Με ιστορία τριών αιώνων, ο εμβολιασμός έχει εξαφανίσει ή περιορίσει θανατηφόρες λοιμώδεις νόσους. Ο Τζένερ, οι Ελληνες πρωτοπόροι και οι αντιεμβολιαστές του 19ου αιώνα.
Ο Άγγλος παθολόγος Έντουαρντ Τζένερ έχει καταγραφεί στην ιστορία ως ο «πατέρας» του εμβολιασμού, εφαρμόζοντας πρώτος τον «δαμαλισμό» ως μέσο προστασίας από την ευλογιά. Το 1796 εμβολίασε τον 8χρονο Τζέιμς Φίλιπς με υγρό από το πύον των φυσσαλίδων που έβγαζαν στα χέρια όσοι άρμεγαν τις αγελάδες και για κάποιο λόγο δεν νοσούσαν. Στη συνέχεια ο μικρός ήρθε σε επαφή με άρρωστα άτομα, αλλά δεν νόσησε.
Η πρώτη ονομασία προέρχεται από τη μεσαιωνική λέξη δαμάλι (=μικρό μοσχάρι) και αργότερα ονομάστηκε vaccine (εμβόλιο) από την λατινική λέξη vacca (αγελάδα).
Μαζί με την επαναστατική για την εποχή μέθοδο πρόληψης γεννήθηκε και το φαινόμενο του αντιεμβολιασμού. Ένα μέρος του πληθυσμού αντέδρασε, άρχισαν να διατυπώνονται φόβοι για τερατογενέσεις, ενώ εφημερίδες της εποχής δημοσίευαν σκίτσα και καρικατούρες με ανθρώπους να βγάζουν κεφάλι αγελάδας μετά τον εμβολιασμό τους.
Κατά πολλούς οι «ρίζες» της τεχνητής ανοσοποίησης ξεκινούν σχεδόν έναν αιώνα νωρίτερα από τον Τζένερ (φωτογραφία), πάλι για την ευλογιά, με πρωτοπόρους δύο Έλληνες γιατρούς: Τον Ιάκωβο Πυλαρινό από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς, που έκανε τον λεγόμενο «ευλογισμό» το 1701 στην οθωμανική Κωνσταντινούπολη, και τον Εμμανουήλ Τιμόνη από τη Χίο, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα (1714) δημοσίευσε σχετική μελέτη σε βρετανικό επιστημονικό περιοδικό, που ανακοινώθηκε και στη Βασιλική Ιατρική Εταιρεία του Λονδίνου.
Σχεδόν 3 αιώνες μετά τον «ευλογισμό» του Πυλαρινού και 2 αιώνες μετά τον «δαμαλισμό» του Τζένερ, η ευλογιά εξαφανίστηκε επίσημα από την ανθρωπότητα το 1980.
Σε όλο αυτό το διάστημα αναπτύχθηκε αμέτρητος αριθμός εμβολίων, που εξάλειψαν ή μείωσαν δραματικά θανατηφόρες και υπερμεταδοτικές λοιμώδεις νόσους, σώζοντας εκατομμύρια ζωές.
Με αφορμή την πανδημία COVID-19 και το μεγαλύτερο πρόγραμμα εμβολιασμού στην ιστορία της ανθρωπότητας που βρίσκεται σε εξέλιξη για την τιθάσευσή της, ο καθηγητής Παιδιατρικής – Λοιμωξιολογίας στο ΑΠΘ και μέλος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, Εμμανουήλ Ροηλίδης, κάνει μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του εμβολιασμού, εντοπίζει οφέλη αλλά και τρωτά σημεία των εμβολίων και αναφέρεται στα εμβόλια ακριβείας που έρχονται. Η παρουσίαση έγινε σε πρόσφατη εκδήλωση του πραγματοποίησαν πριν από λίγες μέρες στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης ο Σύλλογος Αποφοίτων ΑΠΘ και ο Σύλλογος Αποφοίτων ΑΠΘ Κύπρου.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του 20ού αιώνα
Όπως ανέφερε ο κ. Ροηλίδης, ο 20ος αιώνας ήταν αυτός που σηματοδότησε κυρίως την ανάπτυξη των πιο αποτελεσματικών εμβολίων και την ευρεία χρήση τους στον παγκόσμιο πληθυσμό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εμβολιασμοί έχουν αναγνωριστεί ως το πρώτο στη λίστα από τα 10 μεγαλύτερα επιτεύγματα στη δημόσια υγεία για τον περασμένο αιώνα, με δεύτερη τη χλωρίωση του πόσιμου νερού.
Η νόσος κατά της οποίας αναπτύχθηκε το πρώτο εμβόλιο, η ευλογιά, εξαλείφθηκε το 1980, τρία χρόνια μετά την καταγραφή του τελευταίου περιστατικού (1977).
Σε όλο αυτό το διάστημα, ο εμβολιασμός έχει αποτελέσει βασικό όπλο για την πρόληψη των περισσότερων μεγάλων μεταδοτικών νόσων που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, αποτρέποντας εκατομμύρια θανάτους ετησίως: Λύσσα, τυφοειδής πυρετός, χολέρα, πανώλη, διφθερίτιδα, κοκκύτης, φυματίωση, τέτανος, κίτρινος πυρετός, εγκεφαλίτιδα από κρότωνα, τύφος, πολυομελίτιδα, παρωτίτιδα, ιλαρά, ερυθρά, πνευμονιοκοκκική νόσος, ιαπωνική εγκεφαλίτιδα, ανεμοβλογιά, μηνιγγιτοδοκκική νόσος, έρπητας ζωστήρας, καρκίνος τραχήλου της μήτρας.
Πηγή: iatronet.gr
