Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου… Είναι γιοί και κόρες της Ζωής. Έρχονται μέσα απ’ το σώμα σου, αλλά όχι από εσένα. Περίοδος εξετάσεων και θυμήθηκ α τότε που έδινε και εγω Παννελαδικές! Το μοναδικό μου πρόβλημα από όσο θυμάμαι είναι ότι είχα βαρεθεί τις επαναλήψεις και ήθελα να τελειώνω μια ώρα νωρίτερα. Επίσης θυμάμαι τη σιγουριά των καθηγητών μου και των γονιών μου ότι θα περνούσα σίγουρα και μάλιστα με πρωτιά! Εγώ αγχωνόμουν λοιπόν μόνο γι αυτούς μην γίνει κάτι και τους απογοητεύσω.
Βασικά έβλεπα το δικό τους άγχος! Δικό μου δεν υπήρχε για τον απλό λόγο! Ήμουν σχεδόν σίγουρη για την επιτυχία γιατί πήγα πανέτοιμη! Θυμάμαι όταν έδωσαν τα θέματα στα μαθηματικά ξεκίνησα να γράφω κατευθείαν και τόσο γρήγορα για να προλάβω γιατί τα θέματα ήταν τόσα πολλά που δεν αρκούσε να τα ξέρεις αλλά και να προλάβεις να τα γράψεις όλα! Καθόμουν λοιπόν στο πρώτο θρανίο κοντά στην πόρτα δηλαδή στην άκρη της αίθουσας στην αρχή και ένιωσα όλα τα βλέμματα πάνω μου όταν ξεκίνησα να γράφω γρήγορα σαν κομπιούτερ…
Απόρησα τότε.. Μα γιατί δε γράφουν οι υπόλοιποι πότε θα τα προλάβουν; Προφανώς δεν γνώριζαν… Γι αυτό εκείνο που πιστεύω για τις Πανελλαδικές είναι ότι το μυστικό της επιτυχίας είναι η ψυχραιμία και αυτή την έχεις μόνο εφόσον νιώθεις προετοιμασμένος… Γιατί οι εξετάσεις δεν αφορούν μόνο μια μέρα, μια ώρα , αλλά τους κόπους χρόνων και πολλών ωρών διαβάσματος..Αυτά έχω να πω για τα παιδιά που δίνουν. Όσον αφορά εσένα φίλε γονέα θέλω να σου πω τα εξής:
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου… Είναι γιοί και κόρες της Ζωής. Έρχονται μέσα απ’ το σώμα σου, αλλά όχι από εσένα.
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου… Είναι γιοί και κόρες της Ζωής. Έρχονται μέσα απ’ το σώμα σου, αλλά όχι από εσένα. Ζουν κοντά σου, αλλά δεν σου ανήκουν. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, όχι όμως και τις σκέψεις σου, γιατί έχουν τις δικές τους. Μπορείς να φιλοξενείς τα σώματά τους όχι όμως τις ψυχές τους. Γιατί οι δικές τους κατοικούν στο αύριο. Ένα αύριο που εσύ δεν μπορείς να επισκεφθείς ούτε στα όνειρά σου. Μπορείς να αγωνίζεσαι να γίνεις σαν κι αυτά αλλά μην αποζητάς να κάνεις αυτά σαν κι εσένα. Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω, ούτε παραμένει στο χθες.
Kahlil Gibran
Πολλοί γονείς κάνουν το λάθος να ταυτίζουν τον εαυτό τους με τη ζωή του παιδιού τους. Στιγμές που δεν έζησαν, σπουδές που δεν έκαναν, κατάλοιπα του δικού τους παρελθόντος τα φορτώνουν στην πλάτη του παιδιού με τραγικά πολλές φορές αποτελέσματα. Ένας βασικός λόγος που οι μαθητές πάνε στις εξετάσεις με άγχος είναι ακριβώς αυτό ότι δηλαδή οι γονείς εξισώνουν την επιτυχία στις εξετάσεις με την επιτυχία στην πορεία της ζωής.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι! Η ζωή αποτελεί ένα συνεχή πόλεμο που σε θέλει σε εγρήγορση! Και αν λοιπόν χάσεις μια μάχη δεν χάνεις και τη νίκη.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Χαρμπέα Ιωάννα κοινωνιολόγος/συγγραφέας
