδηγηθούν στην ατομική  ευτυχία, στην ευτυχία του συνανθρώπου και κατά συνέπεια σε αυτή του συνόλου, παρά να επιτύχουν υψηλές βαθμολογίες και να εισαχθούν σε μια σχολή πρώτης γραμμής κατακτώντας τον παροδικό θαυμασμό κάποιων ή μια δουλειά με φαινομενικό κύρος.

Εύχομαι να είναι και ευχή όλων των γονέων!

 

Load More Related Articles
Load More In Βήμα των πολιτών
Comments are closed.

Check Also

Σε μεγάλη νίκη οδεύει ο Κώστας Μαράβας!!!

,Σε μεγάλη νίκη φαίνεται να οδεύει ο νυν Δήμαρχος κ. Κώστας Μαράβας, ύστερα κι από τα πρώτ…