Φθινόπωρο.. «στα τρία»
Αεράκι δροσερό πια τα φύλλα των δέντρων ρυθμικά λικνίζει. Χωρίς φόβο τα κουνά τα ζαλίζει. Τα κλαδιά παρασύρει με θυμό να χορεύουν και στη δίνη του πάνω ένα-ένα γδύνονται τα στολίδια τους. Σεπτέμβρης.. ύφος κρύο, χέρια σταυρωμένα, βάδισμα αργό.
Κίτρινη βροχή με πορτοκαλιές βουλίτσες και κεραμιδένιους δρόμους. Λακκούβες γεμάτες με καλοκαιρινά σχέδια που ναυάγησαν. Παράθυρα κλειστά με τραβηγμένες κουρτίνες και τζάμια που στάζουν δάκρυα νοσταλγίας. Πολύχρωμες ομπρέλες περιδιαβαίνουν ταχύτατα τσαλαβουτώντας στα πεζοδρόμια σαν τόπια μισά. Οκτώβρης.. μάτια υγρά, χέρια στις τσέπες, σκέψεις θολές.
Καμινάδες αχνιστές και γυμνά δέντρα παντού. Κανείς στην αυλή, μόνο χαρούμενοι φύλακες να περιμένουν ανυπόμονα τον ταχυδρόμο για την προγραμματισμένη επίσκεψη.
Οι φωνές των παιδιών κλειδώθηκαν μαζί με τα γέλια τους στη σοφίτα. Αντάλλαξαν θέση με τη γλυκιά μελωδία της βροχής και τις φωτεινές αστραποβροντές. Η νύχτα αδυσώπητα μεγάλη πια νομίζεις θα ξεχάσει πάλι να φωνάξει τον ήλιο μόλις ξημερώσει. Νοέμβριος.. μάτια ζεστά, αγκαλιασμένα χέρια, φλόγα στην καρδιά.
Ν.Ρ.
**Φωτό:Ιωάννης Γεωργομάνος (πρόεδρος της Τ.Κ.Καλογήρων)
