Της Βασιλικής Μαχιά
Στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ οι γυναίκες άρχισαν να διαμαρτύρονται για τις συνθήκες διαβίωσής τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονταν καθώς και την ανυπαρξία των δικαιωμάτων τους. Εκείνη την εποχή η θέση της γυναίκας διέφερε κατά πολύ από αυτή που κατέχει σήμερα, δεν είχε δικαιώματα , ούτε καν αυτό της ψήφου.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1911, η «Ημέρα της Γυναίκας» διοργανώθηκε στη Γερμανία με πρωτοπόρο την γερμανίδα σοσιαλίστρια Κλάρα Τσέτκιν μαζί με 100 εκπροσώπους από 17 χώρες. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν και καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη χώρα. Το 1975 καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.
Η 8η Μαρτίου είναι μία ημέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, της ισονομίας καθώς και την αξιολόγηση της θέσης της γυναίκας μέσα στην κοινωνία. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη χώρες που οι γυναίκες θεωρούνται κατώτερες από τους άντρες, σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις μάλιστα υπολογίζονται ως κτήμα κάποιου. Γι αυτό τον λόγο ακτιβιστές, ενώσεις αλλά και σωματεία που μάχονται για τα δικαιώματα των γυναικών διαδηλώνουν συχνά σε όλο τον κόσμο για να γνωστοποιήσουν τα αιτήματά τους για μία καλύτερη ζωή για την γυναίκα σε όλα τα επίπεδα.
Με το πέρασμα των χρόνων, βέβαια, η γιορτή της γυναίκας έχασε ως ένα βαθμό τον πολιτικό της χαρακτήρα και πλέον συνηθίζεται να είναι μία ακόμη ευκαιρία όπου οι άντρες εκδηλώνουν την αγάπη τους προς το γυναικείο φύλο καθώς και μία αφορμή για μία έξοδο μόνο με φίλες.
