«…Σε τόπο που κυβερνάται καλά, η φτώχεια είναι ντροπή. Σε τόπο που κυβερνάται άσχημα, ο πλούτος είναι ντροπή….»Άραγε έχει αντιληφθεί, έχει συνειδητοποιήσει ο Δημότης του 2019, ότι πρέπει να τελειώνουμε με τις μορφές τοπικής αυτοδιοίκησης της παρακμής και της αρπαχτής, της λαμογιάς και της ρεμούλας;
Διότι τα τελευταία χρόνια, σχεδόν το είχαμε αποδεχθεί, ως κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Η Ελλάδα της αρπαχτής, της μίζας, του βολέματος και της διαρκούς καταλήστευσης δημόσιου πλούτου. Σήμερα υποψήφιοι για την τοπική αυτοδιοίκηση – «εξουσία», διαλαλούν και διατυμπανίζουν: «εδώ η καλή πραμάτεια»! και έχουν διαρκείς και συνεχείς λύσεις για τον τόπο τους και τους συνδημότες τους.
Ακούμε και διαβάζουμε περίτεχνα κείμενα και πομπώδεις, βαρύγδουπες εξαγγελίες «..όλοι να μείνουμε στον τόπο μας, όλοι να δουλέψουμε και να δημιουργήσουμε στον τόπο μας…», μα πώς να μείνετε στον τόπο σας, αγαπητοί κύριοι υποψήφιοι, με ποιες περγαμηνές; με ποιες αλήθειες και προσοντολόγια; Όταν αρκετά από τα βιογραφικά σας είναι τιγκαρισμένα από απίστευτες δομές ρεμούλας και ολικού ψέματος; Όταν όλα τα τελευταία χρόνια κάποιοι εντελώς βουτηγμένοι στο ψέμα και στη διαφθορά, την αρπαχτή, τη λαμογιά, εξυβρίζατε και εξευτελίζατε ολημερίς αυτούς με τους οποίους σήμερα είναι συνυποψήφιοί σας; Όταν σας απειλήσανε, πως για έχετε την απαιτούμενη «ασυλία» και «εξυπηρέτηση» σε όλα όσα κάτω από το τραπέζι στήσατε με σκοτεινές μεθόδους, φυσικά στις πλάτες των φορολογουμένων Δημοτών, σας υποχρεώσανε να είστε υποψήφιοι; Δηλαδή εμείς όλοι, οι εν δυνάμει ψηφοφόροι, να στηρίξουμε αυτό που εσείς μέχρι πρότινος ευτελίζατε, καταληστεύατε, διαλύατε, βρίζατε με βοθροεκφράσεις και τώρα μας γυρεύετε, να γίνουμε συνεργάτες και εταίροι στη νέα απατεωνιά τετραετίας που στρατηγικά σχεδιάζετε;
Ευτυχώς που ο μαθηματικός κανόνας των εξαιρέσεων ισχύει και εδώ, με αξιόλογους και άξιους αιρετούς που με διαρκή αντίσταση «μέσα και έξω» διατήρησαν κομμάτια αυτού του τόπου ζωντανά…Δυστυχώς η ίδια η τοπική κοινωνία, με την καχυποψία που διακατέχει τον σύγχρονο Έλληνα, με τις διαρκείς δίκες και καταδίκες των «καφενείων» και ένα «ωχαδερφισμό» που κληρονόμησε από τους ίδιους τους εκφραστές της εξουσίας, τοποθέτησε συχνά τους άξιους τοπικούς ηγέτες στο περιθώριο. Φυσικά να υπενθυμίσουμε σε όλους τους υποψηφίους άρχοντες πως «…και το πολύ το μέλι φέρνει καψίματα…» και σε όλους τους αγαπητούς ψηφοφόρους τη σοφή λαϊκή ρήση: «…αλλιώς μας τα ’λεγες παπά πριν σε χειροτονήσουν…», πως έχει δύναμη να ξεχωρίσει και να κρίνει, να μη ξεχνάει πως «…αν φοβότανε ο λύκος τη βροχή, θα φόραγε και κάπα…».
Αντιλαμβάνεται άραγε ο Δημότης του 2019 τους ειδήμονες, τους γνώστες, τους σχεδιαστές, τους οραματιστές και τους φέροντες τεράστιες κουτάλες κάτω από τα δερμάτινα και σινιέ πανωφόρια; Τα κάθε είδους συμφέροντα και μικροσυμφέροντα γεννούν και αναπαράγουν – αλήθεια είναι – συσχετίσεις και συνάφειες ανάμεσα στον Δημότη που εκλιπαρεί και αρκετούς από τους τοπικούς άρχοντες που συχνά κωφεύουν! Ενθυμούνται άραγε κάποιοι υποψήφιοι πως: «…μια χήρα που έχει χρήματα όλοι της είναι συγγενείς…»; Έχει επιλογές ο Δημότης. Εκατοντάδες υποψηφιότητες παντού…πλέον στις τοπικές κοινωνίες έχουμε: «…κι εσύ Αγάς κι εγώ Αγάς, την αγελάδα ποιος θα την αρμέξει…»; όμως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση το «…όταν υπάρχει έλλειψη από κορίτσια, οι γριές πουλιούνται ακριβότερα…». Μπορεί και έχει τη δυνατότητα επιλογής του νέου, του άφθαρτου, του αληθινού, του γνώστη, του οραματιστή…
Κλείνοντας τις λιγοστές σκέψεις μας με την υπενθύμιση πως «…όσο πιο ήμερο είναι το ζώο, τόσο το βαρυφορτώνουν…», ο ίδιος ο Δημότης: να παρεμβαίνει δυναμικά, να έχει ενεργή άποψη, να ελέγχει όπου μπορεί, να απαιτεί διαφάνεια και όχι συγκάλυψη, να ζητάει συνεχώς καλύτερη ποιότητα ζωής στον τόπο του. Θα κερδίσει λίγα αν ικανοποιηθεί κάποιο μικρορουσφέτι και κάποιο μικροσυμφέρον…Ψίχουλα θα λάβει! Και μακροπρόθεσμα αυτός θα είναι ο μεγάλος χαμένος αφού η ίδια η πλοκή και η δομή της αυτοδιοίκησης και τα πρόσωπα που επίλεξε και έδωκε την ψήφο του με παραχώρηση, θα τον λησμονήσουν εκ νέου για τα επόμενα τέσσερα χρόνια…Ίσως τον θυμηθούν όταν θα πλησιάζουν οι επόμενες εκλογές…Ας πάρει ο Δημότης στα χέρια του όλα όσα του ανήκουν. Φυσικά ο σοφός λαός που μας λέει:
«…κάνε φίλο ξένο σκύλο, αλλά κράτα και κανένα ξύλο…»
κάτι θέλει και επιζητά να μας πει…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΘ. ΖΑΜΠΡΑΣ
Εκπ/κός, 2οΔημ. Σχολ. Φαρκαδόνας/Δντής
ΜΑSc ΄΄Οργάνωση και Διοίκηση Εκπ/κών Μονάδων΄΄
Δημότης Δήμου Πύλης (Δ.Δ. Καλόγηροι)
