Ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στο προσοντολόγιο του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία
Το σχέδιο νόμου του υπουργού Παιδείας Γαβρόγλου και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τον τρόπο πρόσληψης των αναπληρωτών και των μόνιμων διορισμών φέρνει αντιμέτωπους τους εκπαιδευτικούς αναπληρωτές, μόνιμους, αλλά και τους χιλιάδες αδιόριστους και φοιτητές με ένα νέο πιο σκληρό γύρο επιδρομής και κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων τους. Βάζει βόμβα στα θεμέλια του Πανεπιστήμιου, αλλά και στο ίδιο το δημόσιο σχολείο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις ψήφισε με το 3ο μνημόνιο για πλήρη εφαρμογή του νόμου 3848/10 της Διαμαντοπούλου και των εκθέσεων την ελληνική εκπαίδευση του ΟΟΣΑ (2011 και 2015), του ΣΕΒ και της ΕΕ, καθώς και τα πορίσματα του Λιάκου και Γαβρόγλου του δήθεν «εθνικού διαλόγου» το 2016.
Το νέο σύστημα πρόσληψης, στο όνομα των μόνιμων διορισμών, αν και όποτε γίνουν, σηματοδοτεί ένα «δια βίου» κυνήγι προσόντων προκειμένου ο εκπαιδευτικός να διεκδικήσει μία θέση -στην πραγματικότητα- 9μηνης ελαστικής εργασίας. Τα χρόνια εργασίας και περιπλάνησης των 32.000 σημερινών αναπληρωτών και των χιλιάδων επόμενων, διαγράφονται με μια μονοκονδυλιά, αφού υποβαθμίζει την προϋπηρεσία μοριοδοτώντας την με κάτω από το 50% της συνολικής μοριοδότησης και κατ’ ανώτερο τους 120 μήνες! Τη θέση της προϋπηρεσίας στην κατάταξη των πινάκων στην πρόσληψη αναπληρωτών παίρνουν τα διδακτορικά, δύο μεταπτυχιακά, δεύτερο πτυχίο, σεμινάρια 300 ωρών, ξένες γλώσσες, πιστοποίηση στις νέες τεχνολογίες καθώς και μοριοδότηση του βαθμού πτυχίου. Την ίδια στιγμή εισάγεται το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας ως αναγκαία προϋπόθεση για την παρουσία στους νέους πίνακες. Οι υποψήφιοι «χτίζουν» την κατάταξή τους στους πίνακες φτιάχνοντας ατομικό φάκελο, κυνηγώντας για μια ζωή τα προσόντα που κάθε δυο χρόνια θα απαιτούνται. Δίνει χαριστική βολή σε συναδέλφους μεγαλύτερης ηλικίας, αφού είναι έως αδύνατη η συλλογή προσόντων, αν και χρόνια ολόκληρα υπηρέτησαν το δημόσιο σχολείο με μόνο το βασικό πτυχίο και την προϋπηρεσία. Γίνεται πλέον κατανοητό και στους πιο αφελείς τι σήμαιναν οι συνεχείς υπομνήσεις των θεσμών περί «γερασμένου» εκπαιδευτικού προσωπικού! Η συλλογική διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας μετατρέπεται σε ατομικό ανταγωνισμό ξεπεράσματος των συνυποψήφιων. Ταυτόχρονα μοριοδοτεί στα πλαίσια της «κοινωνικής ευαισθησίας» τα κοινωνικά κριτήρια που περιλαμβάνουν ειδικές κατηγορίες και παιδιά, αλλά την ίδια στιγμή η κυρίαρχη πολιτική είναι ανάλγητη μαζί τους.
Η προπαγάνδα του Υπουργού Παιδείας πως το νέο σύστημα διορισμών «συνυπολογίζει τη μεγάλη προϋπηρεσία με τα επιστημονικά και κοινωνικά κριτήρια, χωρίς γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ αλλά πάντοτε υπό την εποπτεία του και, βέβαια, με απόλυτη δέσμευση στις συνταγματικές επιταγές και τις αποφάσεις του ΣτΕ», δεν μπορεί να κρύψει πως:
1. Με δούρειο ίππο την ανεργία επιτίθεται με σφοδρότητα στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα. Τα δικαιώματα που απορρέουν από τα χρόνια εργασίας στο δημόσιο σχολείο απαξιώνονται και οι χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενοι ενοχοποιούνται ως βαρίδι που εμποδίζει την είσοδο στην εκπαίδευση χιλιάδων νέων προσοντούχων αδιόριστων. Επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν από όλους τους προηγούμενους νεοφιλελεύθερους υπουργούς Παιδείας, Αρσένη, Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου κλπ. Υλοποιούνται πλήρως οι επιταγές ΣΕΒ, ΕΕ, ΟΟΣΑ για αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στον τρόπο συγκρότησης της νέας βάρδιας των εργαζόμενων στην εκπαίδευση, σε μια κινούμενη άμμο μεταξύ ανεργίας και απασχολησιμότητας για όσο χρόνο και όπου χρειαστεί, χωρίς δικαιώματα και προσδοκίες.
2. Ο Υπουργός Παιδείας δηλώνει πως ο νέος τρόπος πρόσληψης «είναι μία προκήρυξη που και οι νεαρότεροι συνάδελφοι δεν μπορούν να μην “δουν” τον εαυτό τους, ότι μπορούν να μπουν κι αυτοί.» Στην πραγματικότητα με το νομοσχέδιο αυτό υλοποιεί στην πράξη όλους τους νόμους που έχουν ψηφιστεί για την εφαρμογή των αντικεπαιδευτικών συνθηκών της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, της Μπολόνια και της Λισσαβόνας. Το προσοντολόγιο των διδακτορικών, μεταπτυχιακών, ξένων γλωσσών, σεμινάρια 300 ωρών μέσω των ΑΕΙ, βαθμός πτυχίου και το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας ως αναγκαίο προσόν διορισμού πριν ή μετά το διορισμό κατόπιν εξετάσεων, χτυπάνε ευθέως τα υπάρχοντα πτυχία, το πρόγραμμα σπουδών των σημερινών καθηγητικών σχολών και τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από αυτές. Τα πτυχία γίνονται μπάτσελορ και όλα τα προσόντα που απαιτεί το κεφάλαιο κάθε φορά για την αγορά εργασίας αποκτούνται μέσω ενός ανελέητου κυνηγητού πιστοποιήσεων, καταρτίσεων, μεταπτυχιακών επ΄αμοιβή, για ένα κομμάτι ψωμί στην ελαστική εργασία. Το άρθρο 16 καταργείται στην πράξη όταν οι «δωρεάν» προπτυχιακές σπουδές αποτελούν το σκαλοπάτι για τα επ’ αμοιβή, διδακτορικά, μεταπτυχιακά κλπ, προκειμένου να υπάρξει ελάχιστη δυνατότητα για μια θέση στην εκπαίδευση. Η τεράστια επικερδής επιχείρηση της εκπαίδευσης τρίβει τα χέρια της εντός και εκτός του Δημόσιου Πανεπιστήμιου όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανοίγει νέους επικερδείς ορίζοντες. Τα προσόντα μέσα σε δυο χρόνια θα απαξιώνονται και θα απαιτείται το κυνήγι νέων. Το κυνήγι του ατομικού φακέλου και των προσόντων έχει βαθιά ταξικό πρόσημο. Αποκλείει μαθητές και φοιτητές της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα όλων αυτών των «τίτλων» και βλέπουν το πτυχίο τους να απαξιώνεται, μαζί με τις προσδοκίες για μια θέση εργασίας στη δημόσια, αλλά και ιδιωτική εκπαίδευση.
Το Υπουργείο Παιδείας για να υλοποιήσει αναίμακτα τις επιταγές ΕΕ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου επενδύει στον κοινωνικό κανιβαλισμό και στον πόλεμο ανάμεσα σε μόνιμους και αναπληρωτές, αναπληρωτές και αδιόριστους, κάνοντας πράξη την προτροπή Λιάκου: «Η θέσπιση κινήτρων θα έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα στην κάμψη των αντιστάσεων. Εναλλακτική λύση είναι η στρατολόγηση νέου δυναμικού –αποφοίτων των πανεπιστημίων κατά την τελευταία πενταετία, µε φρέσκιες γνώσεις, όρεξη για δουλειά και δυνατότητα διαμόρφωσης νέων επαγγελματικών συνηθειών (habitus)». Ο φθηνός ευέλικτος εκπαιδευτικός που είναι το μοντέλο για το αντιδραστικό σχολείο της αγοράς, εκτός από τα προσόντα, θα πρέπει να κυνηγήσει και το διπλανό του.
3. Με το νέο τρόπο πρόσληψης το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να επιβάλλει με πλάγιο τρόπο την ατομική αξιολόγηση, την οποία επαίρεται πως κατάργησε στο νόμο για τις Νέες δομές της Εκπαίδευσης. Το προσοντολόγιο περιγράφει τα κριτήρια αξιολόγησης της επιστημονικής και επαγγελματικής ανάπτυξης του ΠΔ152 του 2013! Ο κάτοχος πτυχίου είναι απλώς επαρκής, ενώ για να κριθεί «εξαιρετικός», χρειάζεται να κατέχει πλήθος τίτλων! Η ατομική αξιολόγηση που εισάγει το νέο σύστημα πρόσληψης είναι εξαιρετικά σκληρή, μια και τα προσόντα που μοριοδοτεί είναι πολύ περισσότερα από του ΠΔ152 του 2013, ενώ κατηγοριοποιεί τους εκπαιδευτικούς κατατάσσοντας τους σε σειρά πρόσληψης με βάση αυτά. Είναι και τιμωρητική, γιατί χιλιάδες σημερινοί εκπαιδευτικοί, με πολλά χρόνια δουλειάς στο δημόσιο σχολείο, θα δουν τη θέση κατάταξής τους να υποβιβάζεται καθώς ο ατομικός τους φάκελος προσόντων δεν ανταποκρίνεται στις νέες απαιτήσεις και πολλοί από αυτούς θα απαξιωμένοι θα μπουν στο στόχαστρο απολύσεων εξαιτίας αυτού! Ο Μητσοτάκης και ο Αρβανιτόπουλος θα τρίβουν τα χέρια τους!
Είναι περισσότερο από φανερό ότι το νέο σύστημα είναι εργασιακό προσοντολόγιο αφορά το σύνολο του εκπαιδευτικού προσωπικού. Όταν τα προσόντα που μοριοδοτεί είναι περισσότερα από τα προσόντα που απαιτούνται για όλα τα στελέχη εκπαίδευσης, από τους διευθυντές των σχολικών μονάδων ως τους περιφερειακούς διευθυντές, αποτελεί πολιτική αφέλεια να θεωρεί κανείς ότι θα εξαιρεθεί το μόνιμο προσωπικό! Όταν το 20% του κλάδου των εκπαιδευτικών (οι αναπληρωτές), καθώς και το σύνολο των ανέργων/αδιόριστων πτυχιούχων θα έχει αξιολογηθεί και καταταχθεί με βάση τα παραπάνω, είναι θέμα χρόνου η κατάταξη και των μονίμων. Άλλωστε, το σχολείο-χυλός όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων απαιτεί διαρκή κινητικότητα, ευελιξία στα προσόντα, άμεση προσαρμοστικότητα στις κάθε φορά απαιτήσεις που ορίζουν οι αλλαγές στην κατεύθυνση των σπουδών, χωρίς κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό!
4. Με όλα τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής στο δημόσιο σχολείο που έχουν πάρει ως τώρα οι κυβερνήσεις σε εφαρμογή των μνημονίων και όσα ακόμη προετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ –κατάργηση παράλληλης στήριξης με την υλοποίησηση του νόμου για τις νέες δομές, νέο Λύκειο που με βάση τα δημοσιεύματα θα έρθει μαζί με το προσοντολόγιο στα μέσα Γενάρη κλπ- θα χαθούν νέες θέσεις εργασίας στην εκπαίδευση. Η συζήτηση για το νέο τρόπο προσλήψεων προσπαθεί να μετατοπίσει την ατζέντα από τον κοινό αγώνα για ένα δημόσιο σχολείο με όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, στην αντιπαράθεση για το ποιος δικαιούται να δουλέψει σε μια δημόσια παιδεία που συρρικνώνεται διαρκώς, σε πλήρη ευθυγράμμιση με δημοσιονομικούς κόφτες και αιματηρά μνημονιακά πλεονάσματα. Η μεταμνημονιακή ζοφερή πραγματικότητα είναι εδώ και σημαίνει μορφωτική και εργασιακή λεηλασία.
Άφωνο και αμήχανο μένει το παλιό μνημονιακό μπλοκ από την τεράστιας έκτασης αντιδραστική αναδιάρθρωση που επιχειρεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η λαλίστατη κατά τα άλλα ΝΔ δεν έχει κάνει καμία δήλωση, αφού η κυβέρνηση από τη μια πλευρά της κλέβει το πρόγραμμα για την Παιδεία και από την άλλη δίνει πάλι με επιτυχία εξετάσεις στους «θεσμούς» ως ο ικανότερος διαχειριστής της πολιτικής ΕΕ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου.
Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ μέμφεται το Υπουργείο Παιδείας γιατί καταργεί το γραπτό διαγωνισμό (!) του ΑΣΕΠ που το ίδιο ακύρωσε στην πράξη όταν ήταν στην κυβέρνηση και από την άλλη βάζει πλάτη στην κυβέρνηση, δηλώνοντας: «Σεβόμαστε τους δεκάδες χιλιάδες Αναπληρωτές που δίνουν τη μάχη στις εσχατιές της Πατρίδας μας υπηρετώντας την Εκπαίδευση αλλά και τις 100.000 και πλέον εκπαιδευτικούς που έχουν μικρή ή και καθόλου προϋπηρεσία«.
Από την άλλη πλευρά σοβαρές ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στην εκπαίδευση, όταν κάνουν επίθεση στο αίτημα «διορισμοί με βάση πτυχίο και προϋπηρεσία», ισχυριζόμενες ότι όποιος αναφέρεται στην προϋπηρεσία και το πτυχίο, βάζει δήθεν κριτήρια αποκλεισμού και απολύσεων και υπονομεύει το αίτημα για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών. Αφήνει έτσι στο απυρόβλητο τον πυρήνα της πολιτικής ΕΕ-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ που αντιμετωπίζουν ως αγκυλώσεις τα δικαιώματα που απορρέουν από την εργασία, όπως και τα εργασιακά δικαιώματα που προκύπτουν από το πτυχίο. Το ΚΚΕ έτσι «πετάει την μπάλα στην εξέδρα», αρνείται να συγκρουστεί με τις σοβαρότερες πλευρές της αναδιάρθρωσης που θέλει τη νέα γενιά και τους εργαζόμενους στο διαρκές κυνήγι του επιτυχημένου «ατομικού φακέλου», ενοχοποιώντας τον άνεργο και όχι το ίδιο το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που τους πετάει στην ανεργία. Με τη στάση αυτή το ΚΚΕ παραγνωρίζει πως αποτελεί βασική επιδίωξη της κυβέρνησης η ακύρωση των μέχρι τώρα κατακτήσεων του εκπαιδευτικού κινήματος στο ζήτημα των προσλήψεων από το 1998 και μετά, με την πολιτική ήττα του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ που έφερε η επικράτηση μιας ιδιότυπης επετηρίδας, μέσω της προϋπηρεσίας.
Ως ΝΑΡ και νΚΑ θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στη συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού πανελλαδικού συντονισμού με στόχο ένα μαζικό, μαχητικό αποφασιστικό αγώνα ενάντια στο αντι-εκπαιδευτικό, νεοσυντηρητικό και βαθιά ταξικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι τερατούργημα που επιβάλλεται να αποσυρθεί ολόκληρο τώρα! Δε θα χαρίσουμε τα χρόνια δουλειάς και σπουδών μας. Δε θα παραδώσουμε τη νέα γενιά βορά στη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου και όλου του αστικού μνημονιακού μπλοκ. Θα αγωνιστούμε για ένα σχολείο με όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές μας.
Στη διάσπαση, τον κατακερματισμό, και τον εμφύλιο μεταξύ μας, χωρίς συλλογική και κοινωνική συνείδηση, χωρίς ταξική αλληλεγγύη, απαντάμεΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ! Δε θα μπούμε στη διαδικασία να μετρήσουμε κανένα προσόν απαξιώνοντας το πτυχίο μας. Κανένα παζάρι για την προϋπηρεσία και το πτυχίο. Δε θα μας κάνουν συνένοχους στη βάρβαρη πολιτική τους. Όχι στο προσοντολόγιο και σε κάθε λίστα κριτηρίων μοιράσματος της φτώχειας και της ανεργίας. Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, είναι το μοναδικό αίτημα που δημιουργεί όρους συσπείρωσης όλων των ελαστικά εργαζόμενων, κόντρα σε λογικές διαιρέσεων και εξαιρέσεων που μας διχάζουν, αντί να μας ενώνουν. Δε διαπραγματευόμαστε το μοίρασμα μιας πίτας που μικραίνει εξαιτίας της πολιτικής των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών κυβέρνησης-ΕΕ. Αντίθετα απαιτούμε εδώ και ΤΩΡΑ όχι μόνο τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, αλλά παράλληλα διεκδικούμε και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στη θέση όσων έχουν περικοπεί κατά χιλιάδες λόγω μνημονίων. Παλεύουμε για ένα ενιαίο δημόσιο, δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο και δίχρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά. Ενιαία και αποκλειστικά δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Όχι στο επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο. Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, χωρίς πιστοποιήσεις και παιδαγωγική /διδακτική επάρκεια. Κατάργηση των διδάκτρων και αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.
Προχωράμε σε Ανυποχώρητο Αγώνα μέχρι την Απόσυρση/Κατάργησή του! Πιάνουμε το νήμα από τους μεγαλειώδεις αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος που απονομιμοποίησαν το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 1998 και οδήγησαν σε μαζικούς διορισμούς μέσω της προϋπηρεσίας για πολλά χρόνια μετά! Οι μαζικές κινητοποιήσεις κατά του ΑΣΕΠ το ’98, οι αγώνες που ακύρωσαν στην πράξη το προσοντολόγιο του ν. 3848 της Διαμαντοπούλου, οι αγώνες ενάντια στο προσοντολόγιο του Φίλη το ’16 με αποτέλεσμα την αποτροπή του και του Μαρτίου του ’18, μας δείχνουν τον δρόμο.
Δεν τους αφήνουμε σε ησυχία! Οργανώνουμε συγκεντρώσεις, καταλήψεις, απεργιακές κινητοποιήσεις με επιτροπές αγώνες και γενικές συνελεύσεις με το άνοιγμα των σχολείων και των σχολών.
Ξέρουμε καλά πως απέναντι στη βάρβαρη αντιδραστική πολιτική τους χρειάζεται να αντιτάξουμε τον αγώνα για ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, ΕΕ κεφαλαίου, να διεκδικήσουμε τον πλούτο από το κεφάλαιο και όχι να γίνουμε αναλώσιμα υλικά στη μηχανή της παραγωγής κέρδους.
