Δεν περνάει μέρα, ώρα, λεπτό που να μην φανερώνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Τη μία με το 1 προς 5 που θέλουν να επαναφέρουν, δηλαδή μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να επαναφέρει μία πρόσληψη για κάθε μία αποχώρηση.
Αυτό και μόνο το μέτρο μαρτυράει ότι όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, όλες οι κοινωνικές δομές, όλα τα δημόσια νοσοκομεία, όλα τα δημόσια σχολεία θα αποδιοργανωθούν τελείως, λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτό και μόνο το μέτρο μαρτυράει ότι στόχος τους είναι να διαλύσουν ό,τι έχει να κάνει με δημόσιο, να τα οδηγήσουν όλα στους ιδιώτες. Αυτός ήταν ο στόχος τους και πριν τη μεσολάβηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που σταμάτησε αυτόν τον κατήφορο, γιατί αν συνεχιζόταν ακόμα μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες θα οδηγούνταν στο περιθώριο, στην ανέχεια, στην ταλαιπωρία.
Δεύτερον: Τι εννοεί ο Μητσοτάκης, όταν λέει «οδοστρωτήρας»? Δηλαδή θα καταργήσει όλα τα εργασιακά δικαιώματα, θα καταργήσει τις δεκατέσσερις τον αριθμό συλλογικές συμβάσεις εργασίας που επανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα καταργήσει το 8ωρο και, όπως ο Ορμπάν έκανε 12ωρο, εξάλλου δήλωσε ότι αυτό το μέτρο είναι αναχρονιστικό, δηλαδή οι εργαζόμενοι να δουλεύουν ήλιο με ήλιο.
Σίγουρα στην κρυφή ατζέντα τους θα είναι να ξανακατεβάσουν τον κατώτατο μισθό και να επαναφέρουν τον υποκατώτατο, κατ΄ εντολήν των αφεντικών τους.
Τρίτον: Κατ΄επανάληψιν, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, μιλάνε για κατάργηση των επιδομάτων. Είπε η Όλγα Κεφαλογιάννη, τα επιδόματα δεν είναι αναπτυξιακή πολιτική και είναι χαρακτηριστικό των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Δηλαδή η Γερμανία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία είναι χώρες της Λατινικής Αμερικής και έχουν πολύ περισσότερα και καλύτερα επιδόματα από εμάς? Εξάλλου, καλό είναι να μη μιλάτε και πολύ για χώρες της Λατινικής Αμερικής, γιατί είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Αργεντινής, όπου η Κίχνερ κατάφερε να βγάλει τη χώρα από το ΔΝΤ και την επιτροπεία και να την οδηγήσει στην κανονικότητα, και όταν επανήλθε ο ομοϊδεάτης σας, ο Μάκρι, ξαναφτώχευσε και την οδήγησε ξανά στο ΔΝΤ.
Τέταρτον: Ο τρόπος που κυβέρνησαν και χρεοκόπησαν τη χώρα το δείχνει ξεκάθαρα. Πέραν των θαλασσοδανείων των κομμάτων τους και η πολυπληθής αποστολή στη συνέλευση του ΟΗΕ το 2006, με την Ντόρα Μπακογιάννη, από 118 άτομα, διπλάσια από την αποστολή της Γαλλίας και τετραπλάσια της Πορτογαλίας, τρία ονόματα της αποστολής έφεραν το όνομα Μητσοτάκης κι ένα το όνομα Μπακογιάννης, μαζί και η επιτομή της διαπλοκής, Μαρινάκης. Η οικογενειοκρατία σε όλο της το μεγαλείο. Το ίδιο φαινόμενο έχουμε και τώρα με γόνους αρίστων να κάνουν την εμφάνισή τους και τοπικά και πανελλαδικά. Αλήθεια, όλα αυτά θα επικροτήσουμε?
Πέμπτον: Βγαίνουν συχνά πυκνά διάφοροι νεοδημοκράτες οι οποίοι δεν μπορούν να κρύψουν τον ρεβανσισμό και τη μισαλλοδοξία τους, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Χρήστος Σκαλούμπακας, γιος του Παναγιώτη Σκαλούμπακα, αρχιβασανιστής κρατουμένων στη Μακρόνησο, ο οποίος δήλωσε ότι «ο πατέρας μου δεν έκανε τίποτα το 1947-1948 μπροστά σε αυτά που θα πάθετε τώρα. Έτερος Καππαδόκης λέει ότι θα μας συμπεριφερθούν όπως σε «αιχμαλώτους πολέμου». Ο δε Κων/νος Τρομπούκης λίγο απέχει το όνομά του από αυτό που είναι, τραμπούκος, επιτέθηκε κατά του επιθεωρητή του ΣΕΠΕ στη Χίο για αδήλωτο εργαζόμενο.
Είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορούν να κρυφτούν, όσο κι αν προσπαθούν.
Υπάρχει εδώ και κάποιος γυρολόγος της πολιτικής που συχνά πυκνά ασύστολα λιβελογραφεί εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Να δει πρώτα τον εαυτό του στον καθρέφτη, γιατί είναι μικρή η κοινωνία των Τρικάλων και γνωστές οι διαδρομές του καθενός μας. Ας σταματήσει επιτέλους να είναι τιμητής των πάντων, ξεχνώντας το παρελθόν του και όσα τον βαραίνουν.
Με όσα παραπάνω ανέφερα, πρέπει ο λαός να κάνει σύγκριση προγραμμάτων και εκεί θα διαπιστώσει ότι το πρόγραμμα της ΝΔ είναι αοριστίες και ασάφειες, ένα θολό γενικώς τοπίο.
Ενώ, από την άλλη πλευρά, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι συγκεκριμένο, αναφέρεται και ακουμπά την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, όλη δηλαδή την παραγωγική βάση της χώρας.
Γιάννης Σίμος
Μέλος της ΝΕ Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ
