Χαρμπέα Ιωάννα, κοινωνιολόγος
Τέτοια μέρα πριν αρκετά χρόνια το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα! Η εισαγωγή μου στο τμήμα κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου ήταν πλέον γεγονός. Η χαρά μου απερίγραπτη. Μα η χαρά των δικών μου και των καθηγητών ακόμη πιο μεγάλη. Δε θα ξεχάσω που η καθηγήτρια της Ιστορίας όταν είδε ότι έγραψα είκοσι στο μάθημα της και στους δυο βαθμολογητές που ήταν τότε με πήρε στην αγκαλιά της και με σήκωσε στον αέρα..
Η επιτυχία μου ήταν και δική της επιτυχία! Είναι όμορφο να πραγματοποιείς τα όνειρα σου και στα 18 να βρίσκεσαι στα έδρανα ενός από τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας που είναι και η επιλογή σου! Και από εκει και πέρα μια άλλη ζωή… ένα αληθινό παραμύθι στην προσέγγιση μιας επιστήμης που εξετάζει την κοινωνία. Πολλά και ενδιαφέροντα μαθήματα και κοινωνικές έρευνες και ατελείωτες συζητήσεις για το κοινωνικό γίγνεσθαι… και φυσικά μέσα στην πληθώρα των μαθημάτων την επιλογή της εγκληματολογίας μια άλλη μεγάλη αγάπη που έχω εντρυφήσει.
Στο δεύτερο έτος έρχεται η πρόταση για επιλογή χώρας Αγγλία , Γαλλία ή Γερμανία προκειμένου να ειδικευθώ περαιτέρω στον τομέα της Εγκληματολογίας με σκοπό την Εισαγγελία ως απώτερο στόχο επαγγελματικό στόχο… Ήταν η εποχή που πριν λίγο καιρό οι εισαγγελείς είχαν γίνει στόχος. Οι γονείς ούτε καν να ακούσουν λοιπόν και η απάντηση τους να μείνω Ελλάδα και να παραμείνω κοινωνιολόγος/εγκληματολόγος και φυσικά μετά το πέρας των σπουδών μου να επιστρέψω στη γενέτειρα μου.
Μια απόφαση που πήρα και τελικά ποτέ ακόμα και τώρα δεν μπορώ να αποδεχτώ ενώ πέρασαν πολλά χρόνια. Επέστρεψα λοιπόν ξεκίνησα να εργάζομαι ως καθηγήτρια σε ιδιαίτερα, φροντιστήρια , ιεκ, κεκ και σε ένα τοπικό κανάλι για λίγο καιρό( Είχα προφανώς από τότε το μικρόβιο της δημοσιογραφίας).
Έγινα αρθρογράφος και συγγραφέας, στιχουργός προκειμένου να κρατήσω επαφή με το αντικείμενο μου αλλα και να ξεφύγω λίγο από τα στεγανά του επαρχιώτικου αέρα. Από το 2004 εργάζομαι σε ένα σημαντικό τομέα ως κοινωνιολόγος. Ένα όμως είναι σίγουρο νιώθω ότι δεν έκανα όλα όσα μπορούσα και ήθελα. Οι πανελλαδικές υπήρξαν απλώς ένα σκαλοπάτι στη ζωή μου. Από εκεί και πέρα χρειάζεται πολύ μεγάλος αγώνας για να φτάσεις στο στόχο. Και ο στόχος ποιος είναι για μένα; Να μπορείς να εξασκήσεις το επάγγελμα που σπούδασες και να αξιοποιήσεις τις γνώσεις σου στο έπακρο. Οι στείρες γνώσεις νεκρώνουν.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που πέτυχαν το πρώτο σκαλοπάτι του στόχου τους. Να θυμούνται όμως ότι βρίσκονται μπροστά σε μια μεγάλη σκάλα όπου πρέπει να ανέβουν και άλλα σκαλοπάτια της! Η ποιότητα της ζωής δεν κρίνεται μόνο από την επιτυχία στις Πανελλαδικές. Και φυσικά όσοι δεν κατόρθωσαν να περάσουν στο κατώφλι του Πανεπιστημίου ή άλλων Σχολών που στην πόλη μας θεωρούνται πολλοί λίγοι να γνωρίζουν εκείνοι όσο και οι γονείς ότι η ευτυχία και η επιτυχία στη ζωή έχει πολλές άλλες εκφάνσεις και σας το λέω εγω που αγαπώ τα γράμματα αλλά δεν τα θεοποιώ!
