Είπαμε να εκμεταλλευτούμε την ανάπαυλα των διακοπών και να κάνουμε ένα ταξιδάκι ως τον όμορφο Βόλο με την ευκαιρία της εκεί λειτουργίας δύο εκθέσεων σχετικών με την οικογένεια ντε Κίρικο, δηλαδή τον Εβαρίστο ντε Κίρικο και τα παιδιά του Τζόρτζιο και Ανδρέα.
Το δρομολόγιο του τρένου έχει άμεση ανταπόκριση για Βόλο μόνο τις καθημερινές κι έτσι η βόλτα προγραμματίστηκε για την Πέμπτη 3 Ιανουαρίου.
Παρά τον ερχομό την ίδια μέρα του χιονιά, είκοσι τολμηροί μέλη και φίλοι του συλλόγου επιβιβαστήκαμε το πρωί στο τρένο, που ταξίδεψε στον κατάλευκο Θεσσαλικό κάμπο μέχρι την Λάρισα χαρίζοντάς μας πραγματικά πανέμορφες εικόνες σαν από ταινία του Αγγελόπουλου.
Στον Βόλο στο «Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο» μας περίμενε ο κύριος Γιώργος Αποστολέρης, κεντρικός σταθμάρχης της πόλης, που με περίσσευμα ψυχής μας μίλησε για τον Εβαρίστο ντε Κίρικο ή Ευάριστο Κηρίκο, όπως ο ίδιος υπέγραφε όταν ήρθε στην Ελλάδα.
Μάθαμε για την περιπλάνηση της οικογένειας από την Ρόδο των Ιπποτών, στην Σικελία, την Ιταλία και τελικά την Κωνσταντινούπολη, όπου γεννήθηκε ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος. Μάθαμε για την μοναδικότητά του, που ενώ καμία οικονομική ανάγκη να εργαστεί δεν είχε, ήρθε στον Βόλο, ως απεσταλμένος του ομογενή τραπεζίτη της Πόλης Θεόδωρου Μαυρογορδάτου και μέσα σε απίστευτα σύντομο χρονικό διάστημα κατασκεύασε με τεχνική αρτιότητα τους Σιδηροδρόμους Θεσσαλίας, της περιοχής μας δηλαδή, που τότε μόλις είχε προσαρτηθεί στο Ελληνικό κράτος.
Στη συνέχεια εκτός από τα εκθέματα της έκθεσης αυτής είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε και μια δεύτερη εικαστική αυτή τη φορά έκθεση αφιερωμένη στα παιδιά του Εβαρίστο, Τζόρτζιο και Ανδρέα, με τίτλο: «Αίνιγμα Giorgio de Chirico & Alberto Savinio».
Για την έκθεση αυτή μας μίλησε η κυρία Νικολέττα Τζάνη, διδάκτωρ ιστορίας της τέχνης, με καταγωγή από το Ροπωτό Τρικάλων, υπεύθυνη για την οργάνωση της έκθεσης.
Κάπως έτσι ήρθε το μεσημέρι, οπότε το κρύο και ο χιονιάς επέβαλαν την αναθέρμανση ψυχών τε και σωμάτων με την κατανάλωση των απαραίτητων ποσοτήτων τσίπουρου και στη συνέχεια καφέδων και άλλων αφεψημάτων μέχρι να φτάσει η ώρα της αναχώρησης του τρένου.
Η μετάβαση στον σταθμό αποδείχτηκε δυσκολότερη υπόθεση απ’ότι περιμέναμε λόγω του χιονιού που είχε ήδη σκεπάσει εντελώς δρόμους και πεζοδρόμια.
Επειδή όμως όπως αποδείχθηκε τελικά, είμαστε παντός καιρού, το αντιμετωπίσαμε και αυτό.
Το τρένο σε ένα δίωρο μας έφερε από τον Βόλο στα Τρίκαλα, την ίδια ώρα που στους οδικούς άξονες δίπλωναν νταλίκες και ματαιώνονταν λόγω παγετού πολλά δρομολόγια λεωφορείων.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου ευχαριστεί θερμά όσους πήραν μέρος στην βόλτα μας, όπως επίσης και τους Γιώργο Αποστολέρη και Νικολέτα Τζάνη για την βοήθειά τους.
