Τραγικό έλλειµµα στρατηγικής στα θέµατα που συνδέονται µε την πρωτογενή παραγωγή καταγράφει η χώρα, πράγµα το οποίο αποτυπώνεται στις χαµηλές επιδόσεις των περισσότερων κλάδων και στην αδυναµία των συντελεστών να εκµεταλλευτούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου και να διεκδικήσουν µε αποφασιστικότητα µεγαλύτερη υπεραξία για τα προϊόντα τους.
Καλή γνώση των αγορών έγκαιρη ενσωμάτωση της τεχνολογίας και συμμετοχή στα νέα προγράμματα, ο δρόμος επιτυχίας των αγροτών
Ό,τι καλό γίνεται αυτό τον καιρό στη χώρα έχει να κάνει µε τις αναζητήσεις των πρωταγωνιστών της αγροτικής δραστηριότητας, µε τη δεξιοτεχνία αυτών των ανθρώπων να ξεπερνούν ή τουλάχιστον να παρακάµπτουν τα εµπόδια που θέτει πολύ συχνά η διοίκηση.
Μ’ αυτή την έννοια, τα τελευταία χρόνια και κυρίως µετά την µεγάλη οικονοµική κρίση της προηγούµενης δεκαετίας, η χώρα έχει να παρουσιάσει ενδιαφέρουσες επιχειρηµατικές πρωτοβουλίες µε ιδιαίτερη αναφορά στον πρωτογενή τοµέα. ∆εν είναι µάλιστα τυχαίο το γεγονός ότι οι περισσότερες εξ αυτών προέρχονται από ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν κατά το παρελθόν ενεργή σχέση µε τον τοµέα της πρωτογενούς παραγωγής, εποµένως, ήταν απαλλαγµένοι από τα στερεότυπα µε τα οποία η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών επιµένει να εργάζεται.
Βεβαίως, η αποµάκρυνση από τις επιδοµατικές λογικές και ο προσανατολισµός των αγροτών στη ζήτηση των αγορών συνιστούν µια ενδιαφέρουσα αφετηρία. Ωστόσο δεν αρκεί, καθώς ο ανταγωνισµός δεν γίνεται από µηδενική βάση και επί ίσοις όροις. Οι επιδοτήσεις µικρές ή µεγάλες συνεχίζουν να υπάρχουν, τα λεγόµενα διαρθρωτικά προγράµµατα υφίστανται και τύχη στο νέο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον δεν µπορούν να έχουν, ούτε οι απολύτως ξεκοµµένοι από τις αντίστοιχες πολιτικές που ασκούνται κεντρικά. Ο σύγχρονος αγρότης οφείλει να παρακολουθεί ταυτόχρονα:
τη ζήτηση της αγοράς,
την εξέλιξη της τεχνολογίας (καλλιεργητική φροντίδα),
και τις θεσµικές παρεµβάσεις (άµεσες ενισχύσεις – προγράµµατα),
∆εν υπάρχει πετυχηµένη οικονοµικά αγροτική εκµετάλλευση η οποία να µην παρακολουθεί στενά και να µην αξιοποιεί ταυτόχρονα τις δυνατότητες που προσφέρονται και από τα τρία παραπάνω πεδία. Και αν για τη ζήτηση της αγοράς υπάρχουν τρόποι ενηµέρωσης που πιθανόν να µην καθιστούν κεφαλαιώδη τη συµβολή της Πολιτείας στα άλλα δύο πεδία, οι παρεµβάσεις των αρχών καθίστανται καθοριστικές.
Ακόµα και ο τεχνολογικός εκσυγχρονισµός των εκµεταλλεύσεων βρίσκεται σε άµεση συνάρτηση µε τη δυνατότητα των εµπλεκοµένων στην αγροτική παραγωγή να παρακολουθήσουν και να ενταχθούν τελικά στα λεγόµενα διαρθρωτικά προγράµµατα (Σχέδια Βελτίωσης, Βιολογικά, Απονιτροποίηση, Νέοι Αγρότες, Εµπορία – Μεταποίηση κ.α.).
Οικονοµίες κλίµακας
Τα µεγέθη των αγροτικών εκµεταλλεύσεων στην Ελλάδα δεν είναι τέτοια που να µπορούν να δηµιουργήσουν οικονοµίες κλίµακας ανεξάρτητες από τις ενισχύσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και τον τρόπο µε τον οποίο η εθνική αρχή διαχειρίζεται τους αναλογούντες πόρους. Μ’ αυτή την έννοια, ο ρόλος της κεντρικής διοίκησης καθίσταται καταλυτικός, κι εδώ είναι που η ελληνική αρχή δεν έχει καταφέρει να σχεδιάσει την αποτελεσµατική απορρόφηση των διαθέσιµων πόρων προς όφελος της ανάπτυξης του αγροτικού χώρου και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών εκµεταλλεύσεων.
Κατά συνέπεια, αυτό είναι που κρατάει χαµηλά το βιοτικό επίπεδο και στην ελληνική περιφέρεια. Το γιατί, είναι κάτι που βρίσκει εύκολα απαντήσεις στο πελατειακό σύστηµα και στις εγκαθιδρυµένες δοµές, είναι όµως και κάτι που δύσκολα αλλάζει. Ειδικά όταν η προσέγγιση των ιθυνόντων είναι εξόχως παλαιοκοµµατική.
Ορόσημο ο Μάιος για κοινοτική συνδρομή στις ζημιές του παγετού
Για μια πιο ενδελεχή προσέγγιση του ενδεχόμενου κοινοτικής αρωγής στις αποζημιώσεις αγροτών από τις καταστροφές που προκλήθηκαν σε πολλά παραγωγικά κέντρα φρούτων, λαχανικών και κρασοστάφυλων στη λεκάνη της Μεσογείου επιφυλάχτηκαν τόσο οι υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ όσο και η Κομισιόν.
Κατά πως φαίνεται αυτή θα γίνει στην επόμενη συνάντηση των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, κατά πάσα πιθανότητα δια ζώσης, τον ερχόμενο Μάιο, σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν το απόγευμα της Δευτέρας 26 Απριλίου στην άτυπη τηλεδιάσκεψη. Εκεί, ο Έλληνας υπουργός Γεωργίας, Σπήλιος Λιβανός εκτίμησε, ότι λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εξαιρετική σοβαρότητα της κατάστασης, ιδιαίτερα στους οπωρώνες, τεκμηριώνεται η ενεργοποίηση όλων των πιθανών έκτακτων και πρόσθετων μέτρων σε επίπεδο ΕΕ, όπως το άρθρο 221 της ΚΟΑ για την αποζημίωση των πληγέντων παραγωγών.
Μέχρι τότε πάντως το μέγεθος της καταστροφής τόσο στην Ελλάδα όσο και σε Ιταλία και Γαλλία θα έχει αποτυπωθεί από τις καταγραφές των αρμόδιων υπηρεσιών με τα στοιχεία που θα παρουσιαστούν στην Κομισιόν να είναι πιο απόλυτα.
Από την πλευρά της η Κομισιόν υποστήριξε ότι δεν θα τοποθετηθεί ακόμα επί του ζητήματος, ωστόσο δεσμεύτηκε να παρακολουθήσει πιο στενά την εξέλιξη της καταγραφής των ζημιών, προτού αποφασίσει για το κατά πόσο μπορεί να προκριθεί το αίτημα αποζημίωσης που υπέβαλαν τα κράτη μέλη.
Πηγή:agronews.gr (Γιάννης Πανάγος)
