Του Σάκη Γιώτα.
***(Το παρόν άρθρο αποτελεί κατά κάποιον τρόπο «πρόλογο-εισήγηση» του άρθρου που θα ακολουθήσει στο pylinews, με την συνέντευξη του προϊσταμένου της ΙΓ’ Εφορείας Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Λάρισας κου Τζαφάλια, αμέσως μετά τις ανασκαφές στους Γόμφους, το 2000).
Ο αρχαιολογικός τουρισμός αποτελεί κομμάτι του πολιτιστικού τουρισμού μας και όπως υποδηλώνει το όνομά του αναφέρεται σε επισκέπτες που ενδιαφέρονται για τους αρχαιολογικούς χώρους.
Ο Αρχαιολογικός Τουρισμός αποτελεί μια εναλλακτική μορφή τουρισμού που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει σημαντική ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού, αφενός, συμβάλλει στη διεθνή προβολή της πολιτισμικής κληρονομιάς ενός τόπου και, αφετέρου, του προσδίδει ένα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων τουριστικών προορισμών.
Στην περίπτωση δε του Δήμου Πύλης, με τους πολλούς ανεκμετάλλευτους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία διάσπαρτα απ’ άκρη σ’ άκρη, ο Αρχαιολογικός Τουρισμός θα έπρεπε να είχε ενισχυθεί, προωθηθεί και διαφημιστεί, αλλά πρωτίστως θα έπρεπε να αποτελέσει θεσμό υποστηριζόμενο από τον Δήμο, την τοπική κοινωνία και τους πολίτες. Τη στιγμή, μάλιστα, που χιλιάδες φιλέλληνες ανά τον κόσμο γνωρίζουν, μελετούν, επισκέπτονται, αλλά κυρίως αγαπούν τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς, ενώ ταυτόχρονα πολλοί από εμάς αγνοούμε τη σπουδαιότητά τους ή ακόμα και την ύπαρξή τους.
Κι ενώ όλοι μας συμφωνούμε πως ο τουρισμός και το τουριστικό μας προϊόν πρέπει να αποτελέσει τη βαριά μας βιομηχανία, από την άλλη ποικιλοτρόπως μπλοκάρουμε κάθε εναλλακτική προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση, καθοδηγούμενοι από απαρχαιωμένες νοοτροπίες που αντιστέκονται σε πρωτοποριακές και καινοτόμες ιδέες και πρακτικές. Καθώς το αρχαιολογικό προϊόν που διαθέτουμε είναι μοναδικό, θα έπρεπε να στοιχειοθετεί και το συγκριτικό της πλεονέκτημα.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη και ενίσχυση του Αρχαιολογικού Τουρισμού μέσω μιας υιοθέτησης πολιτικής, από πλευράς Δήμου, που θα περιλαμβάνει σχεδιασμό και οργάνωση, από καταξιωμένους αρχαιολόγους και επιστήμονες, οργανωμένων προγραμμάτων, που θα σέβονται την πολιτισμική και φυσική μας κληρονομιά, θα ενεργοποιούν τις τοπικές κοινωνίες, προσδίδοντας οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά οφέλη, και θα μπορούσαν να αναδείξουν τον Δήμο Πύλης, το Νομό γενικότερα και το πολιτισμικό τους κεφάλαιο στο εξωτερικό, μέσα από τη διάχυση και την προσέλκυση νέων επισκεπτών.
Ο Δήμος Πύλης λοιπόν ως ένα από τα φωτεινά λίκνα του πολιτισμού, με χαρακτηρισμένους χώρους ως αρχαιολογικούς(π.χ. Γόμφοι με τα ανυπέρβλητης αξίας αρχαιολογικά ευρήματα στη θέση «Λογγαράκος») θα έπρεπε χρόνια τώρα να είχε καταβάλει προσπάθεια, ώστε να είχε καταστεί ως ένας από τους σημαντικότερους πόλους έλξης, συνδυάζοντας τόσο το φυσικό περιβάλλον του ορεινού του όγκου, όσο και τις περιοχές με μνημεία και κατάλοιπα παλαιότερων πολιτισμών, τα οποία αφθονούν στον Δήμο μας.
Ο συνδυασμός του αρχαιολογικού πλούτου, του αρχαιοελληνικού πολιτισμού σε συνδυασμό με το μοναδικό φυσικό κάλλος της περιοχής, πρέπει να αποτελέσει διαχρονικά έναν από τους κυριότερους πόλους προσέλκυσης ελλήνων & ξένων τουριστών .
Να φέρει τους επισκέπτες σε επαφή με τα ήθη, τα έθιμα, την παράδοση και την ιστορία του τόπου, αποκτώντας έτσι έντονο πολιτισμικό αλλά και εκπαιδευτικό χαρακτήρα ενώ παράλληλα να συνδυάζει την αναψυχή με την επιμόρφωση, την ανεμελιά με τη γνώση και τη χαλάρωση.
Να δίνει τη δυνατότητα για πολιτιστική και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, μέσα από τις επισκέψεις σε τοπία εξαίρετης αρχαιολογικής αρχιτεκτονικής, ιστορικής, οικολογικής και αισθητικής αξίας.
Περπατώντας λοιπόν στα αχνάρια των αρχαίων, να δίνει τη χαρά στον επισκέπτη να γνωρίσει ένα λαμπρό πολιτισμό και κυρίως να εμβαθύνει με ευχάριστο τρόπο στη γνώση για το παρελθόν.
Αντ’ αυτού. Η εκάστοτε «δημοτικές Αρχές», έως & σήμερα, αρκούντο & εφάρμοζαν το γνωστόν:
«Άρτος, Θέαμα» &… Εις αύριον τα σπουδαία!!!
Όσον αφορά στο παραπάνω: Γνώθι σ’αυτόν ή Ανικανότητα εκ μέρους των;;;
Ο νοών, νοείτω…
