Του Νικ. Ιωαν. Παπαγεωργίου
Εθνικός Ύμνος: Επίσημο Εθνικό Άσμα. Η κάθε είδους μπάντα το παιανίζει, κυρίως, όταν πρόκειται να αποδοθούν τιμές στη σημαία μας και σε επίσημα πρόσωπα.
Άγημα: Επίλεκτο ένοπλο τμήμα που αποδίδει και αυτό τιμές σε σύμβολα ή επίσημα πρόσωπα
Συνδυάζοντας τα δύο αποδίδουμε τιμές κυρίως σε αυτούς που το αξίζουν, καθώς και σε εκείνους που τους το χρεωστάμε.
Την πρώτη θέση στις καρδιές όλων των Ελλήνων κατέχει ο Εθνικός Ύμνος. Στο άκουσμα του κοκάλωναν τα πάντα. Εμείς την παρούσα πρωτοχρονιά, τον καταργήσαμε. Τι να λένε άραγε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός που έγραψε τους στίχους και ο Νικόλαος Μάντζαρος που τους μελοποίησε; Ασφαλώς και θλίβονται.
Οι σύγχρονοι Έλληνες, εμείς δηλαδή, προτίμησαν να μην ακουσθεί ο Εθνικός Ύμνος στη Μητρόπολη των Αθηνών την Πρωτοχρονιά, γιατί ο πόλεμος κατά του κορονοϊού που είναι υπεύθυνος για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν, επέβαλε την συρρίκνωση του αριθμού των συναθροιζομένων.
Περίπατο η μπάντα μαζί με τον Εθνικό Ύμνο, για το καλό μας φυσικά!!! Και το άγημα που απέδωσε τιμές στη Μητρόπολη; Τι να πεις!!! Δεν επέβαλε συρρίκνωση; Τι να πει κανείς!!!
Περίπατο και η σημαία με τα καριοφίλια!!! Θυμάμαι τα λόγια γνήσιου παλαιού έλληνα που κάποτε μου είπε: «Με τα μυαλά που κουβαλάμε θα έρθει η ώρα όπου εκεί που οι ήρωες κρέμαγαν τα καριοφίλια θα κρεμούν οι “γύφτοι” τα νταούλια».
Περίπατο και το πρωτόκολλο. Μέσα στον Ιερό Ναό ο καθένας ἵστατο όπου τον βόλευε ή όπου ήθελε!!!! Θα μου πείτε τα πρωτόκολλα μας μάραναν; Τότε γιατί τα θέσπισαν!!! Και όσο, κατά τη διάρκεια της δοξολογίας, άκουγα τους σεπτούς ιερείς να ψέλνουν μεταξύ των άλλων το «ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ὑμῶν ἔθνους, πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας ἐν αὐτῷ…» κ.λπ. κινούσα συνεχώς το κεφάλι μου!!!
Το γεγονός ότι μερικοί ούτε πλησίασαν το ευαγγέλιο, ούτε τουλάχιστον έσκυψαν το κεφάλι τους, ούτε σταυροκοπήθηκαν με ξένισε φοβερά, αλλά και μου θύμισε το παρακάτω ανέκδοτο:
Ένα αγοράκι παραπονιέται: Μαμά πονάει το στομάχι μου.
Η μάνα: Γιατί είναι άδειο δεν έχεις φάει τίποτα.
Το αγόρι: Όταν λες εσύ ότι πονάει το κεφάλι σου;
Δεν ανησυχώ. Γιαβάς – γιαβάς (yavaş – yavaş = με αργό ρυθμό) έρχεται το ξήλωμα.
Είναι καλά μελετημένο το ἐν ἐξελίξει ευρισκόμενο σχέδιο αφελληνισμού του έθνους μας.
Υ.Γ. Δηλώνω Έλληνας.
