Υπάρχουν 2 περίοδοι φοβίας στα σκυλιά και οι δυο τοποθετημένες σε κρίσιμα σημεία της ζωή του σκυλού.
Η πρώτη είναι μεταξύ της 8ης με 12ης εβδομάδας. Το βασικό είναι ότι κατά την συγκεκριμένη περίοδο οτιδήποτε φοβηθεί ο σκύλος και ειδικότερα αν το συνδυάσει και με πόνο είναι πολύ πιθανό να το φοβάται μόνιμα.
Εκείνο το διάστημα – και ειδικότερα την 8η 9η εβδομάδα – γίνεται οαπογαλακτισμός και η απομάκρυνση του κουταβιού από την μητέρα του. Το διάστημα αυτό είναι συνήθως και οι πρώτες μέρες ή εβδομάδες του κουταβιού στην νέα του οικογένεια. Τα νέα ερεθίσματα εικόνες, οσμές, ήχοι για τον σκύλο είναι άπειρα και ο σκύλος μας μαθαίνει για αυτά μέσα από το αποτέλεσμα που του προκαλούν. Είναι αρκετά πιθανό να φοβηθεί κάτι. Είναι πιθανό ένας ήχος, μια εικόνα ή ένα νέο αντικείμενο να το προκαλέσει φόβο.
Εφόσον δούμε μια τέτοια συμπεριφορά θα πρέπει να τον καθησυχάσουμε και να τον ηρεμήσουμε αποφεύγοντας να του προκαλέσουμε πόνο. Μια αγκαλιά ή ένα χάδι και χαμηλή ήρεμη φωνή συνήθως αρκούν. Με σταθερότητα και πολλή υπομονή είναι σίγουρο ότι θα καταφερθούμε να εξοικειώσουμε το κουτάβι μας με όλα τα νέα ερέθισμα που αντιμετωπίζει στην νέα του ζωή μαζί μας. Αν όμως δεν τα καταφερθούμε και ο φόβος επιμείνει να εμφανίζεται μπροστά στο συγκεκριμένο ερέθισμα τότε αυτή η φοβία θα υπάρχει για πάντα.
Η δεύτερη περίοδος φοβίας είναι κάπου μεταξύ των 8 και 11 μηνών. Είναι και αυτή τοποθετημένη σε σημείο μετάβασης από ένα ηλικιακό στάδιο στο επόμενο. Ανάλογα την ράτσα αυτή είναι η ηλικία που ο σκύλος κάνει τα πρώτα βήματα προς την ενηλικίωση και αρχίζει να ανακαλύπτει τις δυνάμεις και τα όρια του. Στην συμπεριφορά του μοιάζει με έφηβο . Για αυτόν είναι φυσιολογικό να παρακούει και να αντιδρά στην οικογένεια του θέλοντας να ανακαλύψει μόνος του τον κόσμο. Θέλει να καταλάβει μια θέση στον χώρο, να επηρεάσει περισσότερο τους γύρω του με την θέληση του, αλλά και να δει πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ολομόναχος. Παρόλα αυτά ο ψυχισμός του είναι εύθραυστος και μπορεί ένα ερέθισμα να τον τρομάξει και να τον σημαδέψει για πάντα.
Παρόλο που βιβλιογραφικά γνωρίζουμε ότι αυτή σε αυτή την δεύτερη περίοδο φοβίας ο φόβος ξεπερνιέται, εντούτοις υπάρχει μικρή πιθανότητα και εδώ να εξελιχτεί σε μόνιμη. Ειδικότερα αν προϋπάρχει κάτι που μοιάζει με φοβία εδώ κλειδώνει ως συμπεριφορά κυρίως αν μέσω αυτής οδηγήσει σε απομάκρυνση του σκύλου από το ερέθισμα που τον τρομάζει. Αν για παράδειγμα ο σκύλος μας φοβάται τα αυτοκίνητα και όταν εμφανίζει την συγκεκριμένη συμπεριφορά ο ιδιοκτήτης του τον απομακρύνει τότε αυτή η συμπεριφορά του φόβου εμφανίζεται ολο ένα και πιο εύκολα και παγιοποιείται καθώς ο σκύλος οδεύει προς την ενηλικίωση.
Αν δηλαδή δούμε το σκύλο μας να φοβάται κάτι σε αυτή την ηλικία θα είναι λάθος να τον πάρουμε από εκεί αμέσως. Αντίθετα θα πρέπει με ήπιο τρόπο να τον βοηθηθούμε να το ξεπεράσει και να νικήσει τον φόβο του. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που αυτό δεν γίνεται.
Να σημειωθεί ότι σε όλη την διάρκεια της ζωής του ο σκύλος μπορεί να φοβηθεί κάτι ακόμη και όμως έξω από αυτές τις δυο χρονικές περιόδους φοβίας που αναφέρθηκαν. Όμως ο φόβος δεν θα χαράξει τον σκύλο και δεν θα είναι μόνιμος. Αντίθετα ξεπερνιέται σχετικά εύκολα μέσα από την εξοικείωση τους σκύλου με το συγκεκριμένο ερέθισμα που του προκαλεί φόβο.
Να προσθέσω ακόμη ότι με τα παραπάνω δεν έχω σκοπό να τρομάξω τους ιδιοκτήτες και να τους οδηγήσω στο να απομονώσουν τα σκυλιά τους στο σπίτι τα παραπάνω χρονικά διαστήματα ώστε να μην φοβηθούν κάτι από το περιβάλλον.
Οι βόλτες είναι πολύ χρήσιμες για την κοινωνικοποίηση του, και το αποτέλεσμα της στέρησης της βόλτας θα είναι πολύ χειρότερο από μια φοβία. Ο λόγος του άρθρου είναι για να αναδείξω τις περιόδους φοβίας και να προτείνω χειρισμούς σε περίπτωση που μια φοβία εμφανιστεί ώστε αυτή να μην γίνει μόνιμη.
© Παπαϊωάννου Γιάννης για το Dogscity.gr
Συγγραφέας – εκπαιδευτής σκύλων
(Πνευματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα)
Πηγή: dogscity.gr
