Για την ανάγκη να διασφαλιστεί η πορεία προς ένα βιώσιμο και ανταγωνιστικό αγροτικό τομέα, καθώς και να ληφθούν πιο φιλόδοξα μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, μίλησε την Τρίτη ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Σκρέκας, στη Διαδικτυακή Συζήτηση που οργάνωσε το «Μεσογειακό Φόρουμ».
Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο κ. Γιώργος Κρεμλής, πρώην ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη για θέματα ενέργειας & περιβάλλοντος, και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου. Στη συζήτηση συμμετείχαν επίσης ο κ. Γιάννης Καλτσάς, επικεφαλής των τμημάτων Ελλάδας και Κύπρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και ο κ. Σέτρζιο Πονσά, Πρόεδρος του Τεχνολογικού Κέντρου BETA.
Ο κ. Σκρέκας επισήμανε στην παρέμβαση του ότι κατά την περίοδο έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού κατέστη σαφές για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια ότι το ζήτημα της διατροφικής ασφάλειας αφορά και τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου και όχι μόνο κάποιες αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Με βάση τα διδάγματα από την περίοδο αυτή, ο Υφυπουργός σημείωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) οφείλει να διαμορφώσει εκείνους τους μηχανισμούς που θα εξασφαλίζουν στο εσωτερικό της την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών, ώστε καμία χώρα να μην βρεθεί αντιμέτωπη με μια διατροφική κρίση.
Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτική (ΚΑΠ), θα πρέπει να απορριφθούν οι πιέσεις για μείωση του προϋπολογισμού, ώστε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη αλλά και συνολικά η ΕΕ να διαθέτει επαρκείς πόρους για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των πολιτών σε μία έκτακτη και απρόσμενη κρίση όπως αυτή του κορωνοϊού.
Ο κ. Σκρέκας αναφέρθηκε ακόμα στις ευκαιρίες που δημιουργεί η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» και τόνισε ότι είναι ζωτικής σημασίας η ΕΕ να διατηρήσει ένα ουσιώδες επίπεδο εγχώριας παραγωγής αγροδιατροφικών προϊόντων, ώστε ειδικά σε περιόδους κρίσεων να μην τίθεται σε κίνδυνο η διατροφική επάρκεια.
Τέλος, αναφερόμενος στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, σημείωσε ότι προέχει η οργάνωση της ορθολογικής διαχείρισης των υδατικών πόρων, ώστε να εξασφαλιστεί το μέλλον της αγροτικής παραγωγής και παράλληλα να προστατευθούν οι πολύτιμοι φυσικοί πόροι για να τους απολαμβάνουν και οι επόμενες γενιές.
